op kamers
 

Hij gaat op kamers volgend jaar, en ik blijf thuis.

Volgens mij is het zo onmogenlijk om onze band dan nog te behouden...
Als ik dan nog leiding blijf geven in de chiro op zondag, kan ik 'm alleen zaterdag ofzo zien, en ben ook dan nog om het weekeind bij mijn vader (verder weg)
we willen beide die band houden,en zelfs al willen we dat niet, we kunnen die niet echt wegvechten,
maar ik vrees in die omstandigheden dat dat vanzelf komt...

iemand ervaring mee? Hij op kot, zij niet (of andersom natuurlijk)
een heel nieuw leven enzo, nieuwe mensen leren kennen ... :s

sorry geen ervaring mee zou wel sneu zijn. Maar hoelang duurt zoiets dan "op kamers"?

Ik heb er nog geen ervaring mee. Maar mijn vriend gaat aankomend jaar wel studeren. Niet op kamers. Maar toch, je relatie zal wel anders worden.
Ik ben nu namelijk gewend om hem minstens 4 keer per week te zien. Dat zal dan wel minder worden.
Aan de ene kant zie ik er wel tegenop, want hij krijgt een heel ander leven en ik zit nog gewoon op het voortgezet onderwijs. Heb nu ook 2 jaar bij hem op school gezeten (aparte vestigingen) en dan zie je hem dus elke dag even. En dat is straks niet meer...

beetje nutteloze reactie

ik ga vanaf september op kot in leuven, hij niet...
ik begrijp dus wel hoe je je voelt, maar ik kan je nog niet echt iets nuttigs vertellen...

Op kamers gaan duurt net zo lang als dat je studie duurt... Jaartje of 4 tot 7 (ligt aan de opleiding :))...

Nou ja, mijn vriend woont gewoon ver weg. Zie hem meestal 1 keer in de 1.5-2 weken. En dat gaat nog heel goed hoor. Het zal misschien even wennen zijn voor jou, maar als je van elkaar houdt, dan hou je het zeker wel vol hoor! Dat moet toch geen probleem zijn...

Als je echt van elkaar houdt ed...waarom zou het dan niet kunnen?

Mja, er zal inderdaad heel wat gaan veranderen. Maar het is mogelijk om een relatie staande te houden.

En dan nu helaas het minder goede nieuws. Ik ken heel veel mensen die een relatie hadden voordat ze gingen gaan studeren, maar door het ontmoeten van nieuwe mensen en een nieuw leven is de relatie doodgebloeit. Of omdat ze iets met iemand anders kregen of omdat ze elkaar te weinig zagen.
Sorrie, maar de kans is er dus dat aan jullie relatie een einde komt. :(

Maar niets is onmogelijk.

tja... of je intelligentie

maar uhmz mijn vriend woont ook op kamers en dat maakt heel geen verschil hoor (mja.. die woont dan wel in dezelfde stad als ik.. )
:D

*laat maar*

ga dan samen wonen

Gaat echt goed lukken, zij amper 17, nog op school, hij bijna 19, universiteit, op 'n kamer van 3*4 pakweg :rolleyes:


vliegje: ik zit nu 'n jaar op kot, ken mensen die al jaren 'n vriend hadden, dat uit is geraakt, maar ik ken ongeveer evenveel mensen bij wie 't "aan" is gebleven...

Hangt er gewoon van af...

Maar één keer zien per week is echt wel weinig... :s

Succes iig :)

En je motivatie enzo.. :p

sorry , dat ik het moet zeggen maar dat gaat hoogstwaarschijnlijk echt verkeerd aflopen.

Als hij idd naar een hele andere stad gaat, en dan ook nog is op kamers dan betekend dat zo ongeveer dat ie zijn oude leven achter laat en een nieuwe gaat beginnen.
Ik heb het zelf vorige jaar ook meegemaakt. En ik zit dan nog geen eens op kamers. Gewoon het hele studenten leven veranderd je zooo veel. Dat had ik zelf ook nooit verwacht. Ik heb omdat ik niet op kamers zit nog wel mijn oude vrienden, maar toch merk je dat je met een aantal uit elkaar gaat groeien omdat je leven zo drastisch aan het veranderen is.

Nou, als je dan ook nog is op kamers zit dan is dat effect 10 keer zo sterk. Niks is onmogelijk natuurlijk. Maar ik denk dat het voor hem moeilijker zal zijn dan voor jou. Jij zit alleen met het probleem dat je hem niet zo vaak meer kan zien, maa hij gaat zoveel veranderingen door maken dat ie hoogstwaarschijnlijk gaat twijfelen of ie hier wel goed aan doet.


begrijp me goed......ik wil je niet ongerust maken, maar ik wil ook geen fabeltjes vertellen waar ik je valse hoop mee geef.
Overigens ken ik ook wel een aantal mensen waar het wel bij lukt hoor :)

Wanneer jullie echt van elkaar houden en veel om elkaar geven moet het wel lukken hoor! Naja, je moet in ieder geval eerlijk blijven tegen elkaar, dan komt het wel goed... (y)

Ik heb de eerste twee jaar van onze verkering thuis gewoond, en hij op kamers. Daarna zijn we samen gaan wonen. Ik zie werkelijk het probleem niet. Ik was bij hem van vrijdagavond tot maandagochtend, en vaak ook woensdagavond tot donderdagochtend. En soms niet, in verband met tentamens.

Je zult wel een en ander aan je eigen schema moeten aanpassen. Om het andere weekend bij pappie, daar ben je nou een beetje te oud voor geworden, vind je niet?

En hij mag ook best een beetje zijn best doen, om tijd voor jou doordeweeks vrij te maken.

Met een beetje goede wil, lukt het best. Je ouders zullen je een stuk meer vrij moeten laten, dus die moeten ook meewerken.

Ja... en als je studie afgelopen is ga je weer naar je ouders, logisch inderdaad....

Ik ben 16. Mijn broer en zus kwamen zelfs nog mee en die zijn 20 en 21. (dat houdt nu wel op)
Ik heb daar ook twee halfbroertjes wiens hart ik zou breken indien ik niet meer om het weekeind zou komen.

Dan ga je maar een dag in plaats van twee, of je gaat eens doordeweeks. Ik bedoelde dat je wat flexibeler moet zijn, dan kun je toch nog alles doen wat je wilt.

Ja, mee eens hoewel ik mijn vriend ook meestal maar 1x per week zie, soms 2 x maar dat komt ook niet zo heel vaak voor. En dit is al bijna 1 jaar aan de gang dus.... als je van elkaar houdt moet het toch lukken. :)

(En volgend jaar ga ik juist lekker studeren in de stad waar mijn vriend woont :p Kan ik m vaker zien :) *ja, t was weer een heel nuttige opmerking* ahum)

Ja, nou, mijn vriend (niet Wouter mensen) gaat ook op kamers, hij gaat studeren in Enschede en daar wonen en ik blijf dus in Arnhem. Redelijk kut, dat wordt elkaar dus 1 keer in de week of 1 keer in de 2 weken zien.
Buiten dat heb ik ook nog best veel tijd voor school nodig, ben blijven zitten en moet dit jaar dus wel over :D iig..
ik maak er maar het beste van

Nee, dan kan hij weer dichterbij gaan wonen...

Ik moet er zelf echt niet aan denken om de rest van mijn leven buiten de randstad/westland te wonen.. Dus als ik ver weg op kamers moest, dan zou ik zeker terug gaan..

Bij mij is dat vanaf het begin al het geval geweest.
Hij studeert en woont in Utrecht en ik woon in Limburg.. (in het weekend is hij thuis bij zijn ouders, vlakbij..)
We zien elkaar dus eigenlijk alleen in het weekend (en dan hebben we nog allebei sport, ik volleyen op zaterdag, hij voetballen op zondag)
Ik ben het wel gewend, maar het is niet altijd leuk, je wilt elkaar toch graag vaker zien...
Maar we gaan nu anderhalf jaar samen, op deze manier.

Het kan dus wel. Maar bij mij is het vanaf het begin dus al zo.. Ik ben dus eigenlijk niet anders gewend dan dit.. Jij bent wel anders gewend, je bent gewend elkaar veel vaker te zien en dan plotseling maar een of twee keer per week! Dat is wel een hele verandering, maar je moet er samen voor vechten als je echt gek op elkaar bent! :)
Je leeft er wel elke keer naartoe als je hem weer ziet, en als je hem dan weer ziet is het des te leuker!

ik ga volgend jaar op kot in gent, mn vriend niet. er zal idd wel veel veranderen ofzo, maar daarom verbreek ik de relatie niet. er is toch altijd wel een mogelijkheid om elkaar te zien enz? mn vriend zal bvb vaak blijven slapen of 's avonds langskomen. er is altijd kans dat het uitraakt tussen ons, maar ik betwijfel ofdat het 'op kot zitten' de oorzaak zou zijn.

mn ex zat ook op kot, ik toen niet, elkaar zien was eigenlijk geen enkel probleem, ik ging meestal naar hem toe.

je zal elkaar missch minder gaan zien, maar als je van elkaar houdt...dat moet wel lukken, tenzij je het er niet voor over hebt.zo'n situatie is ook niet voor altijd..
groetjes

Waarom zou het verkeerd aflopen? Elkaar niet zo vaak zien maakt ook dat je er erg naar uitkijkt als je elkaar weer ziet! Al is dat dan alleen in het weekeinde. Ik zit ook al 3 jaar op kamers en mn vriendin woont in de buurt van mn ouders. Situatie was al zo toen we wat kregen. Gaat prima, geen probleem...

groet
Toeter

Ik denk idd dat afstand geen probleem moet zijn als je ECHT van elkaar houd..

ik ben gewoon samen met hem op kamers gegaan.

afstand heb ik ook meegemaakt, 2,5 uur reizen naar elkaar. lang, hoor. elkaar af en toe een weekend missen is dan 'vreselijk'. is niet leuk allemaal, maar het hoeft je relatie niet af te breken.

Ach, het ligt aan instelling, mijn vriend gaat in een appartement wonen volgend jaar (nog niet zeker... maar waarschijnlijk wel) hij heeft een auto, ik woon thuis en ga naar school, hij werkt volgend jaar. Ik heb totaal geen angst dat ik hem minder ga zien. (en de afstanden hier zijn redelijk ja, maar geen uur ofzo :P) we hebben beiden een druk leven, en verschillende vrienden. Toch zie ik hem om de dag, we werken nu beiden 6 dagen per week, hebben niet dezelfde dag vrij.. etc. Het kan wel goed gaan hoor :) heus.

Liefde is net als het leven vergankelijk, accepteer het maar gewoon.

Ik heb er geen ervaring mee maar een goeie vriend van me had zijn relatie gedaan gemaakt in samenspraak met zijn vriendin omdat hij op kot ging en ze mekaar te weinig zouden zien, de afstand te groot was...

nu werd ie laatst uitgenodigd op haar huwelijk (na 6 jaar) en... ze vertelde hem dat ze zo kapot was geweest van hun beslissing dat ze hem nooit is vergeten en nog steeds aan hem dacht... net als hij aan haar...

Ik heb momenteel geen vriend maar het lijkt mij idd ook pittig om je relatie optimaal te behouden als de een op kamers (in een ander stad) en de ander thuis zit.

Je leert zoveel nieuwe mensen kennen, je leven verandert ontzettend in een korte tijd.. het lijkt me heel moeilijk maar... niet onmogelijk!

Succes ermee!