ik denk dat ik homo ben! help plz!
 

ik denk dat ik homo ben want ik vind jongens veel knapper dan meisjes

maar hoe vertel ik dit aan mijn ouderds?

want die m,aken altijd rare opmerkingen over homoos

alleeen serieuze reacties plz

Homo zijn is totaal niks om je voor te schamen. Je ouders houden van je, als het goed is doen ze dat ook als jij bekend maakt dat je meer van jongens houd.

Als je leeftijd klopt, ben je (nog) maar 13, het kan wel hoor, maar is het niet wat vroeg om nu al te zeggen dat je op jongens valt in plaats van op meisjes. Ik heb ook een tijdje gedacht dat ik op meiden viel, maar nu is dat alweer omgedraaid (ben nu nog maar 16...).

Als je echt hartstikke zeker van jezelf bent zeg het dan tegen je ouders als ze in een goede bui zijn, maar niet te melig. Anders kan het als grap worden afgedaan. Je kunt ook eerst, als ze weer eens opmerkingen maken over homo's, daar iets van zeggen... zodat jij alvast laat merken dat je daar niet van houd.
Laat gewoon merken dat jij het lang niet zo raar vind dat sommige mensen van anderen van hetzelfde geslacht houden.

Succes, en als je ooit nog hulp nodig hebt mag je me meelen.
carmen_greliz@hotmail.com

Voorbereiden op ruzie of pas vertellen als je uit huis gaat.

Wij maken grapjes over homo's en hetero's, maar dat wil niet zeggen dat ik ze allebei haat. Maar of 'homo zijn' niets is om je voor te schamen wil ik niet 1-2-3 roepen hoor. En waarom moet je het vertellen..?

Hier heb je zeker gelijk in. De meeste jongeren in de pubertijd krijgen gevoelens voor het zelfde geslacht.
Ook ik was er op een gegeven moment van overtuigd dat ik biseksueel was en zelf heb ik getwijfeld of ik misschien wel lesbisch was.
Maar nee, na 2 jaar was de verliefdheid op het meisje over en heb ik nooit meer gevoelens voor een meisje gehad.
Het had dus gewoon met mijn hormonen te maken, die gieren, zeker in het begin van de pubertijd, flink door je lichaam.

Wacht het rustig af zou ik zeggen.

Ik heb al heel lang gevoelens voor jongens. Ik ben al 2 en een half jaar verliefd op een jongen uit mijn voetbalelftal en ik ben ook een keer verliefd geweest op de meesten toen ik nog op de basisschool zat. Dus ik weet het nu wel zeker. Ik kan het alleen mijn ouders niet vertellen. Iedere keer als ze zo'n homograp maken krijg ik een brok in een keel en dan wil ik wel zeggen dat ik hun grapjes niet leuk vind maar ik krijg geen woord mijn strot uit. Mijn moeder houdt wel van me, maar mijn vader zal het niet accepteren!

toen ik 13 was dacht k ook dat k homo was omdat k jongens veel aantrekkelijker vond dan meisjes enzo, maar dat is vanzelf 'weggegaan' bij mij; ik ben vanzelf op meisjes gaan vallen.
dus doe niets overhaasts, kijk het gewoon een tijdje aan en maak je vooral niet teveel zorgen; heel veel mensen zijn homo en in nederland is dat echt wel geaccepteerd.

btw ik maak ook grapjes over homo en gebruik het als scheldwoord maar no way dat ik dr iets van meen....

ik heb toen ik ongeveer zo oud was als jij precies hetzelfde paniek gevoel gehad wat jij nu voelt, alleen was het bij mij om meisjes. Ik weet niet precies wat het is maar ik had het er laatst met vrienden over en bijna iedereen heeft zoiets meegemaakt. Ik denk dat het gewoon een fase is waar je doorheen moet.
En voor het geval het geen fase zou zijn bij jou maar een blijvend gevoel dan is dat nog niks om je zorgen over te maken. zoals little nemo ook al zei is het volkomen geaccepteerd in nederland. En wat je ouders betreft, die zullen, zoals alle liefhebbende ouders in de wereld alleen maar willen dat jij gelukkig bent dus daar hoef je je ook geen zorgen om te maken.

het komt hoe dan ook goed, echt waar.

Euhm...sorry, dat ik het zeg, maar dat is gewoon gelul. Het is niet volkomen geaccepteerd, het wordt wel steeds meer geaccepteerd.

Mijn zusje heeft een vriendin, ze waren allebei bang dat hun ouders en vrienden er wat van zouden zeggen. Tot nog toe heeft iedereen het goed geaccepteerd. Je weet van te voren niet hoe mensen gaan reageren, misschien maak je je bang voor niks. Als je denkt dat je homo bent en je wilt het ze vertellen, dan zou ik het gewoon doen. Je kunt van te voren toch niet voorspellen hoe mensen er op reageren. Een persoon waarvan je nu denkt 'die accepteert het zonder meer', kan dan heel raar reageren, maar omgekeerd net zo. En wat ik al zei: het wordt steeds meer geaccepteerd. Uitproberen dus.

homo's zijn dope, houden de wereldbevolking namelijk enigzins in toom

Hoe normaler en cooler jij eronder bent, hoe makkelijker en sneller de buitenwereld het zal accepteren. Nichterig aanstelgedrag roept afkeer op, dus meet jezelf geen maniertjes aan. Wees gewoon jezelf. En jij valt op jongens. Nou en? Ik ook.

Sterker nog, misschien is hij wel verliefd op jouw vriend.

Hé, blijkbaar zijn er dus best wel veel (tenminste tot nu toe redelijk veel replies) jongens en meisjes die dat ook wel gevoeld hebben. Trouwens, denk er wel goed over na natuurlijk! Het is niet zo van: OH het gaat wel over want dat was bij die anderen ook zo. Als je er nu over nadenkt, en uitvindt of je hetero of homo bent, scheelt dat een hele tijd van twijfels. En die twijfeltijd, DAT is klote. Niet die ene keer dat gesprek met je ouders daarover. Bij mij (ik was veertien, nu zeventien) kwamen mijn ouders ook met het argument: maar je bent zo jong, dat kan je niet weten. En daarmee wilden ze dus eigenlijk dat ik het een beetje weg zou stoppen. Maar dat is onzin, doe gewoon relaxed en laat het op je af komen.

OKEE! Wat is nou de conclusie:
Wacht nog heel ff af, maar STOP HET NIET WEG! Denk er gewoon goed over na, en als je echt niet meer naar meisjes kijkt zou je het toch tegen je ouders kunnen zeggen. HEEL VEEL SUCCES!

Die had zijn vader kunnen zijn....

Prime Evil, da's wel heel stereotiep.

Ik zou er nog eventjes mee wachten, waarom zou je het vertellen aan je ouders? :)

En toch. Je moet niet van iedere persoon denken dat hij/zij hetero is. Misschien bedoel je het niet, maar het lijkt net of je post van:"het gaat wel over." Ooit komt iemand achter dat hij/zij homo is.

Past toch beter op L&R :)

Leg uit. Ik ben benieuwd.

Misschien heb je wat aan deze site
Ik heb er veel aan gehad en heb er nog steeds veel aan :)

het is mss best om het eerst voor jezelf ff zeker te weten voor je het aan je ouders verteld.

ja dus? :P

Hey maak je nog maar niet te druk :) Kijk het nog even aan, misschien verandert het weer, misschien niet. Je ouders zullen het heus wel accepteren dat hun zoon homo is.

Als je het echt zeker weet, dan kun je het gewoon vertellen op een rustig moment, bijvoorbeeld na het journaal of tijdens het avondeten, op een rustige toon, of nouja, huilend en wanhopig mag natuurlijk ook:P zolang je maar niet extreem lacherig doet of meteen ruzie gaat maken ofzo:P. Je zegt dat je vader het niet zal accepteren, maar als je een beetje een normale vader hebt, dan zal hij vanzelf leren om het te accepteren. Misschien heeft hij het er eerst moeilijk mee en ontwijkt hij het een beetje, maar hij went er heus wel aan.
Je kunt het natuurlijk ook gewoon níét zeggen, en over drie jaar thuiskomen met de woorden 'Ik heb verkering!' en als je ouders dan zeggen 'Oh leuk, hoe heet ze?' dan zeg je 'Hij heet Piet en hij komt vanavond mee eten'. Moeten ze zelf maar wennen:P

de meeste homo's zijn leuker als hetros
ik ben bevriend met een mannelijke homo paar en een vrouwelijke en we kunnen en hebben veel lol beleeft en gaan beleven. dus zegt niks over die persoon.

groetjes

Ik kan me voorstellen dat je dat moeilijk vindt en er mee worstelt. Ten eerste zou ik, net zoals een aantal mensen hierboven al aangedragen heeft, wachten met bedenken hoe je het gaat vertellen tot je echt heel zeker van je zaakbent, in de titel zeg je namelijk dat je dénkt homo te zijn.

Ik persoonlijk zou heel trots zijn als ik een zoon had die homo was dat hij er voor uitkwam en zichzelf durft te zijn. Voor mij zou dat garant staan voor een geslaagde opvoeding. Hoe jouw ouders reageren kan niemand hier voorspellen... Ik zou het in ieder geval heel egoistisch vinden van je vader als hij het niet accepteert maar goed, daar heb je weinig aan. Misschien komt het wel doordat hij vooroordelen heeft, in dat geval zou ik, als ik jou was, er eens rustig nmet hem over praten en hem vertellen over je gevoelens en proberen hem wat informatie te geven en de vooroordelen weg te nemen. Waarschijnlijk heeft hij die namelijk puur uit onwetendheid.

Ik weet niet of je er iets aan hebt, het blijft natuurlijk moeilijk. Misschien kun je een brief schrijven waarin je uitgebreid beschrijft wat je voelt, waar je bang voor bent, wat hun oordeel voor je betekent enzovoort.

Mijn mailbox staat ook altijd voor je open mocht je willen praten of wat dan ook. Wees in ieder geval trots op jezelf en denk niet dat je raar bent :).

Je zei ook nog 'misschien is hij wel verliefd op JOUW vriend'! Het kan dat je dat als ironisch bedoelde, maar het stereotiepe eraan is dat een boel mensen meteen denken dat homo's dan ook op IEDERE kerel vallen. Zo ook de vriend van Poesiefox :rolleyes:

preciesz je moet je niet sgamen solang je gelukkig bent;) praat er gewoon over met je pa en ma!

Zoals iemand anders al zei: als je dit echt graag wilt vertellen aan je ouders, maar je durft het absoluut niet, dan kan je misschien een brief aan ze schrijven. Soms gaat dat wat beter dan iets zeggen, misschien.

Dat van die grapjes: iedereen in deze samenleving maakt grapjes over homo's. Betekent niet dat ze die mensen niet respecteren.

En over het accepteren van homo's: dat is inderdaad zeker nog niet zo, dat iedereen dat accepteert. Klein voorbeeldje (misschien niet zo goed, maar toch...): ik was laatst ergens met een meisje uit mijn klas, toen we twee meiden (of twee jongens, ik weet niet eens meer, maar volgens mij twee meiden) arm in arm zagen lopen. Ik weet eigenlijk wel zeker dat ze lesbisch (of bi) waren en dat meisje uit mijn klas dus ook. Ze moest er vreselijk om lachen en vond het heel vies.

Zo zijn er meer mensen die gewoon hel belachelijk op homo's/lesbi's reageren of bijvoorbeeld zeggen dat die mensen zich aanstellen en dat zoiets niet aangeboren is, enz. Dat valt soms helaas nog best wel tegen.

Ohja: mij mag je ook altijd mailen, hoewel ik zelf geen lesbi of bi ben. Ik heb er wel veel mee te maken (gehad). Misschien heb je er wat aan.

Toch goed dat ik, voor ik ging antwoorden, nog effe gekeken had of die site er niet al stond... En dat was dus zo! :) In elk geval, mij heeft de site ook erg veel geholpen!! Ik zou er dus in elk geval even langsgaan.

Succes! :)

"Mam.. pap.. IK BEN EEN POEPSTAMPER!"

.. :rolleyes:

Alsof ze je laten omleggen om je geaardheid, die burgerkutjes komen er wel overheen en blijven wel van je houden ook als je gay bent.

:D

:D

Je vind jongens eel knapper dan meisjes, toch.
Maar kijk je dan helemala niet meer naar meisjes, want je kan natuurlijk ook bi zijn, en ik zou er nog een mee wachten voordat ik het aan mijn ouders zou vertellen.

Precies, ik maak ook wel belgen grappen, ik respecteer ze wel. Dus...

ey, ik kom hier niet zo vaak, vandaar dat ik nu pas reageer.

ten eerste heb je helemaal gelijk dat je op jongens valt ;) die zijn nou eenmaal veel leuker haha.
maar voor mij is dat allemaal veel makkelijker, door de buitenwereld (ouders ook dus) word dat als vanzelfsprekend gezien.

maar mensen maken vaak grapjes over dingen, tenzij het ineens dichtbij komt.
mijn moeder maakte ook grapjes over automutilatie.... totdat ze erachter kwam dat ik dat deed... toen wilde ze serieus praten en maakte ze er geen lolletje van.

het zijn je ouders, ze houden van je... of je nou hetero/bi/homoseksueel bent. ze houden van je om hoe je bent, niet om je geaardheid! houd dat jezelf voor! en houd je eigenwaarde vast. door je geaardheid word je nix minder waar! :D

liefs, wendy

OCTO!!! :p

Ik vind ze over homo's veel leuker, maar de moppen over negers vind ik het beste!

ik heb ook wel eens dat k makkelijker kan zeggen van meisjes 'die is echt knap' met een ander gevoel dan objectief zijn... ik heb ook wel eens dat ik fantaseer... en me het voorstel hoe een relatie met die of dat meisje zou zijn... ik voel me er enkel raar en beschaamd over.. verliefd word k niet... herkent iemand dit? want ik weet dat als ik echt verliefd word ik dat zeker en vast altijd ben op een jongen.. dus wees nog niet onmiddellijk overtuigd, anders is het niets om over beschaamd te zijn..

x

Gefeliciteerd! Het is fijn dat je er zelf achter gekomen bent. Deze prachtige moderne wereld waarin we leven is 1 grote smeltkroes voor elke kleur en seksualiteit in de regenboog! Omhels je homo-zijn, ookal is het niet echt. Probeer niet iemand te zijn die je niet bent. Ik wens je een geweldig leven!

Tabee, fil

Als ik homo was, was ik nu een date met je aan gegaan!

dat zal heel geruststellend zijn voor de topicstarter

jeetje wat een lieve woorden! :) (y)

o god, ben je lid van een sekte ofzo?:D

:D

Hmm... Doet me denken aan een vriend van me. Die viel alleen op lesbische meisjes (bleek altijd)... En als ze niet lesbisch waren, dan werden ze dat wel. Hij heeft nu eindelijk een vriendin waarover we het bijna eens zijn dat ze hetero is, hoor. Maar toch, het zet je wel aan het denken ;)

In ieder geval geen christen of amerikaan ;) (of is dat hetzelfde?)

amen :o

Eerst zou ik er maar eens zeker van zijn, en daarna gewoon een keer vertellen..

Mijn pa was ook altijd een enorme 'homofoob' en dat was ineens over toen mijn nichtje met een vrouw trouwde... Als het om naasten gaan accepteren de meeste mensen heel veel.. Je ouders willen waarschijnlijk maar een ding en dat is dat jij gelukkig bent.

Hi!

Niemand hier kent jou ouders/familie en vrienden. We kunnen allemaal ervaringen met je delen en je proberen advies te geven maar het moet allemaal uit jou komen.

In je berichtje merkte ik op dat het voor jou allemaal nog super nieuw is. Denk dat je eerst zelf op ontdekkingstocht moet gaan en jezelf moet zoeken... wanneer je jezelf hebt gevonden en weet wie je bent en wat je precies voelt kan je dit met andere mensen delen. Op dat moment heb je daar ook zeker behoefte aan. Dat moment komt wel en dat merk je van zelf wel ;)

Veel succes!

En hee! Na acceptatie komt misschien wel respectatie...

iedereen heeft een periode (sorry dattik iedereen 'over een kan scheer) van twijfel over zijn of haar sexuele geaardheid, dit vind doorgaans plaats tijdens je pubertijd, als je 13 bent kan het goed zijn dat jij nu deze fase hebt,
ik zou me nog geen 'zorgen' maken en wacht nog maar even af.
Bovendien is er nog iets anders wat me stoord, maar dat in het algemeen en hierover zou je nog een apart topic kunnen maken (ookal),, ik ben het er totaal niet mee eens dat er zo een 'ophef' gemaakt moet worden als iemand homofiel blijkt te zijn, ik ga toch ook niet vertellen dat ik hetero ben (iig denk te zijn)
als iemand homofiel is kan hij of zij daar NIKS aan doen, het isgewoon aangeboren (iniedergeval voor zover bekent heeft omgeving geen invloed op sexuele geaardheid ik dacht dat ze wel bezig waren met een onderzoek hiernaar, wat nog niet is afgerond),,
je hoeft je sowieso niet over op te fokken mocht je homo blijken te zijn het wordt al steeds meer geaccepteerd en ik zou maar gewoon kijken hoe het loopt, als je een vriend krijgt dan ziet men gauw genoeg dat je op mannen ipv op meisjes valt!

Zoek op het internet naar sites die daarover gaan, misschien heb je daar wat aan.

En verder moeten je ouders het maar zien te accepteren! Het is JOUW leven en misschien hebben ze wel een heel verkeerd beeld van homofielen, dat ze denken dat die elkaar de hele dag aflebberen ofzo :rolleyes: dus probeer in elk geval uit te leggen dat jij (hoop ik) niet zo'n ongelooflijke aandachttrekker-op-de-verkeerde-manier bent...

Suc6!