Wat vinden jullie hiervan?
 

Ik zit er een beetje mee in me maag en wil het aan jullie kwijt. Ik vind dit zelf niet zo'n ramp maar het maakt je relatie denk wel wat anders met deze gedachte in je achterhoofd. Oke ik zal het even uitleggen:

In een eerder topic had ik hier al iets over verteld hoor maar hier komt het hele gebeuren, ik ben vorige week 4 dagen naar me vriendin geweest. Maar ze deed anders dan normaal. Ze reageerde anders op me ze deed saggo en dat merkte ik duidelijk aan haar. Toen kwam ik vorige week donderdag toen ik bij haar was geweest thuis en savonds kwam ze op msn. Ze vroeg wat vind je eigenlijk van me karakter enzo en voelde de bui al hangen een beetje. IK uitgelegd wat ik van dr vind en toen vertelde ze wat ze van mij vind. En eigenlijk ziet ze in haar ogen meer minpunten in mij dan pluspunten zei ze. Dit kan voor andere dan bijvoorbeeld weer pluspunten zijn. Ik noem als voorbeeld maar een heel simpel iets: Ze houd van spelletjes spelen en ik niet. Das een minpunt voor haar maar voor andere kan het een pluspunt zijn die bijvoorbeeld niet van spelletjes houdt. Dit is dan maar een voorbeeld hoor. Dus bla bla bla erover gepraat toen zei ze opeens: "misschien is het beter als het uit is" Eerlijk gezegd moest ik huilen toen ik dat las en me vriendin ook wel. Want ze houdt van me maar ze mist iets in de relatie zegt ze. (die minpunten bijv) Nou zo afgesproken dat ik daaraan werkt en probeert te verbeteren. Ik moet bijvoorbeed voor mezelf opkomen en zeggen wat ik denk, een eigen mening. Dat probeer ik dan te verbeteren. En zei ook een van haar klote minpunten. Zo hebben we het afgesproken. Alles was weer goed die avond. Maar de volgende dag vroeg ik hou je nog wel echt van me omdat je zegt "misschien is het beter als het uit is" dan raakte me enorm. Dat doet ze wel en het speet haar ook wel dat ze het zei want er valt in een realtie over zit soort dingen te praten. Maar toch zit ik ermee. Houdt ze echt nog van me ?? ik geloof dr wel maar ik bedoel nu heb ik het gevoel alsof ik aan me minpunten even niet voldoet of ff niet lukt ofzo dat het dalijk uitgaat. Snappen jullie? Ik bedoel als ik niet voor mezelf opkomt... ofzo. Je blijft toch met dit gevoel zitten vind ik en vooral met die zin misschien beter als het uit is.... Daar heeft ze wel spijt van maartoch.
Wat vinden jullie hiervan??? Hoe zouden jullie hiermee leven ??

Ze was misschien eff in een wat chagerijnige bui ofzo. :rolleyes: :( of in een rare bui, ik heb dat ook weleens en dan ga ik wat depri doen en zeuren :o
Ze zal het vast niet zo bedoelt hebben zoals ze het heeft gezegd. En zelfs al zouden jullie zo verschillend zijn, dat wil dan nog niet zeggen dat jullie niet bij elkaar passen, en dat het nooit wat zou worden. Er zijn zoveel mensen die totaal verschillend van elkaar zijn :)

Waarom reageerd er niemand?? Klopt me nederlandse taal/spelling weer niet ?? :)

Iemand kan toch wel vertellne hopelijk hoe hij/zij ermee om zal gaan.

thnxxxx voor je bericht. Ja 2 tegenpolen trekken elkaar juist aan zeggen ze he :)
Maar ik vind het zo gek want we hebben al 4,5 maand en nu komt ze ermee. Ja dat gevoel kreeg ze die laatste paar dagen. Maarja maandagavond ga ik weer aantal dagen erheen dan wil ik er nog heel ff over praten.

Probeer het ook voor jezelf ff op een rijtje te zetten

suc6 in ieder geval

Ik zou me er inderdaad niet te druk om maken. Het is natuurlijk niet leuk dat ze het gezegd heeft, daar word je natuurlijk best wel onzeker van, maar ze heeft het ook weer goed gemaakt. Gewoon even niet meer aan denken, en over een tijdje denk je er vanzelf niet meer aan.

Enneh, ik zou vooral wat aan die minpuntjes proberen te werken. Zou zij ook aan haar minpunten werken? Moet je over een tijdje eens kijken of jullie alletwee wat veranderd zijn. Maar helemaal hetzelfde zullen jullie nooit worden, en dat is maar goed ook, anders zou het wel erg saai zijn!

ik zou me er wel druk om maken. Ik zou het echt never nooit in mijn hoofd halen om alleen ook maar aan het "uit maken" te denken. En van mijn vriendin weet ik ook zeker dat ze daar nooit aan zou denken. Op het moment dat iemand dat dus wel zo opperd (oke, achteraf terug draaien, maar dan nog), denk ik dat je relatie een beetje op het randje balanceerd. Dat geef je ook aan, want jullie doen nu al aan relatie therapie (ik doe wat aan mijn minpunten, zij doet wat aan...). Maar als je na een relatie van 4 maanden al op die manier moet gaan werken is er toch iets mis denk ik. Als het nou na drie jaar is zou ik zeggen: ga dr voor. Maar na vier maanden is de ergste verliefdheid gewoon over en moet je het hebben van karakter e.d. Kennelijk heeft zij een beetje problemen met het jouwe (wat helemaal niet betkent dat er iets mis is met jou, het heeft alleen maar met haar te maken: zij ziet jou niet als een perfect persoon om de komende 80 jaar mee door te brengen). Je kan natuurlijk wel zeggen: ik ga dr aan werken, maar zij weet allang dat het niet werkt, want het voelt gewoon niet "hip". Dit wordt een lange, ellendige weg als je zo doorgaat met het "veranderen". Oke, ik hoop dat ik het helemaal fout heb (mijn ervaringen zeggen anders, maar toch), en dat het gewoon te maken had met een aankomende ongsteldheid ofzo. Tip: praat erover, en wees eerlijk. Ga niet zitten redeneren van : ik verander zus, jij veranderd zo. Je gaat gewoon zitten en praat over wat je voelt, wat je in het verleden samen hebt gedaan, en wat je in de toekomst verwacht. Stel jezefl de vraag of je over tien jaar nog met deze persoon wil zijn, wil je er kinderen mee krijgen. En niet de minste: ben je bereid alle anderen leuke mensen en de daaraan gekopelde ervaringen op te geven om door te kunnen gaan met deze partner? Niet alleen jij moet hier antwoord op geven, ook zij moet dat doen. Zonder rekening te willen houden met de gevoelens van de ander, want liever hoor ik de vernietigenste waarheid dan een zoete leugen, want dat is zoveel doder.
Praten praten praten.

dus gewoon praten tot je er bij neervalt :D

figuurlijk hoor :D