Mijn leven op dit moment..
 

De wolken kleuren eenzaam grauw
en overal is het donker om mij heen,
tekent mijn leven zich koel blauw,
waar ik ook ga voel ik me alleen


De diepte die ik vind van binnen
zou ik stevig dicht willen gooien,
ik weet enkel niet waar te beginnen
en hoe deze kennis zich laat ontplooien


Toch zie ik een licht schijnen
dat is mijn kracht om door te gaan,
misschien zal daardoor ooit verdriet verdwijnen
en zal ik weer gelukkig in het leven staan

Duidelijk gevoel, maar ik vind het niet mooi. Te duidelijk, niet echt vernieuwend en ik struikel over het metrum...

Ik vind het te 'opeengehoopt' (dat is inderdaad geen woord nee ;)). Het lijkt net alsof je zinnen bij elkaar hebt gezocht, die inderdaad al teveel zeggen, en die ook nog moest laten rijmen op elkaar: een beetje gedwongen rijm eigenlijk. Ik vind het trouwens de zin:
De diepte die ik vind van binnen
zou ik stevig dicht willen gooien
echt supermooi.

Het rijmen komt inderdaad een beetje gedwongen over vind ik. Wat bedoel je met: "tekent mijn leven zich koel blauw"? Dat begrijp ik niet.

Nooit van kleurenpsychologie gehoord? Dan weet je wat het is als je je blauw voelt..

Thxx voor de andere reactie's :) , ik ben blij dat ik niet de enige ben die hem niet goed vind hehe

Kleurenpsychologie is mij niet bekend, ik dacht dat het met die wolken te maken had. Daarom kwam het over als iets positiefs, terwijl de rest van het gedicht eerder negatief was. Daarom begreep ik het ook niet.

Betekent je blauw voelen dat je eenzaam bent?

Als je toch thuis bent in de psychologie, weet je ook dat het erg zwak is om jezelf in te dekken door te zeggen dat je je eigen werk slecht vindt :P. Ik zeg niet dat je er trots op moet zijn, maar jezelf indekken is een beetje... zwak. (erg puberaal overigens ook, maar dat klinkt vaak als een belediging en zo bedoel ik het niet)

Verder vind ik het gedicht helemaal niet zo slecht! Zitten mooie zinnen tussen.

Een puber ben ik, dus ik zie dat niet als een belediging..
Ik vind hem wel slecht, wat van mezelf niet? (maar das ook weer echt wat voor pubers)..
Ik heb het toch ingestuurd, omdat ik hoopte dat ik dan zou weten hoe ik het kon verbeteren,
maar nu weet ik dat het onmogelijk is ;) het was meer een stormvloed van gedachtes,
de laatste strofe meer bedoeld om mezelf op te beuren.. Vandaar..