moeder weer vermist!!
 

godver heb ik dat ga dinsdag op vakantie en mn manisch depressieve moeder is alweer (voor de zoveelste keer) al 2 dagen vermist... geen aanknopingspunten waar ze kan zijn, en ze doet t waarschijnlijk weer om de aandacht omdat ik dinsdag op vak ga (vorige keer was t de dag voor mn tante op vak ging) ze is eerst helemaal doorgedraaid en heeft pschychose gehad waarschijnlijk want ze heeft alles overhoop gegooid in huis net als de voorgaande keren... damn ik begin er langzamerhand de balen van te krijgen dat ik zon moeder heb!!!

tjee wat een vervelende situatie zeg.....maar zo te lezen komt ze ook deze keer wel weer terug, of niet?

Het is echt wel een moeilijke situatie, heeft je moeder wel goede professionele hulp? Natuurlijk word je het gedrag van je moeder echt zat, maar houd in je achterhoofd dat ze het niet doet om jou dwars te zitten oid.

Verder weet ik niet echt wat ik moet zeggen, behalve veel succes ermee. :o

Ik weet hoe het is om zo iemand in je gezin te hebben. Waarschijnlijk kan ze er zelf helemaal niets aan doen. Maar voor jou is het wel heel moeilijk. Zorg dat je er zelf genoeg over kan praten, dat lost het natuurlijk niet op maar het verlicht wel de pijn (weet ik uit ervaring). Verder wil je ik je heel veel sterkte toewensen.

ik woon gelukkig al een half jaar bij mn vriend dus dat scheelt maar toch.. elke keer tzelfde gezeik en heel de fam heeft t ermee gehad en zegge dat ik gewoon op vak moet gaan maar ook al wil je het verdomme niet meer ik hou me er toch heel tijd mee bezig waar ze nu weer uithangt.. elke keer ist een schreeuw om aandacht.. maar laatste keer was ze ook al na 3 wk uit de inrichting trug... ze zijn er veel te makkelijk.. die mensen weten psies wanneer ze zich normaal moeten gedragen (tegen de artsen zodat ze snel naar huis kunne) en dat is t irritante eraan.. en ik kan niks doen.. ze heeft geen geld dat weet ik wel. en ze heeft dr paspoort thuis liggen, verder weet ik helemaal niks...

sorry ik herken het niet
ik hoop echt voor je dat ze weer terug komt (maar ze is al vaker weg gelopen dus dat zal wel)
denk dat er ind nog meer hulp voor haar nodig is
ga toch lekker zelf op vakantie dat heb je gewoon nodig anders ga je zelf nog aan de situatie onderdoor
sterkte

jah ik ga ook gewoon maar ook al ben ik kwaad op dr (want tis al de zoveelste keer) je maakt je toch zorgen :mad:

en dr excuus voor alles is: ik ben depressief ( en ja ze is idd manisch depressief maar dat is geen excuus voor alles)
en als ze dan opgenomen word ( al 4 keer) dan wil ze nergens aan therapieen meedoen en is ze na een paar weken weer thuis omdat ze dan zegt dat ze geholpen wil worden en is ze dus elk moment vrij om te gaan :mad:

maar ze wil dus helemaal niet geholpen worden dat is het hem nou juist... ze eist alle aandacht.. maar zelf staat ze nooit voor iemand klaar en dat is dan mijn moeder grrrr

Inderdaad erg vervelend voor je. Heb je het er wel eens met je moeder over gehad dat ze je er ongelukkig mee maakt?

Want over het algemeen zien ouders hun kinderen niet graag ongelukkig... Ik weet natuurlijk niet of dat ook voor jou moeder geldt... Ze stelt zich op deze manier wel heel erg egoistisch op.

Maar wat ik niet zo goed begrijp: Waarom wil ze niet met de therapien meedoen als ze eenmaal is opgenomen?

Koestert ze haar (manisch) depressiviteit ofzo?

Ik wens je in ieder geval een leuke vakantie toe al blijft het in je gedachten spoken!

over t algemeen jah, maar zij is egoistisch ik heb t helemaal gehad.. alles wat men tegen dr zegt gaat dr hier in en daar uit.. hoort alleen wat ze zelf zegt en de rest is nie boeiend!!

ze doet t erom om aandacht te krijgen lijkt wel... ze is nu trouwens op de paaz afdeling ( ze noemen het gesloten maar als moeders vlgd week weg wil mag ze weg zoals elke keer t geval is) maar ben in elk geval wel opgelucht dat ik weet waar ze is... ze was ergens gevonden in een bos was gewoon aan t rondzwerven.. schaam me dood!

Je snapt volgens mij niet wat manisch depressief is.. De enige waaraan ze denken is zichzelf.
de rest interesseert ze echt geen malle moer. Iedereen moet voor hen zorgen en alles draait om hen..

De rationaliteit die jij in je post naar voren brengt is ver te zoeken bij een manisch depressief persoon. Alles gaat op gevoel.

Miss biatch: Heeft je moeder geen medicijnen of neemt ze die gewoon niet in?
En mensen die een gevaar voor zichzelf of de omgeving vormen kan je onder voogdij laten zetten dacht ik. Dan kan ze niet meer zelf beslissen om vrolijk weg te lopen als die kliniek haar niet meer interesseert.
Verder vind ik het raar dat je moeder gewoon weg kan lopen. Ze is niet 100%. De artsen horen te zeggen: "Mevouw, u gaat niet weg totdat.."

Hmmz...:( Lijkt me best pijnlijk om zoiets aan te treffen als je thuis komt. Een over hoop gehaald huis en dan denken dat je moeder het doet voor de aandacht. Ik zou me er niet lekker bij voelen, eerder verdrietig. Ik zou me afvragen waarom ze het me aan doet en zo.

Weet ze dat je het er zo moeilijk mee hebt? Anders zou ik dat duidelijk gaan zeggen. Als ze merkt, dat ze zo om de aandacht vraagt, probeer de aandacht dan een keertje niet te geven. Ze vraagt het op een verkeerde manier, maak dat haar duidelijk.

Iig heel veel sterkte hiermee, tlijkt me echt zo kut:(

Owkee, Jadie je hebt wel gelijk dat ik een beetje kort door de bocht was... Liever gezegd behoorlijk bot!

Bij manische depressie (of bipolaire stoornis) komen vooral de extreme moodswings voor (dan het niet meer zien zitten en plotseling heel vrolijk met de meest wildste en extreme plannen).

Maar wat je zelf al zegt, er is geen rationaliteit te vinden (of ver te zoeken). Ik weet niet of dit puur over gevoel gaat of dat het het missen van inlevingsvermogen naar anderen is...

Met borderline en ADHD/PDD-NOS komt het voor dat het inlevingsvermogen er niet is... (wat niet wil zeggen dat het altijd zo is!)

Wat ik persoonlijk eigenlijk heel fout vind is dat personen hun ziektebeeld wel eens als excuus naar voren brengen... (NIET ALTIJD!), is verder niet erg, als je ermee geholpen wordt ! Maar als je dan zelf geen hulp wilt en je draagt je ziektebeeld als excuus aan... ja... moeilijk!

Warverhaal...

Wat eigenlijk (naar mijn mening) dus in de situatie alleen overblijft is die voogdij...

Jadie en TS (ea) nogmaals mijn excuses!

verkeerde knopje..

ja, ik heb een depressieve moeder, maar die loopt nooit weg.
ze heeft het ook nooit verteld of iets (toen ik naar de dokter ging voor mn eigen depressie heeft zij denk ik per ongeluk haar mond voorbij gepraat :P)
Maar ik kan niet anders doen dan je gewoon maar sterkte, en een hele fijna vakantie wensen.

Het zelfde verhaal gaat op voor het syndroom van Asperger (wat ik zelf heb) en de overige stoornissen uit het autistische spectrum.

Tja, het irritante van het Nederlandse zorgsysteem: ze zijn af en toe idd te makkelijk (erin te luizen) en je kunt niks als de patient zelf geen therapie of medicijnen wil. Dwang mag hier volgens mij niet echt, of wel?
Hebben ze geen medicijnen tegen manische depressie? En idd, misschien dat jij (+je familie) eens met je moeder (+evt. psychiater erbij) moet praten, uitleggen wat het met jou doet. Het helpt misschien niks maarja te valt te proberen....als ze dan maar niet in een depressie raakt dat iedereen tegen dr is en dat ze niks waard is enz. en iedereen lastig is...moeilijk.

Je kan gedwongen opgenomen worden,
als je een gevaar voor jezelf en/of je omgeving bent.
(en volgens mij zijn er nog wel wat voorwaarden ed,
maar dat verschilt per ding geloof ik, weet het niet precies :o)
Verder ben ik het met je eens.

Ik heb er even mijn Codex Medicus bijgepakt. Afhankelijk van de episode (de manische of de depressieve) wordt lithium, in combinatie met een neurolepticum of een antidepressivum toegepast, dus er zijn wel degelijk medicijnen tegen een bipolaire stoornis, zoals men manische depressiviteit tegenwoordig noemt.