pillen & gesprekken
 

hi, ik kom hier normaal haast nooit maar dit leek me toch een topic voor hier.
Mijn vraag is kun je ook pillen krijgen zonder in therapie te moeten - antidepresiva bedoel ik dan he

k even verdere info over mij:
ik woon sinds een jaar op kamers, waardoor ik ineens heel veel tijd had om over alles na te denken, al wat ik weg heb gestopt afgelopen jaren kwam naar boven. Verder heb ik elk jaar winterdip, dit jaar was die wat erger en hij is niet overgegaan.
Ik voel me vaak neerslachtig, triest is het juiste woord, ik weet niet precies waarom maar er drukt een triest gevoel op mijn borst en kan niet goed meer van dingen genieten ed. Ik ben niet meer de inpulsieve energieke ninnoc, ben vrij teruggetrokken en onzeker geworden. Nou wil ik dus simpel paar pillen die me iets vrolijker maken, maar ik heb een enorme afkeer van psychiaters ed en heb ook niet het gevoel baat te hebben bij gesprekken ed (niet met psychiater in ieder geval)

zonder psychiater krijg je geen pillen denk ik

En zo erg zijn ze niet, en zonder pillen kom je dr ook niet.

OF wou je voor de rest van je leven, elke keer als je je wat minder voelde een pil nemen..

Persoonlijk denk ik dat je er meer aan heb, dat je nu dingen verwerkt en uitzoekt en later pilloos door het leven kan:)

Je kan -volgens mij- wel pillen tegen depressies
ed krijgen, (huisarts) maar vergeet niet dat het
geen wondermiddeltjes zijn, in het begin kunnen
ze dingen zelfs verergeren...

Volgens mij zijn er ook homeopatische middeltjes
die de opname van serotine (oid, stofje in je hersens wat oa voor een goed gevoel ed zorgt), verhoogd,
maar ik weet de preciese naam niet meer.. :o
(zal wel een keertje kijken oid, en anders kijk
je zelf even)

Anti-depresiva pakken de gevolgen, en niet de oorzaak
aan, probeer dus de oorza(a)k(en) aan te pakken zou ik zeggen.
(en in principe hoeft dat ook niet eens altijd
met een psychiater ed)

Nou, huisartsen geven die dingen wel veel makkelijker
'weg' volgens mij. De moeder van een vriend van me
heeft ze ook (seroxat als ik het me goed herinner),
en voor zover ik weet heeft ze nog nooit een psychiater gezien.

Voor de rest ben ik het met je eens. :)

Je kan voor sommige dingen pillen van je huisarts krijgen zonder naar een psych te moeten, maar het is niet aan te raden. Je kan veel beter proberen het op te lossen zonder medicijnen, dan val je bij het minderen van medicatie ook minder terug, en bovendien kan je het dan zelf zonder telkens naar dat doosje te moeten grijpen. En dan nog het feit dat de meeste medicijnen bijwerkingen hebben die het niet waard zijn...

Nee, ik kan medicijnen niet aanraden.

Er zijn wel wat middeltjes gewoon via de huisarts te krijgen, maar zoals de anderen zeggen, het valt niet aan te raden.

Daar is wel een markt voor ja.

Ik heb ook medicijnen gehad. Ik heb het wel in combinatie gedaan met een psych. Op het begin had ik wel erg last van de medicijnen (bibberen, hoofdpijn en heeel erg moe), dat bibberen en hoofdpijn nam na een paar dagen af, maar die vermoeidheid heb ik een hele lange tijd gehouden. Achteraf had ik waarschijnlijk geen ad gebruikt, omdat ik de nadelen sterker vond dan de voordelen.

Toch hebben ze me goed geholpen en ben ik de laatste tijd weer vrolijker, ook zonder die medicijnen. Nu weet ik alleen niet of dat komt door die gesprekken ed. of door de medicijnen zelf. Ik denk dat het een combinatie is.

Verder heb ik wel wat moeite gehad met het afbouwen, maar op wat lichte stemmingswisselingen na van mij gaat het al stukken beter.

Zo, dat is mijn ervaring. misschien heb je er iets aan.

bedankt voor jullie reacties, ik realiseer me ook wel dat ik wat overkom als 'ik neem een pil en het is over'. Zo denk ik niet, maar ik heb heel veel steun aan vrienden en ga liever naar een vriendin toe dan een psych.
Meestal helpt dat goed, maar dit keer dus niet. Het idee dat ik een paar pillen neem om het iets gemakkelijker te maken zeg maar komt van een vriendin. Zij heeft altijd last van winterdepresies (vrij erg zelfs) en van stemmingswisselingen, ze voelt zich gewoon vaak kut, ze is nogal labiel, en nadat een heleboel gesprekken niet hielpen heeft ze nu gewoon wat pillen waardoor ze zich net dat beetje beter voelt wat nodig was om zichzelf wat op de rails te krijgen.
Natuurlijk snap ik wel dat elk mens anders is, maar het valt te proberen dacht ik zo.


vraag 2: Wat zeg je tegen de huisarst 'hi doc, ik wens wat pillen want ik voel me kut' ?

Hmm, dus je wil die pillen als steuntje in de rug zeg maar?
Ik denk, dat als je ernaast iig praat erover,
en niet achteruit gaat zitten van; 'laat de vrolijkheid maar komen',
het wel goed zit, maar goed, kijk maar eerst
wat de huisarts ed erover zegt, ik ken je verder niet ed. :o

Als je verteld wat je in de topic hebt verteld,
(en dan met name je 2e reply),
denk ik dat je wel aardig op weg bent?

Als hij/zij dan meer wil weten, worden de vragen vanzelf
wel gesteld lijkt me. :)

leuk dat het bij jouw vriendin werkt maar heeft ze je ook verteld van de bijwerkingen?

Ik heb de pillen die jij wil zelf niet gehad, veel lichtere zelfs en ik ben ermee gestopt (ondanks dat de pillen wel werkten) simpel omdat de bijwerkingen te erg waren, en dan niet heel erge. Maar gewoon de hele dag moe zijn, en je niet jezelf voelen (ik denk dat jouw pillen die bijwerking wel hebben)

Niet iedereen hoeft die bijwerkingen (landurig)
te hebben, een vriendin van me heeft er bijv heel
weinig last van gehad.. (in het begin wel, maar dat was al het minimale, en nu is ze alweer bezig met afbouwen...)

Ik heb zelf ook via de huisarts medicijnen gekregen [Cipramil om precies
te zijn]. Heb eerst deroxat gehad icm psychiater, maar dat hielp niet echt. Toen een tijdje zonder. Maar nu ik weer ad gebruik voel ik me wel weer wat beter. Maar goed, ik weet niet of elke huisarts ad voorschrijft.

edit: bijwerkingen waren oa. erge hoofdpijn, steken in hoofd, misselijkheid, duizelig, moe zijn.

Met alleen pillen kom je niet ver hoor, dan prop je het probleem alleen maar weg, maar als je dan stopt met slikken duikt het weer op.

Ik raad het je echt af

Eigenlijk moet je het combineren omdat ze dan controleren of je vooruit gaat of niet en omdat ze anders overkomen als psychen die zich er makkelijk vanaf maken door maar pillen voor te schrijven en verder niet te praten over de problemen.

Maar ik heb het idee dat al dat gepraat voor geen reet werkt, het is gewoon geen goede hulp-vorm voor mij. Ik heb ook geen zware traumatisch opgekropte problemen die ik kwijtmoet zoals sommige andere depressieve mensen.
Ik ben gewoon niet zo iemand die dat kan: bij een redelijk vreemd, daarvoor opgeleid persoon de kamer binnenkomen en dan maar van wal steken (dat wordt er wel van je verwacht en daar kan ik niet tegen, heb liever een kruisverhoor ofzo).
Vind mijn psych ook niks. Aardige man wel hoor, maar ik kijk zo door al zn trucjes heen, echt niks voor mij.
Wat ik dus doe (evt. aan te raden :D ): gewoon maar eens in de 3 maanden ofzo een afspraak maken, en wanneer je pillen nodig hebt bellen voor een recept en dan moet ik dat ophalen of het wordt gefaxt naar mijn apotheek. Ik heb gewoon gezegd dat ik vind dat het mij niet helpt enzow.

ik ben dus ook een keer met een vriendin mee geweest naar een psych, wat een hel lijkt me dat. Ik heb er gewoon iets tegen en denk ook niet dat het wat voor me is :) Ik vind jou systeem wel goed idee.




btw difusica, die vriendin had nauwelijks last van bijwerkingen gehad, heb t d'r gister gevraagd, ik weet dat zegt nix over mij, maar goed dat merk ik dan wel weer.