sanglots françaises
 

Ik legde een arm om haar schouders, de roes van geborgenheid. Ze legde zich er in mijn armen bij neer, dit is uit het hoofd...

'over een nacht'

regen op een verzegelde mond
plat dwars op de helling
een vage zweetlucht spreekt voor zich

op zoet, of dansen op zout water
wat eeuwige of liefde is
op blote voeten over ijs


Mijn schoenen had ik uitgedaan, verloren had ik ze in een verdriet, gemaakt van dom- en dwaasheid, maar...

'over een jaar...'

de laatste stroof vooraf bedenken
elegant als drama zijn kan
hulpeloos een tranendal

maar zelfs 's winters ziekheid van de nacht
tilt niet over samenzijn heen
laat staan die van de zomer...


Nu de nachten weer lengen, gaat het feest weer beginnen. Het feest, zoals je weet, men noemt het...

'samenzijn'

opgaan in een ander ookwel
ik denk ook aan het woord beminnen

'zijn'

mooie mensen, vele mensen
liefde doch ook tranen einden
het geluk komt overal


Nu rest me slechts de vraag, welk geluk me toebedeeld is. Maakt het uit voor mij? Voor hen, waar ik een van ben...

de eerste of de tweede neem ik
misschien wel geen van beide
de vraag is slechts, het drama is
wie is wie en wie ben ik
om van alles zo te spreken
al leef ik dan voor liefde

ik kan niet precies vertellen waarom, of hoe maar het raakt me...

Lang zeg!, eens wat anders dan mijn korte dichsels.

Het raakt mij niet, daarvoor is het voor mij nog te onduidelijk, te veel in woorden. Misschien moet ik het ook vaker lezen.

Ook al volg ik het niet overal, ik zal even een paar mooi zinnen er uit halen:

"Ik legde een arm om haar schouders, de roes van geborgenheid"
"regen op een verzegelde mond"
" op zoet, of dansen op zout water, wat eeuwige of liefde is,
op blote voeten over ijs"
" Mijn schoenen had ik uitgedaan, verloren had ik ze in een verdriet"

<Deze spreken mij aan, Bijzonder.

Verder, ik vind de stijl jammer, je hebt een aantal mooie verwoordingen, maar dat wordt enigszins weggevaagd door andere zinnen, die wat onduidelijk zijn(tenminste ik vind het onduidelijk).



Ik lees het nu nog een x over....

De dichtvorm vind ik echt leuk om te lezen! orgineel: het is weer eens wat anders. ik heb het eerlijk gezegd wel twee keer moeten lezen voor dat ik het goed tot me door kon laten dringen: het is best een moeilijke vorm, maar het spreekt me wel echt aan. De zin 'wie is wie en wie ben ik' in de laatste strofe vind ik echt supermooi: de laatste strofe is echt een goede afsluiting. nu een domme vraag: wat betekend 'sanglots'? sorry ik kan natuurlijk ook het woordenboek pakken, maar ik weet niet precies of ik dan vind wat jij ermee bedoeld...