misschien....
 

Misschien...

vreemd om dit hier te plaatsen maar hier komt ie:

Ik ben ruim 2 jaar samen met mijn vriendin maar ze is zo walgelijk jaloers!
Het stoort me mateloos maar ze verandert maar niet!

Ik hou van haar, maar dit kan niet langer, maar waar moet ik die grens trekken???

Misschien zou je het er eens met haar over kunnen hebben.
Meestal heeft jaloezie wel een reden, achterliggende oorzaak.

Ik heb zelf nu ook bijna 10 maanden een vriend, en ik ben ook nog steeds jaloers. Dat heeft niks te maken met het feit of ik hem vertrouw, maar ik kan er gewoon niet tegen als er allemaal meisjes aan zijn hoofd zitten te zeuren en overduidelijk achter hem aan zitten. De arme schat is alleen vaak te lief om dat te zien. :/

Mijn jaloezie heeft te maken met onzekerheid door een vorige relatie, en daar kan ik nou eenmaal niets aan doen. :(

Dat slaat best ergens op, sommige mensen nemen een relatie tussen 2 andere mensen nou eenmaal niet erg serieus.. (n)

hmmz wat rot zo'n jaloers mensen,ik vind dat je je partner toch wel zou moeten kunnen vertrouwen,m'n zus heeft ook zo'n lief,ze mag niet alleen met vriendinnen naar het strand want hij kan er niet tegen dat er dan jongens zouden zijn die dr in bikini zien en ze mag geen korte shortjes of rokjes dragen van hem,dan is het 35°C loopt ze daar met lange broek want 'ze mag niet van dr vriend',en een jongen die we al jaaaaren kennen die praktisch een broer is mag van hem niet te veel met zus omgaan omdat hij 'een bedreiging zou vormen en als die int zwembad zit mag ze er niet in van hem,als iemand daar dan wat van zegt dat ie overdrijft word ze dan boos en zo...hmmz ik ga me niet moeien en zo,maar vind et toch maar stom

Nee dat slaat nergens op!
HIJ neemt zijn relatie toch wel serieus? En daar gaat het om, hij heeft een relatie met haar, daar heeft HIJ voor gekozen. Hij heeft niet voor een ander gekozen en dat zal hij dan ook niet doen. Daar zou ze op moeten vertrouwen.

jaloezie komt vaak voort uit eigen onzekerheid, zorg dat ze wat zekerder is over zichzelf. Dat niet alle meisjes 10X leuker zijn dan haar.

Is dat bij alle meisjes ofzo dat ze jaloers zijn????
Mijn vriendin is ook zo jaleors zeg, pffff

Ik was op vakantie met vrienden en belde haar elke dag. Toen hoorde ze maar net een meisjesstem en gelijk van "wie is dat" enz. En ook met andere dingen.
Hans Teeuwen heeft daar een leuk stukje cabaret over.... over vrouwen en mannen.
Maar dat terzijde.

Ff over jou topic..... praat erover en verders kun je er misschien weinig aan doen. Zij moet zelf veranderen.

nee

jongens kunne ook jaloers zijn hoor ;)

absoluut niet.
jaloezie maakt veel kapot, dus ik laat me er zelden door meeslepen.

Ik zou eens heel goed met je vriendinnetje praten en duidelijk maken dat je daar echt niet van gediend bent, dat zo'n gedrag eigenlijk een self-fulfilling prophecy is: hoe meer ze zo doet, hoe meer je uiteindelijk zal geneigd zijn haar daadwerkelijk te bedriegen.
Zeg haar ook vaak dat je van haar houdt en dat ze knap is enzo, misschien wordt ze dan minder vlug jaloers :confused: .

Die is gek, zo'n klootzak dump je toch? Je moet je nooitnooitnooit door je vriend(in) laten voorschrijven wat je doet. Vriendelijke suggesties, ok. Maar gewoon bevelen? *sgopt zulke idioten*

Hoe zekerder zij zich voelt, hoe minder ze geneigd zal zijn tot jaloezie. Geef geen aanleiding, dus ook geen vriendelijk geflirt met anderen voor de grap, en maak haar veel complimentjes.

En vertel haar dat de wilde wijven zich desnoods slechts gekleed in een grote rooie strik op je schoot kunnen vlijen, dan nog ben jij niet geinteresseerd.

Ze vertrouwt jou toch? Nou, jij zegt heus wel nee.

heeft het ook, maar na 2 jaar mag ik toch wel verwachten dat ze me vertrouwd, anders is zo´n relatie op niets gebasseerd!

Ik krijg dan te horen: "Ik vertrouw jou wel, alleen haar/hen niet..!" slaat natuurlijk niet echt ergens op. Ik ben nooit vreemd gegaan en ben het zeker niet van plan, ook niet in situaties te komen die daartoe konden leiden, ze komt zelf net terug van 2 weken Italie...

als je wist wat ik voor HAAR doe..., weet ze zelf ook heel goed.

Het punt is vooral dat het de zoveelste uitspatting van haar is. Ik begin me spontaan schuldig te voelen als ik met vrouwen in gesprek ben!

Jalouzie is vrees ik een karaktertrek. Dus het is tijd voor een heeeeel goed gesprek vanavond, want dit is dus de zoveelste keer. (n)

ja, ammehoela, ik laat me niet zeggen dat ik niet met anderen om mag gaan, dat dat toevallig vrouwen zijn laat MIJ koud.

Zelf studeert ze fysiotherapie, dus andere kerels in ondergoed zien en manueel bewerken en gezien en bewerkt worden is heel normaal. Dat hoort erbij en was heel even lastig, maar nooit een echt probleem. Ik weet echter 100% zeker dat wanneer ik haar opleiding zou doen, dat ik me elke dag kon verantwoorden, wat uiteraard belachelijk is. Nu al zo met elkaar omgaan is al naar, laat staan als we zouden samenwonen o.i.d, dan is het een ramp als ik moet overwerken oid en ik heb Uberhaupt vrouwelijke collega´s.

Het volgende is NIET denigrerend bedoelt op wat voor manier dan ook, maar zelfs bij de meest lelijke vrouwen met het verrotste karakter wordt ZIJ jaloers, als het tieten heeft, naar me kijkt en ik lach terug krijg ik al bijzonder scheve blikken.

Lang, vermoeiend, intensief gesprek gehad net...

Ik zat er op veel punten naast, had op enkele punten gelijk.


Kutgevoel...


heb om een denkperiode gevraagd, gekregen, maar ik wil haar niet aan het lijntje houden.

Zo godverdomde moeilijk

En zij? Geeft ze toe dat ze jaloers is of houdt ze stug vol dat het wel meevalt? Wil ze er aan werken?

(= Alicia in Zeeland : (teddy: :) (y) ) )

ligt het nou aan mij, of heeft er hier iemand onder de verkeerde nick gepost? :confused: (quote boven :o)

Alicia:
Waarom lach je dan in vredesnaam terug? :confused:

Zomaar naar een wildvreemd meisje die naar je lacht teruglachen valt onder flirten en dan is het toch logisch dat ze jaloers wordt?
En als je haar kent.. tsja.. dan zeg je toch gewoon hoi, dan hoeven er toch geen bepaalde blikken bij?

Maar wat is nou het probleem? Wat doet/zegt ze dan? Verbiedt ze je dan echt om met andere meisjes om te gaan?

Nee, natuurlijk hoef je het niet te pikken als ze je iets verbiedt. Maar dan moet je gewoon rustig blijven en haar geruststellen. Vertel haar desnoods hoe lelijk je dat meisje vindt (alleen als je dat echt vindt).

Want is zoiets nou een reden om het uit te maken als je ECHT van haar houdt? Als je het om zoiets uitmaakt dan was je ook niet zo heel erg gek op haar.. dit zal wel onaardig klinken, maar dat is mijn bescheiden mening. :o

Waarom is ze zo jaloers?

Waarinm had je wel gelijk, en waarin overdreef je? Hebben jullie nu een consensus weten te bereiken?

Maar jongen, een nadenkperiode, zit het je zo dwars? Gaat het zo belabberd?

Dat is echt niet het geval. Hij houdt echt wel veel van haar. Maar soms, hoe veel je ook van iemand houd, soms loopt de emmer over. Dan is het allemaal te veel... Dat kan ik me wel voorstellen.

Ik snap niet waarom wij moeten beslissen wat jij moet doen.... Durf zelf eens te leven en neem een beslissing.....

Je hebt teruglachen en teruglachen. Ik lach altijd heel vriendelijk naar iedereen, maar nooit op die manier.

Alicia:
Hmm.. ik kan me niet voorstellen dat ik me ooit aan iemands onzekerheid zou ergeren.. en al helemaal niet in die mate. Aan jaloezie erger ik me al helemaal niet..
Dus dan vraag ik me af wat z'n vriendin allemaal zegt en doet.. misschien doe ik die dingen ook wel zonder dat ik ze doorheb ofzo.. :eek:

fijne reactie, heb jij enig idee waar een forum als dit toe dient??!

En dat durf zelf eens te leven kun je helemaal voor je laten. Ik heb een compleet ander leven dan jij, let maar op jezelf, dan ben je al druk genoeg.

lachen, a.i. een fotolachje (kdenk dat dat de beste omschrijving is....)


Maar ff voor de duidelijkheid:

De jalouzie is tot daaraantoe, alleen de manier waarop ze ermee omgaat, hoe ze het mij brengt was voor mij compleet onbegrijpelijk. Het feit dat ik ging skaten met een vriendin die voor haar gevoel een erge bedreiging was heb ik nooit geweten. Nu is het punt dat ze met die jalouzie niet geheel consequent is. Nu begrijp ik wel dat dat met zulke dingen niet kan maar dat neemt niet weg dat dat mij erg onzeker maakt.

Ze zegt wel dat ze me volledig vertrouwt maar in hoeverre gaat dat dan??
Het is niet haar bedoeling me schuldgevoelens e.d. aan te praten maar het punt is dat ze daar niets aan kan doen, dat is een van haar karaktertrekjes en die omgangsvormen een van de mijne.

Ik maakte enkele stellingen, zoals: stel dat de landmacht me aanneemt, stel dat ik bij een andere baan met meer vrouwen in contact kom. Ze flipte al bij het idee dat ze 2 weken bij me weg was. Dat bedoelt ze heel lief, was het ook, alleen voor mij te beklemmend.

Zij is heel erg emotioneel, ik ben nagenoeg emotieloos. Dit botst, en niet zo´n beetje ook.

Mijn conclusie was dan ook, als je na 2 jaar niet voldoende geruststelling hebt, wat doe je dan nog met elkaar?

We houden allebei van elkaar maar in mijn opinie is dat juist datgene dat het gevaar oplevert. Dit soort akkefietjes zorgen voor onzekerheid binnen een relatie die ik niet kan accepteren. We hebben eerder een dip gehad, een half jaar terug, en daarna heb ik duidelijk gezegd dat dit niet nog eens mag gebeuren, hier zouden we allebei aan onderdoor gaan.

De jalouzie was een aanleiding tot langer liggende problemen, frustraties. Nu heeft dit bij mij het effect gehad dat ik ook onzeker werd over de relatie.


Charles

Toch raar dat je eerst vraagt wat ik bedoel en daarna kritiek geeft zonder dat je weet wat ik bedoel....

retorische vraag en je eerste reactie was imho vrij duidelijk. Als je er wat anders mee bedoelde, zeg dat dan meteen alsjeblieft.

C

Een fotolachje met zo'n penoseharses zou toch onschuldig genoeg moeten zijn.

Maar het is dus niet zozeer die jaloezie, maar meer het feit dat ze niet goed zonder je kan?

Waarom denk je dat ze zo onzeker is?

Ik vind het best dat mijn vriend een avondje alleen naar de schietvereniging gaat, maar vrijwillig de landmacht in, en vaker uit dan thuis zou ik ook niet trekken.

Wonen jullie al samen?

nee, en waren we voorlopig niet van plan ook. Maar dat landmacht verhaal is voor mij wel belangrijk. Dat is wel hetgene dat ik het liefste wil, dat is in mijn ogen mijn toekomst. Zij weet hoe belangrijk dat voor me is. Maar daar komt ook bij dat ik het haar absoluut niet moeilijk wil maken.
Neem bijvoorbeeld werk, moet ik evt. een zakenreis maken voor een week of meer, is zij hoogstwaarschijnlijk overstuur. Ze bedoelt het zo ontzettend mooi en lief, maar maakt het ons er allebei heel moeilijk mee, meer dan me lief is.

Daar komt bij dat we elkaar het afgelopen jaar nagenoeg alleen in het weekend zagen, dat is over het algemeen bij de landmacht ook zo, bij een gemiddelde uitzending van 3 maand op 4 jaar.

Tja, als het leger jou helemaal het einde lijkt...die basistraining kom je ook wel weer door, toch?
Natuurlijk zullen jullie elkaar missen, maar het is maar een paar maanden, en jehebt regelmatig verlof, right?

Ik weet niet wat voor werk je daar wilt doen, maar mag je, als je eenmaal klaar bent met de opleiding niet gewoon om zes uur naar huis?

Uitzending...wil je bij de luchtmobiele brigade?

Dat zou je van mij niet mogen. Ik zou ook geen werk kiezen waarbij ik de kans liep om neergeknald te worden. Dat doe ik de mensen die van mij houden niet aan.

you´ve done your homework...

maar ja, dat is wat ik wil, met evt doorstroming KCT (Korps Commando Troepen...)

En dat niet mogen gaat bij mij helemaal niet op!

Ik doe dat om mijn eigen redenen.

Ben ik even blij dat mijn vriend niet zo is. Als je een relatie hebt, ben je er niet meer primair voor jezelf. Je hebt dan altijd iemand om rekening mee te houden. En las dat jou hindert in je persoonlijke ontplooiing, dan moet je geen relatie aangaan.

Ik denk dat we hier de kern van jullie probleem te pakken heben, en de oorzaak van haar onzekerheid.

is ergens ook wel zo, maar ik wil wel mijn geluk kunnen nastreven en bepaalde dingen zullen geaccepteerd moeten worden. In dit geval hindert het me dus ook in mijn ontplooiing

Tja, het is geven en nemen en compromissen zoeken. Helemaal je eigen gang zul je niet meer kunnen gaan, maar een deurmat hoef je ook niet te zijn.

In een relatie heeft de ander altijd een veto.

Dat vind ik nou weer niet... als hij vanaf het begin nou al bij het leger wilde en zij wist dat, dan wist ze toch waar ze aan begon? Je kunt iemand niet verbieden iets te doen, ook niet binnen een relatie. Zo ver mag je gewoon niet gaan. Rekening houden met elkaar, natuurlijk. Maar iemand verbieden z'n droom te verwezelijken... nee.

Alicia:

Huh? Ik begrijp er echt niets van. Ik heb nou nog nergens bepaald gedrag of een bepaalde uitspraak van je vriendin zien staan waarvan ik denk: "dat kan niet!"
Er staat alleen dat ze moeilijk reageerde toen je het met haar over het leger had.
Dat vind ik logisch, zeker voor een heel emotioneel meisje. Ik ben zelf ook erg emotioneel.

Mensen kunnen wel zeggen "ze wist dat hij bij de landmacht wilde, dat kan ze 'm nu niet verbieden."
Maar hij wist ook dat zij nogal emotioneel en onzeker was, dan kan hij niet van haar eisen dat ze hartstikke koud reageert op zoiets.

Ik zie het probleem niet.. dat kan ook door te weinig informatie komen. Vertel dan eens wat ze nou precies zei of wat ze gedaan heeft wat nou een groot probleem voor je is? Heeft ze het je verboden? Heeft ze gezegd dat je niet genoeg van haar hield als je ermee door zou gaan? Of wat dan...?

Tis niet lullig bedoeld ofzo, maar anders begrijp ik het niet. :)

het is niet het probleem dat ze emotioneel reageert, maar de mate waarin. Mocht dat doorgaan, dan gaat ze eraan onderdoor. Ik wist idd dat ze redelijk emotioneel was, maar de mate waarin zij het is, en ik daarentegen niet botst te zeer.

FF ter informatie

Het is ´uit´ om het zo maar te noemen.

We zijn er samen uitgekomen dat er geen toekomst inzit, sad but true...