Niet houdbaar
 

De mensen die mij kennen van scholieren.com weten dat ik een reuma-patiënte ben.

Normaal kan ik met die pijn om. Maar sinds gisterennacht dus echt niet meer. Ik word er om het cru te zeggen g.e.k van

Heb gisterennacht liggen kermen van de pijn... Mijn moeder heeft er de hele nacht bijgezeten.

Er zijn tijden geweest dat ik zo'n pijn had -dat ik er van moest schreeuwen- maar die momenten zijn achter de rug. Maw, van toen ik medicatie kreeg had ik niet zo'n ongelofelijk (nog altijd hevig, maar leefbare) pijn

Nu, echt, dit hou ik niet! En men moeder wilt niet naar de dokter, omdat ze beweerd dat het wel overgaat. Maar echt, voor de zoveelste keer, dit is niet te houden! En ik ben radeloos... Ik kan me rug niet meer richten (moest je je afvragen hoe ik dit typ -> met een labtop die op een speciale tafel is vastgemaakt, zodat hij boven mij hangt) of er komen tranen uit mijn ogen van de pijn, kan mijn bekken niet meer kantelen en mijn rechterbeen bewegen is onmogelijk...

WAT moet ik hier nu mee... Echt ik begin door te slagen, want het is net of er messen door mijn lijf worden gejaagd en dan nog worden verschoven :(

Liefst serieuze reacties....
(en sorry als ik niet uit mijn woorden kom)

Ik weet niet hoe oud je bent, maar het gaat hier niet om je moeder en/of wat je moeder denkt, het gaat om wat jij voelt. Jij hebt die pijn, niet zij. En als jij naar de dokter wil, dan zou ik dat gewoon doen. Al gaat het over, op dit moment is het niet te houden en dan hoor je naar de dokter te gaan. Je bent de baas over je eigen lichaam.

Da ben ik helemaal met je eens. Het gaat hier wel om je eigen gezondheid. Pijn is een teken dat er erges iets mis is, en als je zoveel pijn hebt dan zal er binnenkort een arts aan te pas moeten komen.
Wat je moeder betreft: Zij heeft jouw pijin te erkennen, en jou te geloven op je woord dat je het zo nie langer volhoudt. Miss kun je een keer een arts of het ziekenhuis bellen of je moeder het nu goed vindt of nie. Dat brengt me op het punt van Leonoor: Je bent de baas over je eigen lichaam, en als jij beslist dat je welke behandeling dan ook nodig hebt, dan zou ik het doen anders blijf je er miss heel lang mee zitten.
Ik weet nie of mn reactie serieus genoeg was, maar aan die pijn moet iets gedaan worden als jij vindt dat het zo moet. Of je moeder het nu goed vindt of nie.

Ik ben bang, echt, ik weet niet meer wat er in mijn lichaam omgaat... maar tdoet zo immens pijn... En ik geraak nie bij de dokter, kgeraak niet het bed uit... Ps: Ik ben 15

De dokter kan wel bij je langskomen, zoiets is altijd wel te regelen. Desnoods een ambulance...
En ja da was serieus bedoeld

Dan 'eis' je dat je moeder belt. Vertel haar dat het jouw lichaam is en dat jij vindt dat je het niet meer uit houdt (als je dat vindt...en volgens mij vind je dat...). Of je belt hemzelf als je bij de telefoon kunt (als het goed is komen ze langs als je er niet zelf heen kunt komen - hier in Nederland iig wel).

Ow crap, echt ik zit niet te overdrijven, of de onozelaar uit te hangen, maar deze pijn is niet te houden. echt niet...
Kan toch moeilijk achter mijn ouders hun rug de ambulance bellen... of een dokter... Want ik geraak nie daar...

Je dokter komt ook bij jou langs, als jij niet naar hem kunt gaan. En dat kun je wel achter de rug van je ouders om, of je deelt het mede 'dan doe ik het zelf wel', dan doe je niks achter hun rug om en zien zij dat het menes (hoe schrijf je dat?) is.

Ik weet da je nie zit te overdrijven, daarom reageer ik ook zo. Als je zoveel pijn hebt dan moet je erg iets aan doen. De tip van Leonoor was ook erg goed: Eis da je moeder belt, jij vergaat van de pijn en als moeder heeft ze da te begrijpen, erkennen en er iets aan te doen.

die huisarts komt wel bij jou!!

Als je echt zo'n pijn hebt snap ik niet dat je moeder de huisarts niet belt.

Als er iets is dat je voor je kind kutn doen als die pijn heeft doe je dat toch

kun je niet via je laptop de huisarts bellen??

Maar mijn ouders moeten toch de deur opendoen. Dus dan zien ze het toch.
Ik wil terug het ziekenhuis in ofzo. Tenminste fatsoenlijke pijnstillers krijgen.
Sorry voor het gezaag, maar ik zit er doorheen

Miss kun je een vriend vragen of die voor je een dokter kan bellen. Ze komen zkr weten naar je toe, daar zijn ze arts voor gworden.

Mijn moeder is ook zo. ;)

Maar als je zelf vindt dat er een dokter moet komen, dan zou ik hem gewoon laten komen. Hij komt dan idd langs (hoe zou dat anders bij mensen moeten die helemaal hun huis niet uit kunnen?).

Wat ik al zei: dan zeg je dat je zelf belt, dan weten ze het. Het kost ze geen cent, de verzekering betaald. Wat doen ze dan moeilijk.

Als jij wilt dat er een dokter komt: bel hem.

En vraag dan om (nog) betere pijnstillers ed.

Als je ouders de deur open moeten doen dan zien ze dat het ernst is, en zullen ze je in de toekomst serieus nemen. En als ze daar als staan dan kunnen ze nie anders dan je meenemen.

Ik ga morgen bellen naar de huisarts.
Het kan me nog maar weinig schelen wat mama en papa der op zeggen. Want als ik zo nog lang moet, hebben ze helemaal geen dochter meer.

Mjah, hoe moet ik deze nacht nu weer door... Ben al 4nachten zonder enige vorm van slaap... En kan niets doen. want kan niet recht zitten, of iets vasthouden

Ach het leven kan zuigen hé ( :) probeert te lachen)

Waarom morgen? Je hebt nu toch pijn?

Soms wel, ja.

Mijn ouders doen moeilijk omdat ze het nog altijd zwaar vinden dat hun enige dochter niet dé dochter is die ze wilden...
Heb prachtouders echt, maar ze hebben zelf ook angst, van wat er nu weer slechter gaat in mijn lichaam

Nu is het toch te laat? En die dokter van wacht kent mijn dossier niet, dus zal ook niet echt weten welke spuiten en welke dosis ik mag... (dat zei me moeder gisteren ook)

Heb haar geroepen, en wil haar vragen of ze me maandag naar het ziekenhuis rijdt (mijn ziekenhuis, waar ik behandel wordt, ligt 80km verder, dus kunnen we nu niet gaan...)

Als ze die prachtdochter willen behouden dan kunnen ze er beter nu iets aan doen.
Idd het leven kan zuigen, en dan d8 ik da ik veel heb meegemaakt. Maja da boeit nie.
*probeert je op te vrolijken*

Als je ouders angst hebben, dan moeten ze juist de dokter bellen. De kans dat ze dan te weten komen wat er zich in je lichaam afspeelt is dan ook een stuk groter. De kans dat je sneller weer wat beter er aan toe bent ook.

Waarom denk je btw dat je niet dé dochter bent die ze wilden?

Die dokter kan jouw dosier opvragen, denk ik. En anders dan zal er best nog een andere oplossing mogelijk zijn. Je kunt het iig aan hem vragen.

Maandag...het wordt steeds later...wat heb je aan maandag als je NU vergaat van de pijn? Kom voor jezelf op, het gaat wel om JOUW lichaam.

dank je dat jullie allemaal zoveel moeite voor me doen...
Ik probeer me recht te trekken aan de kleine dingen...
Maar ach, ik wil ook is 1 dag in mijn hele bestaan normaal zijn (al zit er dat niet in) (ach deprimerend meisje :) )

Idd, ik weet nie wrm je het uitstelt. Jij bent superbelangrijk voor je ouders, daar ben ik van overtuigd. En da is het ook, jij bent superbelangrijk, net zo als ieder ander dus als je NU pijn hebt hoef je helemaal niets op te offeren voor anderen. Jij bent net zo goed als een ander, en geloof me: iedereen zou ASAP behandeld worden.

Ik probeer echt voor mezelf op te komen, maar er zit echt geen fut meer in mijn lichaam om nog is in een discussie te hebben met mijn moeder.

Maar normaal gezien zijn mijn stuiptrekkingen en verlamdheid onder controle, maar nu komt dat allemaal terug...

Waarom mijn ouders mij niet dé dochter vinden... Ach ze vinden me best een perfecte dochter, enkel, ik heb jaren moeten knokken vooraleer iemand geloofde dat ik een ziekte had, en geen komedie speelde. En geloof me, 15jaar elke dag, vies bekeken worden, uitgescholden, -HET ZIJN MAAR PUBERKUREN- -JE BENT FLAUW- vreet aan je, en laat je vertrouwen helemaal varen...

Gelukkig geloofde mijn ouders het vroeg genoeg... Maar mijn omgeving? Denk maar niet dat ik daar steun van kreeg/krijg... Enkel van de mensen die me goed genoeg kennen...

Btw: zou het erg zijn als ik nog een shot in neem van mijn medicatie...

Als het geen kwaad kan, ga je gang. Die discussie is overigens snel zat afgelopen.
Jij: Mam, ik sterf hier van de pijn, ik moet nu naar het ziekenhuis want dit gaat egt nie goed.
Moeder: tegenargument
Jij: dan doe ik het zelf wel.

Ik vind het heel knap da je al die tijd hebt moeten knokken, and it takes a hell of a strong person to pull that off. Als je dat kunt dan moet je dit ook wel kunnen, zeker als het nu zo slecht met je gaat

Je hoeft ook geen discussie te hebben. Maar goed, jij kiest er voor om niet naar de dokter te gaan, dat is jouw beslissing. Ik hoop wel dat je er goed over na gedacht hebt.

tja...ik ken het.

Lijkt me vreselijk dit, midden juli, zon schijnt en jij kan je nauwelijks uit je bed komen :( , dat moet gewoon vreselijk zijn, hoe lang heb je dit al?

Mama zit bij me...
Ik moest naar't wc, en ze hebben mij moeten dragen tot daar, weer heb ik moeten schreeuwen.
Nu zien ze het in... *heb perongeluk op mijn moeder geslagen door mijn stuipen*
Maandag gaan we naar het ziekenhuis, dus ik moet nog 2 nachten zien door te komen...

En Leonoor, vindt het erg dat je daar ook bent moeten doorgaan. Is vreselijk als je weet dat je de waarheid spreekt, en niemand naar je omkijkt, laat staan je gelooft

Vanaf 4september 1987... De dag dat ik geboren ben...

Ze zien het in, maar je gaat pas maandag naar het ziekenhuis?
Sorry, maar dit komt op mij best krom over.
Weet natuurlijk niet hoe erg het is ed, maar als ik het
zo lees, lijkt het mij dat 2 nachten gewoon te lang zijn...

@Leonoor: het is 'menens'.

Egt kut voor je, bij beide dingen. Ik heb zoiets nog nooit meegemaakt maar ik kan het me wel erg goed voorstellen. :(
Kep veel bewondering voor jullie (y)
Ik ben blij dat je maandag naar het ziekenhuis gaat! Veel sterkte! ;) :)
*kuss* *knuff*

2 nachten zijn inderdaad lang...
Maar het gaat niet anders.
Als ik me niet vergis werken die profs. ook niet op een zondag. Dus dan leggen ze je op Spoed. Maar dan moet je ook maar wachten totdat ze maandag beginnen met testen.

Momenteel voel ik niets meer in mijn benen, omdat de pijn daar overheerst, en mijn bekken, verdraag het eigenlijk niet dat mijn broek (ondergoed) er nog over zit. Heb mijn hand weeral open gegooit door een stuip.

Het is voor mij al een opluchting dat ze maandag met me gaan

Precies.

tnx

@Welteruste: tja, ieder mens heeft wat...ik denk dat je er alleen maar sterker door wordt (iig geldt dit wel voor mezelf). Ik zit er nog min of meer in, maar probeer me er minder door te laten leven. Mijn vriend en de huisarts die ik nu heb nemen me gelukkig wel serieus, mijn ouders zo nu en dan.

Het gaat niet anders? Das mega onzin. Op zondag zijn ziekenhuizen gewoon open, waar moeten de mensen uit het ziekenhuis anders naar toe? En/of als er een ongeluk gebeurt en iemand is levensbedreigend gewond, dan gaan ze ook echt niet een dag wachten met kijken en opereren ed. Als iemand op de EHBO binnen komt, dan wordt er gewoon naar gekeken. Huisartsen hebben in het weekend btw ook gewoon dienst, niet alle, maar wel een aantal (weekendartsen genoemd ;)).

Iedereen heeft wat, en inderdaad het kon nog erger.
Je moet niet antwoorden ofzo, maar waarom geloven je ouders je niet "voltijds"?

Bedankt voor jullie reacties. Zal je op de hoogte houden

Ow, mijn moeder zei dat ze dan gewoon op spoed leggen en ze je de eerste zorg toedienen, maar nog niets "ingrijpends"

Sorry maar ben echt op, kga even stoppen met reply'en...

Eerste zorg is iig pijnstillers en dat lijkt me toch iig het hoogst nodige nu.

Lijkt me verstandig, jezelf uitputten maakt het er niet beter op.

Veel sterkte zouwk zeggen, en ik denk dak voor ieder1 spreek als ik zeg dat we alleen al blij zijn da je naar het ziekenhuis gaat

Misschien zeg je wel: 'krijg je haar weer', maar als dit 'erge' over is en het allemaal weer een beetje rustig is (want over nu is alles al gezegd volgens mij), ga dan 'ns wat alternatiefs opzoeken! Zou ik tenminste doen. Ik las laatst ergens iets over lichttherapie, dat dat bij veel mensen toch goed werkte.

Lees bijvoorbeeld http://www.angelfire.com/me4/lupus/lichttherapie.htm maar 'ns door.

http://www.antenna.nl/denatuurlijkem...httherapie.htm is een leverancier ofzoiets van die lampen, maar ik zou eerst maar 'ns kijken of je een behandeling in een ziekenhuis kan krijgen.

dit waren niet de artikelen die ik zocht, die kan ik ff niet vinden.


iets dergelijks (beetje te zweverig naar mijn zin, maar goed, misschien toch wel interesting): http://www.ngcenergyhealing.com/folder.html


ik zoek nog het één en ander dat ik niet kan vinden, dat is wel jammer. in ieder geval is dit vast iets.

voor nu: heel veel sterkte.

Heb je haar weer! Nah da was een schot voor open doel.
Ik heb de artikelen ff vluchtig doorgelezen, en ze zouden heus wel nuttig kunnen zijn. het enige nadeel is dat je nie zrk weet of het lukt, maar er staan een paar geloofwaardige dingen in

Je hebt heel veel 'van dat soort' therapiën...en sommige werken idd best aardig schijnt. Lijkt me iig de moeite van het proberen waard. (Hoor mij. ;))

Dit is ook zo iets: http://www.geocities.com/rugaandoeningen/tens.html#12 Ben nog steeds benieuwd of het werkt ed...en je hebt nog zo iets, maar daar ben ik de naam even van kwijt. 'k zal morgen nog even kijken of ik het kan vinden, maar nu ga ik naar bed... :o

(Stomme website ook. ;))

Hoi ik heb het hele verhaal gelezen. Dit is te belachelijk voor woorden dat anderen dan jijzelf beslissen of je wel of niet naar een dokter of ziekenhuis gaat.
Ik zou zelfs jouw ouders willen bellen om ze e.e.a. uit te leggen.
Dat het ziekenhuis niets kan doen is natuurlijk waanzin. Reuma komt veel voor en ze weten vast hoe ze de pijn kunnen bestrijden om het tot maandag uit te kunnen zingen.
Denk er maar eens over na maar ik zou je ouders er wel over willen spreken.
Verder wens ik je heel erg veel sterkte en dat je moed hebt is hier wel aangetoond.

Ben dan toch de nacht doorgekomen (dankzij een reeks disneyfilms :) )
Voor de rest gaat het niet echt goed met me.
De pijn is nog altijd onuitstaanbaar.
Maar zal maar weer eens doorbijten, het is nog 1 nachtje. *hiphoi :rolleyes:*

Licht-therapie heb ik al gevolgd... Had tot mijn spijt geen goed effect...
Accupuntuur (als het klopt) ook al gehad, ook geen effect
Allerlei soorten massages : ook geen effect
Een dokter die test welk eten je wel en niet verdraagt (want eten heeft blijkbaar een hele grote invloed op je lichaam) : hetgeen wat ik zowiezo al niet mocht eten kwam aan bod, dus niets nieuws ondekt

Deze middag komt een vriend van me langst, beurt me meestal wel op. Maar nu heb ik eerder het gevoel om alleen in mijn bed te blijven grienen, zonder iemand erbij...

Was dat een allergietest of meer dan dat...? Voedselintolerantie kan nl ook (veel) invloed hebben, dat is alleen niet vast te stellen door van die allergietests...

Met alleen in bed blijven grienen schiet je alleen niet zoveel op. ;)

Ja, dat denk ik dus ook en het is denk ik het proberen waard. Tuurlijk weet je niet zeker of het lukt, maar met de reguliere geneeswijzen lukt het allemaal ook niet zo heel erg zo te merken. Zeker bij reuma niet.

Wat ik eigenlijk zocht: http://www.kpg.nl/welkom.html

Dat zijn allerlei verschillende soorten therapieën. Als je in dat veldje waar je kan zoeken op 'reuma' zoekt, dan vind je de therapieën die geschikt zijn voor reuma. Ik vind dat er wel wat in zit, het is bij dit wel zo: baat het niet, dan schaadt het niet. Ik zou het echt gewoon proberen, als je ouders het er tenminste mee eens zijn, want dit soort dingen worden niet altijd vergoed (meestal niet). Volgens mij dat lichttherapiegedoe kan soms wel worden vergoed (dat is in ieder geval bij mijn moeder zo volgens mij, maar die heeft ook een huidziekte).

Hmm, lastig dat dat soort dingen niet werken. Ik zal rond blijven kijken naar dit soort therapieën, ik heb er namelijk wel meer gezien met artikelen erbij van mensen bij wie het hielp. Daar stond dan ook meestal in bij hoeveel procent het hielp. Maarja, ik weet niet of je het nog wilt proberen. Bij de site die ik net gaf, daar kan je volgens mij heen en dan vragen wat zij vinden (wat zij de beste therapie vinden). Maar je moet het natuurlijk wel willen.

Sterkte!

Ik ga ze zeker eens lezen & ook is aan mijn ouders laten lezen.
Echt bedankt Ekki dat je zoveel moeite doet om het op te zoeken voor me.

Khad aan mijn vriend verteld dat ik 's nachts niet kan slapen, nu brengt hij 19 films mee.
Vond het best lachen.

Dat proces bij die ene dokter om te zien welk eten je verdraagt, euhm, het gaat als volgt

Die man heeft allerlei kokertjes met voedsel in
Je moet die dan in je hand houden, en als je allergisch bent voor dat voedsel, of als je lichaam niet goed er tegen kan, dan opent je hand, en valt het kokertje. Heel raar en gek proces, maar het schijnt waar te zijn...

Misschien is het waar, maar ik geloof dat ik te nuchter ben om dat soort dingen te geloven... Misschien is het overbodig...maar je zou eventueel een keer een eliminatiedieet kunnen proberen (dan mag je een aantal dagen alleen maar fruit, groenten, rijst en water, om je lichaam te 'zuiveren', daarna mag je dan steeds één ding meer eten en zo kom je er dan achter waar je last van hebt) of een keer naar een dietiste gaan (eliminatiedieet kun je ook het beste in samenwerking met een dietiste doen btw), die hebben er vaak ook wel veel verstand van (je hebt ook dietisten die er in gespecialiseerd zijn). Maar goed...d'r is zoveel wat zou kunnen helpen...en om nou alles uit te proberen...? (En aan de andere kant, waarom niet?)