dans
 

Dans

verdwaald en vergeten
verstrikt in haar mythe
met tranen die breken
de muren van glas.

en mensen die schreeuwen
en woorden die haten
rondom haar, een film
die te snel wordt gespeeld.

maar in haar het ritme
dat bonkt en doet breken
fel snijden de scherven:
het masker valt af.

steeds sneller het ritme,
steeds warmer haar tranen
steeds dieper het bruisen
steeds lichter haar hoofd.

*ze ontwaakt en moet dansen.
Laat haar dansen, alsjeblieft.*

dit gedicht is geschreven door een vriendin van mij(K)(l)

Ik zie doorgaands het gedicht, een meisje voor mij, die in haar eigen wereld opgesloten zit en de wereld om haar heen raast door, die zij nog niet goed kan bereiken en andersom. Ze wordt enigszins wakker uit haar wereldje, maar durft haar vrije stappen nog niet goed te zetten in de grote buitenwereld....

Dit is dus mijn interpretatie van het gedicht, misschien klopt het niet, maar dat maakt niet uit. Zo ervaar ik het. Ik word meegenomen in (het gevoel van)de woorden en dat vind ik zo goed!, het raakt.(inhoud is gewoon erg mooi) Het metrum is bijna perfect, alleen de laatste zin vind ik wat uit de boot vallen qua metrum, maar de betekenis doet het wel weer wat goed. Toch had het einde krachtiger gekund, dat is wel jammer.
Het geheel: Mooi stukje werk om te lezen.:)

namens sarah:

Dat is eigenlijk ook het gevoel erachter, precies wat jij zei.
En ik ben blij dat dat ook over komt.
Over dat laatste stukje zat ik inderdaad te twijfelen.
bedankt!:)

Supermooi! Het spreekt me heel erg aan. ik zou wel de *tjes op het eind weghalen, en daarvoor in de plaats dit stukje tekst bijv. schuin zetten. het 'alstjeblieft' op het eind is zo sterk: het slot vind ik het beste. ik zou in de twee strofe, de tweede zin 'en' aan het begin weglaten, omdat je de eerste zin ook al zo bent begonnen. Ik zou zelf van die strofe maken:

en mensen die schreeuwen
woorden die haten
rondom haar een film
die, te snel gespeeld.

ik vind het persoonlijk jammer dat je 3e strofe met steeds blijft beginnen terwijl de rest zo mooi verwoord is. Ik snap dat het extra nadruk legt op de zinnn maar zou persoonlijk toch voor een andere woordkeuze gekozen hebben.
De rest van het gedicht is prachtig..

Heel erg bedankt voor jullie reacties.:-)
Grappig vind ik dat alles waar jullie commentaar op hebben, dingen zijn waarover ik zat te twijfelen of ik ze moest veranderen of niet. Ik heb dit gedicht gewoon in een brief naar Kaya geschreven, als probeersel, zonder er echt op te letten of het goed liep enz. En later wist ik niet zeker of ik de dingen die mij stoorden wel moest veranderen. Maar na jullie reacties wel. :-)



Dans

Vrdwaald en vergeten,
verstrikt in haar mythe
met tranen die breken
de muren van glas.

De mensen, het schreeuwen
en woorden die haten
rondom haar, een film
die versneld wordt gespeeld

Maar in haar het ritme
dat bonkt en doet breken
fel snijden de scherven:
het masker valt af.

Ontwakend bewegen
dat angst doet vervagen
verlangen dat groeit,
maar een fluistering nog:

Laat los, laat mij dansen.
Laat mij dansen, alsjeblieft


Ik weet dat het einde een ander metrum heeft, en daardoor misschien minder krachtig is. Maar dat laat ik zo, toch.

Sarah

+ een kusje terug voor Kaya

De laatste twee regels, waar zijn die voor?

Hoe bedoel je, waar zijn die voor..?

Nou, je hebt meestal een doel als je schrijft. En aangezien het doel niet af was voor die twee regels geschreven werden, vraag ik me af wat ze bijdragen aan het idee. Ze zijn namelijk nogal grof.

Ja. Je hebt wel gelijk. Maar ik laat het zo. Het is niet perfect en hoe vaker ik het lees hoe minder mooi ik het vind, maar toch.
Voor mij gaat het alleen om het gevoel wat erbij hoort. Eigenlijk.

Erg mooi dichtsel, ik ben onder de indruk...Beeldend en heel open, duidelijk maar toch diep.

en Tacidvs, de laatste zin van jouw signature, top, even vanzelfsprekend als top...

2e verbeterde is ook erg mooi(ook al vind ik de laatste regel nog steeds storend).