wie wil mij even helpen?
 

zachtjes bonkt mijn hoofd,
tegen de koude witte tegels,
zolang je er zelf in gelooft,
is het goed.
Een kras op je lijf,
en warm bloed.

langzaam kleurt alles rood,
en net zo langzaam voel ik me goed,
zolang ik er zelf in geloof:
mijn troost is mijn bloed..

tis nog niet egt mooi en die laatste regel ben ik echt niet tevreden over...tmoet op hetzelfde neerkomen maar dan mooier verwoord wie kan mij daar mee helpen?

ten eerste gebruik je twee keer na elkaar dezelfde rijm, namelijk goed-bloed. Dat vind ik niet mooi, bovendien is het geforceerd gerijmd. Het voelt alsof het te kort is, niet af.. Je wilt er vast nog veel meer over vertellen, so why don't you? Beschrijf het gevoel, en wel op een dusdanige manier dat de lezer je leert begrijpen.. Veel succes!

Genesis

1 vraag: vermink je jezelf? Of ben je alweer zo'n type dat zich heel goed kan inleven in anderen, en houdt van emotionele gedichten over mensen die zichzelf snijden? Ik heb het al teveel gezien hier..... Maar leuk gedicht hoor! kusje

ik heb een tijdje lang mezelf gesneden maar dankzij goede vrienden is het allemaal goed gekomen..

Goed om te horen.

Ik vind dat je goed hebt weergegeven wat je wilt zeggen (Y). Vooral de zin 'als je er zelf maar in gelooft' vind ik een ware gedachte.

zachtjes bonkt mijn hoofd,
tegen de koude witte tegels,
zolang je er zelf maar in gelooft,
is het ondanks alles goed.
En krassen op je lijf,
daar zijnde omdat dat moet...

langzaam kleurt alles vlekkend rood,
net zo langzaam voel ik me goed,
zolang ik er zelf maar in geloof:
mijn troost, (dat) is mijn bloed..

Ik vind het nogal moeilijk om dit te herschrijven omdat ik de bedoeling/gedachte niet wil verbreken, maar zelf zou ik het als hierboven schrijven. Ik hoop dat je er wat aan hebt.