Simpel
 

In het park op mijn rug
De lucht is blauw, de zon brandt
In mijn hart dansen we
Je lacht, ik kijk vol bewondering
In het park op mijn rug
Het gras kriebelt, de wind verfrist
In mijn hart zie ik je
Je lacht, ik kijk en geniet

In het park op mijn rug
De wolken komen, de regen valt
In het park ben je niet
Wanneer kom je terug?

In het eerste uur
van de 24e nacht
sinds het verlaten
zoekt ze verveeld rust
slaap kan haar slechts bieden
een gevoel van gemis

de trein bracht haar
terug naar antwerpen
maar het verlaten
van een relaas
met als laatste
de omzichtigheid
2 zoentjes
brengt haar niet verder
dan ver van hem

De laa tse re gel
Bevat meer dan het geheel
Toch kan ons geheel niet missen

ik vind je tweede gedicht het meest aansprekend hoewel het toch bij elkaar schijnt te passen allemaal (heb je het daarom in een topic gezet?) Hoe dan ook, er straalt meer gevoel en persoonlijkheid uit het tweede dan uit de anderen...hoewel de eerste ook niet slecht is....denk dat het persoonlijk is dat het tweede me het meest aaanspreekt.

"Brengt me niet verder,
dan ver van hem"

Dit vind ik echt heel mooi gevonden...

Ik vind het eerste gedicht persoonlijk het mooist: ik vind dat je daar zo'n mooie manier van dichten gebruikt(eigenlijk op dezelfde manier zoals je 2 en 3 beschrijft, maar ik vind het hier gewoon tot z'n recht komen - ik kan het niet echt uitleggen). Het metrum is supergoed, en het zinnetje 'je lacht, ik kijk en geniet' vind ik zo mooi.

De 1e mooi beeldend lekker luchtig:)
2e vind ik wat minder in woordgebruik, 2e strofe vind ik overigens beter. 3e dichseltje een nadenkertje, leuk:)

Keep writing!

Xmar.