Never Again
 

Never Again

A cold flower
Tangled around me
My life like a cold shower
Of rain fed by moonlight
When it glistends and my pale skin
Lights up in the dark night

I'm spinning around faster and faster
And I'm feeling tired within
When does this end
My life like a disaster
An endless road of nothing
Craving for a sign
Then I heard you sing

The words you spoke
Like magic over me
Then again what I wanted
It all went up in smoke
And you are out of reach
I can see there's nothing there
Tearing me apart, taking away my speach

When I consider it
Never was there anyone to care
For what I think
So how can you say it is my fault
That I don't care anymore
I drink my own tears, they taste like salt
I can taste it on my tongue

When I look at some old pictures of me
A sweet little girl
It scorched and turned into me
Into what I am today
There's nothing left of the past
Except for painful memories reminding me everyday

My love for you will be my last
The last person I will be weak for
Never again will I fall for someone like this
I'm collapsing and I'm closing the door
Forever locked away
Nothing nice to say
Untill the day they find me dead
I'll stay

De reden waarom dit gedicht mij zo aanspreekt, is omdat het mij zo herrinert aan de manier waarop ik ‘vroeger’ altijd dichte
Maar toch zit er meer in, je bent goed Sam, dat kan ik je wel vertellen

wow, ik vinnem echt heel mooi..

waarom?

owja :D
omdat ik de manier van schrijven erg mooi vind, de manier waarop de zinnen elkaar opvolgen. ook de betekenis van de tekst, het geheel dus, vind ik iets hebben => mooi. t spreekt me gewoon wel aan.. ja :)

dank u :)

jij ook bedankt :)

Kan je niet in het Nederlands Gothicen/Gevaarlijke gedichten schrijven? Verder vind ik dat ie af en toe niet loopt: a1r2, a3r7, daarna wordt ie echt warrig.