wat is je werkelijke ik??
 

hoe kom je er8er wie je bent??

degene die alles wil vernietigen incl mijzelf (is een stem van mezelf waar die ander constant tegenin moet gaan). daar valt ook de enorme negativiteit onder.

of ben ik die lieve aardige jongen zoals aantal mensen me kennen en zeggen dat ik ben. Hiervan heb ik vaak het idee dat ik gewoon roep net wat me uitkomt en de aardige opmerkingen all1 maar maak, zodat mensen me aardig gaan vinden. Deze persoon gaat lijnrecht tegen die ander in. Als die ander aan de m8 komt en het zwart word voor me ogen draai ik zo door dat ik me zusje's nek bijna letterlijk breek.

ik hbe GEEN mps, hooguit schizofreen, maar daar durf ik geen uitspraak over te doen, omdat de werkelijk schizofrene mensen enorm blij zouden zijn met deze situatie (netzoals ik ook met bijna iedere persoonlijkheid blij zou zijn als ze zich "gek" noemen.

dus laat ff duidelijk zijn, dat ik hiermee NIEMAND pijn wil doen.
grtz
JJ

Ik weet het nog niet van mezelf. Het kan alle kanten opgaan eigenlijk, ben mezelf nog aan het uitzoeken / vinden :)

De ene is een naar gierende gitaren luisterende computerfreak in z'n stoffige kamer die een hekel aan alles heeft wat leeft, de andere is iemand die alles lief heeft. Die bij elke zonnestraal en elk groen blaadje denkt aan de wonderen der natuur, zoals de foto-synthese. Zichzelf ziet als deel van deze macrokosmos, een levende broeikas met tal van mogelijkheden.

Ik snap het niet, keer op keer verbaas ik mezelf..

wist ik maar wat m'n werkelijke ik is....

bij de ene persoon ben ik een rustig iemand die alles accepteerd, het andere moment ben ik iemand die nix accepteerd en alles wat er over hem word gezegd ziet als een belediging....

En soms hang ik daar tussenin, en scheld ik op de mensen die me altijd steunen.....

Ik heb het idee dat ik nu alles ben behalve m'n ware ik, die slaapt ergens diep binnenin m'n hart :(

sjah dat vraag ik me ook af...
bij mij lijkt het alsof het constant ruzie is in m'n hoofd, ik weet totaal niet meer wie 'ik' ben, en óf ik wel ben, nou ja dat soort gedoe...

ja dat hoor ik wel vaker... maar ik heb gèèn idee hoe je jezelf moet zoeken?! of.. hoe 'vind' je jezelf.
ik ben geen dom wicht dat ik de uitspraak niet begrijp maar ik weet niet hoe ik in godsnaam me zelf kan zoeken....

ik snap wat je bedoeld... maar aan de andere kant toch ook niet..
ik weet toch wie ik ben? ik weet hoe ik heet.. klaar... ik weet wat me lievelings eten is, me lievelingskleur, wat ik leuk vind aan mensen en wat ik niet leuk aan ze vind en wat mijn lievelingsfilm is...

:confused: :confused: :confused: :confused: :confused:
I`M CONFUSED!!!!

succes en liefs,

~*DeathlyDiva*~

Niet te veel overnadenken

Learn To Live Instead Of Live To Learn

Ik denk dat je daar niet snel achter zult komen.
Ik denk dat je daar niet van de ene op ander dag achter nou precies achterkomt.

Ik zou zelf niet weten hoe ik echt ben!
Ik weet alleen hoe ik op dit moment ben en dat bevalt me prima!

Daar heb ik ook last van. Constant een druk op me die vertelt dat ik slechte dingen moet gaan doen, maar van de andere kant weet ik dat het niet goed is.

Ik dus niet.

Ik weet niet wat ik leuk vind, weet niet wat mijn lievelingsfilm is, weet niet wat ik leuk vind aan mensen, weet niet wie ik precies ben..

Alles wat ik weet, is hetgene wat ik niet weet.

Voorbeeld:
Ik was 16 en zat bij de Nederlands les. Er hing een poster van 'Sofies verde' aan de muur en de docent prees het de lucht in. Ik dacht, zo ignorant als ik was, "wat moet ik met al dit gezeik? ik kan Nederlands lezen en schrijven, de rest boeit me nihil" ..

Nu zie ik in dat onze taal juist een belangrijk onderdeel van onze cultuur en samenleving is en vind ik het boek juist leuk om te lezen :)

Ander voorbeeld:
Vroeger vond ik het cool om TV te kijken. De nieuwste actiefilms, de coolste special effects, etc.. nu boeit me 'dat' niet meer. Elke film lijkt wel een remake, een hybride voortgekomen uit vorige films .. het boeit me dus niet meer.

En zo kan ik urenlang doorgaan. Morgen vind ik heel andere dingen leuk dan vandaag. En dingen die ik vandaag leuk vind, zijn morgen passe.

Eigenlijk heel normaal, maar bij mij springt het snel, ik kan mezelf niet plaatsen, niet *echt* beweren dat ik iets leuk vind :/

jah precies, dit heb ik ook jah.
ik durf ook niks te beweren omdat ik bang ben dat ik het toch niet zo 'voel' of beleef of leuk vind.

Hmmm..

Niet verkeerd opvatten

Maar waarom is dat belangrijk?
Als je kunt doen wat je leuk vind,
Je niet doet wat je niet leuk vind,
Mensen hebt van wie je houdt,
Mensen hebt die van jou houden,

What's the problem?!

sjah zo simpel ligt het niet echt... ik wéét niet wat ik leuk vind, ook niet wat ik niet leuk vind, en ik weet ook niet of ik wel van mensen hou, en zij van mij is al helemaal de vraag...
*sigh* ik denk teveel na...

Idd, dat heb ik ook. :(

Ripper