Geloof en godsdienst zijn losse begrippen?
 

Zelf ben ik van mening dat je geloof en godsdienst (of religie) van elkaar kunt loskoppelen. Voor veel mensen zijn geloof en godsdienst een, hetgeen er nogal eens voor zorgt dat mensen uitermate fel reageren als een van hun 'heilige' rituelen in twijfel wordt getrokken.

Ik zie het zo: geloof is een universele behoefte van de mens. Ieder mens heeft invulling nodig van de aangeboren leegte die wel 'wanhoop' wordt genoemd. Als geloof kun je vele verschillende ideeën (of misschien zelfs theorieën) nemen. De een gelooft graag in een wereld die geschapen is door een (bekend) opperwezen, terwijl een ander liever gelooft in niets.

Godsdienst, daarentegen, is het instrument dat de mens gebruikt om het eigen geloof over te dragen (of vaak zelf in te prenten) aan andere mensen. Vaak worden diverse rituelen in de wereld geholpen met als doel het geloof (of het daarin figurerende opperwezen) te dienen. Ook leefregels worden vaak tot deel van de godsdienst gemaakt, waarschijnlijk omdat de regels op deze manier beter zullen worden nageleefd.

Mijn eigen observatie is dat godsdienst vaak voor meer hinder dan gemak zorgt. Desalniettemin waag ik te betwijfelen of we zonder het 'keurslijf' van onze moderne godsdiensten ooit tot een ordelijke beschaving als de onze zouden zijn gekomen.

Hoe denk jij hierover? Overigens, voordat mij blasfemie wordt verweten, ik heb het beste voor met alle gelovigen en opperwezens in deze wereld en mijn doel is dan ook zeker niet e te kwetsen. Mocht ik onverhoopt toch iets of iemand gekwetst hebben, dan hiervoor mijn excuses.

Ach, Ludwig Wittgenstein verwoordde het alsvolgt:
"De meeste vragen en uitspraken van de filosofen berusten erop dat wij de logica van onze taal niet begrijpen. Want filosofische problemen ontstaan als de taal op vakantie gaat."

Met andere woorden, wat verstaan we onder 'geloof'? Wat onder 'godsdienst'? Het komt allemaal voor het grootste deel neer op definiëren. Taal is zooo belangrijk bij verklaren/argumenteren. En grotendeels lullen we langs elkaar heen, omdat de 1 zich iets anders bij hetzelfde begrip voorstelt dan de ander. Maar goed, jij legt keurig jouw definitie van geloof en godsdienst uit. Maar daarover zijn er al zoooo veel discussies, dat ik het nu maar even hierbij laat.

Groeten, en geniet van het zonnetje! fil

Goddienst is het gene wat misbruik heeft gemaakt van het geloof in mensen om er geld aan te verdienen.

Je hebt gelijk... Was al laat gister

Ach, gelijk, gelijk. Dat vind ik altijd moeilijk om te zeggen. Bij filosofie gaat het eigenlijk niet om gelijk hebben (als het al bestaat). Het gaat er meer om om dingen van meerdere kanten te bekijken. Dus in die zin heb jij ook gelijk.

Het klopt inderdaad dat geloof en godsdienst los te koppelen zijn. Dan gooi ik er maar weer een definitie tegenaan :) Geloof: iets (blind) voor waarheid aannemen/afwijzen. Dus bij voorbeeld de aanname binnen de wetenschap dat redeneren volgens de wetten der logica betrouwbaardere informatie oplevert dan niet redeneren volgens die wetten. Deze keuze voor logisch denken boven niet logisch denken kan op geen enkele manier logisch verantwoord worden. Dus in die zin is dat ook een geloof. Maar goed, mochten de wetten der logica niet enigszins in overeenstemming zijn met de wereld om ons heen, dan zouden wij er paradoxalerwijs niet zijn. Maar dat betekent niet dat er geen niet-rationele oplossingen zijn.

Maar goed, ik dwaal weer af. Ik vind het in ieder geval leuk dat je een kritische blik hebt en zelf probeert na te denken. En ik vind het ook vriendelijk van je dat je je bewust bent van het eventuele kwetsen van de gelovigen onder ons. Dat getuigt van een goed inlevingsvermogen. En dat is iets heel waardevols, als je het mij vraagt.
Hee geluk! En geniet van het zonnetje! Gegroet, fil

Ik denk dat je 'geloof' zou moeten zien als 'een soort vertrouwen', wat je hebt. Dat kan zijn in een god/godin/goden, maar je kunt ook vertrouwen hebben in de natuurwetten van de aarde, in "het leven". Bijv. in de geleidelijke vooruitgang van de lichamelijke (geestelijke) evolutie. Soms gaan mensen letterlijk gelóven in een god, maar dat is een wat te ver doorgevoerd geloof, geloof ik.

Je kunt ook het begrip godsdienst ook op een iets positievere manier bekijken. Er zijn weinig mensen die het leven alléén leven, op hun eigen manier. De meeste mensen hebben nog de zekerheid nodig van het dingen beleven in groepsverband. Als het om een band of contact met het bovennatuurlijke gaat, dan vormt er zich zo een godsdienst met vaste gewoontes en regels. Die zijn soms nodig tot mensen zo ver zijn dat ze het bovennatuurlijke zonder steun van anderen kunnen beleven, op hun hele eigen, persoonlijke manier.

Of je gelooft in het bovennatuurlijke of alleen in de natuurwetten, is denk ik eerder een kwestie van of je in je leven op het ene of op het andere georiënteerd bent in je leven. Het is geen wezenlijk verschil. Het wezenlijke lijkt me wat jij zegt: er zijn vragen waar een (voorlopig) antwoord op moet komen. Er is een leegte in jezelf die opgevuld moet worden - dit zorgt voor gemoedsrust waardoor je jezelf ondertussen geestelijk verder kunt ontwikkelen tot je de dingen zelf op een rij kunt zetten. Dan zullen je eigen persoonlijke antwoorden het voorlopige geloof/vertrouwen vervangen.