Sadisme
 

Wat houd Sadisme nu precies in? En is het een geestelijke ziekte als je Sadist bent? En word dit bij je geboorte gegeven of licht het ook aan je opvoeding?

Sadisme is het leuk/fijn vinden anderen (lichamelijk) pijn te doen. Ik vind het ziek.
Het zit vooral in je genen denk ik, maar het kan ook wel in je opvoeding aangesterkt worden. (?)

Even een aanvulling hierbij: volgens een bepaalde opvatting in de psychiartie komt sadisme voort uit de angst dat men een bepaalde situatie zelf niet meester is.

Het is in ieder geval afwijkend van wat sexueel gezien als "normaal" wordt beschouwd, dus in die zin is het een parafilie (sexueel afwijkend gedrag), net als bijvoorbeeld exhibitionisme en voyeurisme.

Er is bij een parafilie nooit sprake van een erfelijke oorzaak, alleen een psychische. Ik geef in dat verband even een tekst over parafilieën in het algemeen weer, dat ik aan mijn Codex Medicus heb ontleend:

Sexuele afwijkingen (parafilieën, enkelvoud: parafilie) zijn bepaalde patronen van sexuele opwinding die afwijken van de gebruikelijke gedragingen die bij hetero- of homosexuelen tot opwinding leiden. Het gaat bij deze afwijkingen vaak om sexuele behoeften en fantasieën die betrekking hebben op niet-menselijke objecten, kinderen of het lijden van anderen of van zichzelf. Men spreekt pas van een sexuele afwijking als de persoon die deze afwijking heeft op grond van zijn drang tot actie overgaat of er onder lijdt.
Sommigen hebben last van schaamte- of schuldgevoelens over hun sexuele afwijking en anderen weer niet. Bij dit soort afwijkingen komen vaak relatieproblemen en persoonlijkheidsstoornissen voor. Deze afwijkingen zijn zeldzaam en komen het meest bij mannen voor. Hoe deze afwijkingen ontstaan is niet bekend.
Personen met een sexuele afwijking hebben meestal geen behoefte aan een behandeling. Als behandeling plaatsvindt gebeurt dat in veel gevallen onder sociale of justitiële dwang. Er zijn verschillende behandelprogramma's die meestal gedragstherapeutisch van aard zijn, met als doel het afwijkende sexuele gedrag te doen afnemen en gebruikelijke sexuele reacties te versterken, in combinatie met verbetering van sociale vaardigheden.

Mentaal sadisme is wel geinig. Lichamelijk sadisme is zeer klote.
Ik betrap mezelf erop dat ik vaak geneog aan mentaal sadisme doe. Zogenaamde "zeer schokkerende uitspraken" kwellen anderen, maar ik zie er de humor van in. Niet alleen van de uitspraak, maar ook van de overdreven (= grappig) reactie van anderen.

Tevens zou ik sadisme niet zomaar op seksueel gebied afschuiven. Teveel Freud gelezen ofzo... :)

Er lopen meer sadisten rond dan je denkt, hoor. Geestelijke ziekte my ass, dan is de halve mensheid behoorlijk gestoord. Wat dacht je van leedvermaak? De arme opaatjes die struikelen over hun stok en kinderen die bij het paardrijden van hun paars gekegeld worden - bij America's Funniest Homevideos doen ze het er om. En iedereen lacht vrolijk mee. Ook bij De Leukste Thuis trouwens, wij Nederlanders kunnen er ook wat van. En hoeveel mensen zijn er die Natural Born Killers als een van hun favoriete films hebben staan? Behoorlijk wat. Terwijl het puur geweld is dat je er in ziet. En dan heb je nog de altijd geliefde actiefilms, waarin twee tot twee miljoen mensen genadeloos worden afgemaakt.

Je kunt zeggen wat je wil, dat het enkel amusement is en ander gelul, maar het blijft wel kijken naar de pijn van andere mensen - en dat is waar sadisme om draait.

De vraag moet eerder zijn wanneer iets precies sadisme is. Dan pas kun je beginnen over of het ziek is of niet.

Overigens is leedvermaak over het algemeen heerlijk en is wat ik van NBK gezien heb ook echt goed. Maar dat weet niemand. :]

Ik schuif het ook niet zomaar op sexueel gebied af, ik vermeld alleen maar wat ik in mijn Spectrum Psychologie van A tot Z ben tegen gekomen. Overigens wordt daar ook vermeld dat de meer algemene betekenis van sadisme het beleven van plezier aan het pijn doen van anderen inhoudt. Wat je opmerking over Freud betreft kan ik je hierbij mededelen dat ik zijn werken alleen van naam ken en meer niet.

@Paranoide: Ik heb in mijn reply nergens over een geestelijke ziekte gerept, dus leg me alsjeblieft geen woorden in de mond die ik niet heb gebruikt. Ik heb weliswaar vermeld dat er bij een parafilie vaak persoonlijkheidsstoornissen voorkomen, maar dat dat dus niet algemeen geldt. Ik ben het wel met je eens dat het kijken naar programma's die leedvermaak brengen (America's Funniest Homevideos en dergelijke) als een vorm van sadisme beschouwd zouden kunnen worden, maar ik zou dat zelf liever latent sadisme willen noemen.

Ik ken een jongen die zichzelf sadist noemt. Volgens mij heeft het niets met genen te maken. Hij is gewoon zo mishandeld dat dit de manier is (voor hem) om zich af te reageren.

Ook psychopaten, die behoorlijk sadistisch kunnen zijn, zijn een product van ernstige verwaarlozing en traumatisering in de vroege jeugd.

sa·dis·me (het ~)
1 het genoegen beleven aan en bevrediging vinden in het pijnigen en kwellen van anderen


Volgens mij gaat het toch echt op het zelf veroorzaken van pijn aan anderen. Dat is iets heel anders dan leedvermaak van American funniest home video (Die bob Saget is trouwens een pure marteling voor de kijker)

Ja ik vind het gewoon ook leuk als andere mensen pijn hebben... En volgens sommige is dat niet goed maar jah...

heb nog nooit van het gehoord als ziekte, tis denk ik eerder een bijkomstigheid.

ik voeg niet echt veel toe...
maar sadisme is niet het lachen of grappig vinden van het leed van anderen... tenzij je het die anderen zélf aandoet.

het ligt er ook aan waar jíj de grens trekt.
je zou, iemand in het donker laten schrikken als sadisme kunnen zien... maar ook als grappig.

over de hele wereld gebeurd het ook dat mensen bijv. gemarteld worden... dat is echt heel erg en pure vorm van sadisme! want zeg nou zelf... die mensen (de meeste) beleven er echt genoegen mee..

-xxx- wendy

Dus plezier beleven aan de pijn van anderen niet door jouwzelf veroorzaakt is geen sadisme?

Ook als je bijvoorbeeld tegen een persoon zegt:" Ik zie graag de mens sterven" en daar reageert deze persoon nogal heftig op en geeft aan dat je dit nooit meer binnen de 4 muren van die kamer mag uitspreken, is dat dan een vb van mentaal sadisme, bewust of onbewust...?

jij veroorzaakt dan toch de mentale pijn van de ander? dan is het volgens mij mentaal sadisme. (overigens had ik de term mentaal sadisme ingevoerd, wat volgens mij niet echt bestaat, maargoed het is duidelijk wat het moet zijn :))

ondanks dat er niet "bewust" pijnigen van anderen in de definitie staat, moet dat er volgens mij wel bij staan.

ik veroozaak die ja, maar niet bewust. Ik spreek gewoon een gedachte uit die voor mij plezierig is. Dat iemand anders hiervan schrikt had ik niet voorzien...dus was het onbewust mentaal sadisme. Leuke term :cool:

nee dan is het geen sadisme. De gedachte is je plezierig, en niet het effect wat het heeft op andere mensen.

huh, heb ik dat getypt dan?
ik bedoel dat dat juist wel sadisme is.
wat jij zelf veroorzaakt en waar anderen pijn aan beleven.

over jou voorbeeld.
hmm, een moeilijke.
er zal geschokt op gereageerd worden.
de vraag is. was dit jouw bedoeling?

Maar ik zou mezelf geen sadist mogen noemen in dit voorbeeld, hoewel die andere persoon mij wel als een sadist zou kunnen zien..
Sadisme = dus alleen als het om bewust pijnigen van anderen gaat, mentaal of fysiek..?



Is dit veroorzaken dan bewust of onbewust?

Mijn bedoeling was niet om hun te shockeren. Ik gaf gewoon antwoord op een vraag die zij stelde, dat het antwoord haar niet beviel wist ik ook niet van tevoren.

is leedvermaak hetzelfde als sadisme? :confused:

Dat haal ik wel uit de definitie ja.

Neen, niet per direct, maar het kan wel.

Sadisme is wanneer je zelf het leed van de ander veroorzaakt en je je daarmee vermaakt.

Veel leedvermaak wordt niet veroorzaakt door diegene die het "grappig" vindt. Deze gevallen zijn geen geval van sadisme.

Als je zelf wel de oorzaak bent, dan is het wel sadisme.

het feit dat je ZEGT het fijn te vinden is in mijn ogen niet echte sadisme... hoewel het gevaarlijk in de buurt komt ;)
als je ervan houd iemand te zien lijden is dat ook geen sadisme, maar wel (ziekelijk) leedvermaak, lijkt me

en dat het geen wat volgde...

Zij zegt dus dat ze mijn antwoord niet op prijs stelt en dat soort dingen nooit meer van mij wil horen, als eerste had ik zoiets van: "ehm...wrom vraag je er dan naar :confused: en als tweede had ik zoiets van:" whahaha :D ze is boos :cool:"

Kortom ik beleefde er plezier aan dat zij was geschockeerd door mijn opmerking, is het dan wel sadisme?

zijn mannen sadistischer dan vrouwen? Ook omdat hier al een aantal gezegd hebben dat ze van zichzelf vinden dat ze wel een beetje sadistisch zijn, en geen vrouwen?

mja dit forum en zeker alleen dit topic is niet echt een neutrale opiniepeiling. Toch denk ik dat mannen vaker sadistisch aangelegd zijn, evenzo als mannen vaker seriemoordernaars zijn :)

Kazanka: volgens mij niet, tenzij je van te voren probeert een bepaald leed te veroorzaken en daar dan een plezier aan beleefd.

Sadisme is wel grappig..zolang het maar in je hoofd blijft. De stap tot het uitvoeren is bij aangeboren ideëen wel sneller. Zolang je een prima zelfbeheersing hebt is er dus niets aan de hand..Soms verlies je hem, zo schuurde ik vandaag nog een stukje schuurpapier over de hand van mijn neefje van bijna 2 :D

Je kunt ook gewoon genoegen beleven in het shockeren van mensen. Mócht dit negatief ingevuld zijn, dan noemt men dit sadisme :D