Omgaan met acties uit het verleden
 

Hoe gaan jullie om met dingen die jullie in het verleden hebben gedaan?

(Ik doel nu vooral op snijden --> littekens, als overblijfsel. Maar ik weet niet of zo'n topic toegestaan is, dus dan maar zo.)

'Fouten' die je hebt gemaakt, en niet meer terug kunt draaien?
Leren jullie er van, heb je geen spijt van dingen die vroeger gebeurt zijn omdat het nou toch eenmaal gebeurt is?

Mensen die je hebt laten vallen, snijden, radicale veranderingen in je leven, weglopen van huis, ruzies, etc.

Hoe gaan jullie met je fouten om?

Fouten mag je maken maar van fouten moet je leren!
en ik denk dat ik het altijd doe, wat ik merk van vervallen vriendschappen en ik heb ook ingezien dat am ook niet alles is..
Als ik zie van : ho dit gaat fout dan ga ik toch op een of andere manier analyseren van : wat ging er fout en hoe kan ik het de volgende keer beter doen?
Dat heb ik geleerd op school (elke 6 weken reflecteren van hoe het ging..) en ik pas het nu dus op een goede wijze vaak onbewust ook toe...
Hmm dit was mijn post tot nu toe..
*vaag*

:) Ik vind het goed van je als je er op zo'n manier mee om kunt gaan.
Zover ben ik nog niet.

Heb je ook wel eens dat je achteraf het jezelf niet kunt vergeven, en boos op jezelf blijft? Of heb je dat even, en later gaat dat over?

Ik heb gebeurtenissen uit het verleden geaccepteerd en ervan geleerd. Ik sta er weinig meer bij stil de laatste tijd.

Volgens mij leer ik niet altijd van m'n fouten. Sommige maak ik gewoon weer op nieuw. Maar dat komt omdat er dan zeg maar ook een positief iets aan vast hangt óm die fout te maken, terwijl ik dan natuurlijk ontken dat ik een fout aan het maken ben.

GOED, dus! :p

Als het echt een grote fout is kan ik wel lang boos op mezelf blijven denk ik..

eigenlijk is het de manier die ik beschreef die ik eigenlijk altijd zou willen handhaven maar dat lukt niet altijd..

achteraf heb ik soms zo van:"hmpfl! waarom heb je dat nou absoluut gedaan? Iedereen heeft je gewaarschuwd om het niet te doen iedereen probeert je er mee te helpen en toch doe je het gewoon!" en dat gevoel bijft soms lang soms heel kort maar het gaat altijd wel weer een beetje over..(kdruk het weg..)

Opzich is reflecteren op wat je hebt gedaan en wat er nou fout ging heel erg gemakkelijk :
1. Wat ging er fout en waarom??
2. Hoe had je het beter kunnen doen?
3. Hoe ga je het oplossen?!
4. Hoe ga je het de volgend keer voorkomen..
als je dit doet als het fout gaat krijg je misschien een duidelijker beeld van hoe jij handelt in bepaalde situaties..

suc-6 met het verwerken van een actie!

Ja dat er een positief iets aan vasthangt, dat is niet handig. :) Eigenlijk. Daar heb ik ook weleens last van.

Hmja, opzich handig, zulke vragen. Maar heb jij daar bijv. echt wat aan? Want ik zie mezelf dat niet echt bewust doen dan, die vragen langs gaan.
Meestal is het eigenlijk zo dat m'n hoofd het allemaal wel weet, maar m'n gevoel niet meewerkt. :| Dus dan is het hele geheel het niet met elkaar eens.

Kijk, ik moet zovaak reflecteren dat het nu bijna automatisch gaat.. maar je zou het altijd kunnen proberen om 1xtje na te gaan wat er nou eigenljik fout ging en waarom.. Als je dan de oorzaak weet te pakken dan ben je denk ik toch wel redelijk super ver.. Als je hoofd + gevoelens elkaar tegenspelen werkt het niet echt idd :( maar in ieder geval probeer het eens een keer uit en test of het werkt..

de littekens zijn er
en ze zullen er altijd zijn
dat besef ik zelf ook
maar met leren leven
dat zal goed genoeg zijn voor mij
spijtig genoeg weet ik dat ik deels voor de rest van men leven een deel van men lichaam zal moeten verbergen voor andere mensen
voor de rest zijn het herinneringen

ik zou de littekens moeten accepteren
maar dat doe ik niet.
Mijn ouders weten er niets van af, ik ga het ze ook niet vertellen.
Het meeste is toch al te laat.

Ik kan soieso niet omgaan met tegenslagen.

Amlittekens, foute vrienden, foute acties en een
aantal beslissingen, ik heb er geen spijt van.
Het waren foute dingen, maar ik heb m'n lesje
wel geleerd, en uit de foute vrienden en beslissingen
zijn nog een boel goede uit gekomen. :)

Meer moeite heb ik met grote dingen, en de rol
die ik daar (evt?) in gespeeld heb.
Maar dat komt ook doordat ik de gevolgen nu pas
goed merk, of doordat ik het nog niet (gedeeltelijk)
verwerkt heb.

En dan zijn gevoelens als twijfel en spijt er heel snel.

Uiteindelijk leer ik er wel mee omgaan ed,
maar op zwakke momenten blijft er toch wel een
had-ik-het-maar-anders-gedaan-gevoel knagen. :o

Ik heb fouten gemaakt, een paar met een nogal drastische afloop maar ik kon toen niet veel anders, dacht ik, ik heb geleerd dat je altijd anders kunt en jezelf kan helpen. Dat was een goeie les

ik leer ervan en probeer het niet nog een keer te doen. Ik heb geen spijt van mijn verleden want het heeft me gemaaktr wie ik nu ben.

Ik heb heel veel foute dingen gedaan vroeger en denk er nogsteeds redelijk vaak aan.. Tuurlijk had ik liever gewild dat ze anders waren gelopen maar nu ben ik wel extra op mn hoede dat het niet nog een keer gebeurd :)

De grootste fout uit mijn verleden kan ik nooit meer herstellen. De kleinere fouten heb ik van geleerd, maar ik zal niet naar die kennis handelen.

Ik sta vaak stil bij het verleden, wens er naar terug te keren, soms beleef ik het verleden in gedachte en verwar het met mijn heden. Als de 'droom' dan weer ophoud ga ik door met wat ik ook aan het doen ben.

Fouten, vergeet ik. Ongelukkige periodes, vergeet ik. Ongelukkige ervaringen, vergeet ik. Mijn hele verleden, vergeet ik (dus).

Maar ik vergeet het pas nadat ik heb geleerd.

je hebt ze in het verleden gedaan. Tijdmachines zijn er niet dus...
blijft er over:
a) het accepteren
b) het niet accepteren, en het jezelf dus onnodig moeilijk maken, omdat je het niet kan terugdraaien.



idd kan je niet meer terugdraaien dus waarom er telang bij stil staan?



IEDEREEN leert ervan. Aangezien je het beste met je voorhebt en ziet dat iets niet goed is, dan ga je proberen dat te voorkomen. Niemand wil pijn, niemand wil een slechte situatie.

Citaat:

Mensen die je hebt laten vallen, snijden, radicale veranderingen in je leven, weglopen van huis, ruzies, etc.

shit happens... mensen laten vallen, kun je trouwens nog terugdraaien en past niet helemaal in het rijtje thuis.

Citaat:

Hoe gaan jullie met je fouten om?

accepteren, leren en doorgaan zijn de magic words voor mij :p

Ik ben het niet helemaal met je eens. Ik ken meerdere mensen (irl en via inet) die wel degelijk pijn willen, en zichzelf daarom verwonden.

die willen niet zomaar pijn, dat kan mentale bevrediging opleveren.

Volgens mij is er niemand die mentale pijn wil.

Zijn altijd uitzonderingen...

Er zijn altijd uitzonderingen, maar dan kunnen we honderden pagina's vullen over al die uitzonderingen... Die niet zo denken/doen (dus wel pijn willen), hebben volgens mij een afwijking

Oh jawel. Er zijn zat mensen die een ruzie uitlokken, bij partners blijven waar ze zich ongelukkig bij voelen en zichzelf ook mentaal pijnigen. Het is echt geen uitzondering.

aargh :D ok ok nog specifieker geformuleerd:

niemand wil zelf mentale pijn.

Als ze bij een partner blijven, waar ze zich uiteindelijk ongelukkig bij voelen, denk je dan dat ze dat doen omdat ze het ongelukkige fijn vinden? Volgens mij ligt het eerder aan de situatie. Stoppen met de relatie doet meer pijn o.i.d.

Zeker niet bewust, daar heb je helemaal gelijk in.

Ach, ik mag het je soms toch wel even moeilijk maken... :p

ik heb genoeg fouten gemaakt.
van sommigen zal ik wellicht geleerd hebben,
ik heb genoeg (te veel!!) littekens op mn arm zitten.
die gaan niet meer weg. ik zie ze nu als een waarschuwing... om ze niet weer te maken.

sommige 'fouten' maak ik weer.
soms, omdat het niet anders kan...
bijv. dat vriendschappen breken. dat kan nooit alleen door mij komen, zoiets komt van twee kanten. Als ik voor een vriendschap wil 'vechten' maar de ander er geen moeite voor doet... heeft het heel weinig zin. maar of je dat dan als een fout moet zien...

Alle slechte dingen hebben ook goede dingen.
daarom helpt dat schema die evatjuhh (ofzo) gaf denk ook wel.
je kan zien wát er nou precies fout is gegaan, maar ook wat je juist wel goed hebt gedaan. je zou hem als het ware evt. ook om kunnen draaien :) en ook zou je kunnen zien wat voor een positieve gevolgen het met zich mee heeft gebracht. Dan zie je dus in dat je, als je nadenkt, je enkele in een situatie hetzelfde zou doen, en enkele totaal anders, waardoor het ook een ander resultaat oplevert. ik weet niet of dit allemaal erg vaag en warrig klinkt, anders vraag je maar om explaination, als je het niet begrijpt :)

maargoed, ik wil ook van mn fouten leren... hoewel ik soms wéér in dezelfde valkuil stap :(

liefs, wendy

Hoe gaan jullie om met dingen die jullie in het verleden hebben gedaan? Ik heb nooit aan am gedaan, dus daar kan ik geen antwoord op geven.

'Fouten' die je hebt gemaakt, en niet meer terug kunt draaien?
Das kut, en ik blijf me daar heel vaak heel lang schuldig over voelen, hoewel ik weet dat het geen zin heeft. Ik projecteer alles op mezelf, terwijl anderen ook best die fouten met mij gemaakt kunnen hebben, met het oogpunt op ruzies*

Leren jullie er van, heb je geen spijt van dingen die vroeger gebeurt zijn omdat het nou toch eenmaal gebeurt is?
Ik leer er niet van eigenlijk, want ik doe het elke keer opnieuw, ben gewoon hardleers op dat gebied. Ik denk wel dat ik het ooit nog eens leer.

Hoe gaan jullie met je fouten om?
proberen te vergeten en ervan leren, maar zoals ik al zei, ik ben vrij hardleers.

Ik heb fouten gemaakt waar ik een groot schuldgevoel over had/heb. Dingen gedaan die niet goed te praten zijn. Ik heb er echter ook heel veel van geleerd. Mijn schuldgevoel is nu al stukken minder groot en ik heb ingezien dat die fouten niet nutteloos waren. Ik heb er heel veel van geleerd en heb er mijn verantwoordelijkheid in genomen. Ik ben er sterker uitgekomen en dus kan ik er boven staan. (het lukt niet altijd, maar ik probeer het:)).

Wat jij zegt over littekens, dat heb ik ook. Daar heb ik vooral een duidelijke weerhouding van. Als ik er naar kijk, weet ik precies waarom ik dat nooit meer wil.

Een fout is pas echt een fout, als je er niet van leert en hem steeds weer opnieuw maakt.

Ik wilde hier even wat bij zeggen: Ik denk dat je een fout niet moet vergeten. As je vergeet, maak je em immers zo weer. Beter is jezelf vergeven dat je het gedaan hebt en er dan van leren.. (Maar das mijn mening:))

ik heb me nooit gesneden ook helemaal niks in die richting...

dit is ook niet iets waarvoor ik me schuldig voel.. tijdje wel maar nu niet meer maar wil het toch even vertellen.




Toen ik 14 was.. was ik een opstandige van alles uitproberende puber....
was aan het testen hoe ver ik kon gaan....
wat uitdraaide op ruzie bij mijn vader en mij.... ik merkte dat ik steeds verder kon gaan, terwijl het vroeger zo`n standvastige man was... ik had steeds grotere mond.. elke dag ruzie... en oplaatst liep ik gewoon letterlijk over hem heen....
toen ik net 15 was is ie plotseling overleden...
een week van te voren nog een jas gehad omdat hij zich schuldig voelde tegenover mij... omdat ie nogal heel erg in een ruzie tegen me uit was gevallen...
maar toen was ie er ineens niet meer... en heb hele tijd last gehad van had ik nou maar nooit ruzie gemaakt...
was ik maar niet zo opstandig geweest...
nu weet ik dat dat gewoon normaal was.. maar doordat hij al ziek was gaf ie geen tegenspraak meer..

maar als ik dus iets mocht terugdraaien dan zou het zeker die ruzies zijn... maar zoals ik hier ergens al las... je leert van de fouten die je maakt.. en dat heb ik absoluut gedaan.

Ik heb gelukkig niets gedaan waar ik nog dagelijks aan denk en spijt van heb...., maar wel dingen die anderen hebben gedaan waar ik nog dagelijks aan denk en pijn van heb. DAar probeer ik gewoon oplossingen voor te vinden, en kijken of het werkt. Volgensmij ben ik nu eindelijk op de goede weg.

Er zijn een paar dingen waarvan ik pas achteraf door had wat voor een impact het had. Daar leer je wel van, maar das misschien normaal? Een schrik effect.

uhm. rest hou ik maar voor me.

meestal voel ik me er juist sterker door omdat ik tegen mezelf kan zeggen dat ik dat probleem heb overwonnen.

Mijn fouten hebben me gemaakt tot hoe ik nu ben, en ik ben tevreden met hoe ik nu ben. Als ik die fouten niet had gemaakt was ik nu misschien anders geweest en niet tevreden met mezelf geweest.

Je kunt geen perfect leven leiden zonder fouten. Hoe weet je dat je alles goed doet als je nooit een fout maakt? Hoe weet je dan uberhaupt wat goed en fout is?

Eerst vond ik het altijd wel heel jammer dat ik me zo lang niet vrolijk had gevoeld enz. Al die 'verloren' tijd. Zo zag ik het. Maar nu niet meer, want ik ben nu weer gelukkig. Die periode heeft ook bijgedragen aan hoe ik nu ben, en ik weet zeker dat ik anders was geweest als ik die periode niet had meegemaakt. En ik weet niet op wat voor manier ik dan anders was geweest, misschien was ik dan wel helemaal niet tevreden met mezelf geweest. En dat ben ik nu wel :)

Maar ik moet wel toegeven dat ik volgens mij nog niet vreselijk grote fouten heb gemaakt, zoals weglopen van huis ed. Hoe ik daar mee om zou gaan weet ik dus ook niet.

Gelukkig hebben de meeste mensen hier, het idee dat je van je fouten leert, en dat het toch al geweest is. :)

Ik begrijp het ook wel wat iedereen zegt, over dat je nou eenmaal fouten maakt in je leven, en dat het je helpt, door er van te leren.

Ik denk dat de reden waarom het bij mij niet zo lukt, dat dat met zelfacceptatie heeft te maken. Omdat ik mezelf niet accepteer zoals ik ben, kan ik mijn fouten ook niet accepteren.

nu nog de vraag of ze dat ook daadwerkelijk doen. Woorden en daden zijn dingen die soms mijlenver uit elkaar liggen.

Hmm ja da's waar. Maar ze hebben in ieder geval een idee er over, en daar was ik benieuwd naar.
Veel dingen vallen ook moeilijk in woorden uit te leggen.