zou jij het vertellen?
 

ik vraag me af als jij vreemd zou gaan op vakantie en je hebt iemand thuis zitten die je nog steeds eigenlijk wel helemaal te gek vind zou je het dan eerlijk opbiechten.het liefst niet van die antwoorden van dat doe je niet als je die geen nog steeds helemaal te gek vind want laten we stellen dat je daar toen nog niet achter was.(dit heeft trouwens geen betrekking op mijn leven gewoon nieuwsgierig)

ik zou het meteen zeggen denk ik, sterker nog, ik zou em op bellen waarschijnlijk flink overstuur dat ik zo dom heb kunnen zijn.

Ik zou het ten eerste al niet doen, maar toch, ik denk dat als t zou gebeuren ik helemaal door zou draaien,dat ik em op zo'n moment jankend opbel en t em meteen opbiecht(lulligste manier ik weet t)

Ik weet t niet t is een typische klote vraag. Ik wil een eerlijke relatie dus wat dat betreft zou ik het vertellen. Maar de kans bestaat dat ik haar kwijt raak. Maar ja als ze er later achter komt ben je zeker de lul.
Ga dan maar een mooi verhaal ophangen zeggen hoe stom ik was, dat t door de alcohol kwam dat ik mezelf wel voor m'n kop kan slaan etcetc. Dat je dit niet wilt enzo. Misschien is er dan nog hoop voor de relatie. Liegen is zo verrekte achterbaks.

zijn er dus toch nog echte dames goed hoor dat is het beste wat je kunt doen want verzwijgen geeft je toch een rot gevoel(ja toch)+alsje het een paar maanden pas verteld dan ben je al te laat. goed hoor (y) zo hoort het

]

dat verhaal van alcohol zou ik maar laten maakt het aleen maar erger dat wordt ( dat vind ik zelf ook)als en laffe uitweg beschouwd

Is t ook, een laffe uitweg. Maar goed t zou ook niet in me gedachte komen om vreemd te gaan.

precies :) maar mocht het er ooit van komen bij wie dan ook die dit leest doe dat maar niet

Ja ik zou het eerlijk opbiechten. Anders is je relatie volgens mij helemaal niks waard (en vreemdgaan en oneerlijk zijn)

Gelukkig maar dat ik niet vreemdgaan, zoveel respect heb ik dan toch wel voor mn partner..

Nee, dat is niet helemaal waar. Als je een open relatie hebt kan het geen kwaad als je met andere hebt ligge krikken, en als je hier afspraken over hebt ook niet. Maar het is altijd beter om het te zeggen of je moet KEI HARD kunnen liegen. Zeg je het niet eerlijk houd je niet van je vriendin/vriend.

Als je gaat "krikken" met iemand beschouw ik dat al als een teken dat je niet van je vriendin houd...

Ik zou het eerlijk zeggen. In een relatie is eerlijk zijn heel erg belangrijk. Vind ik tenminste.

Mijn eerste idee is: ik zou het onmiddellijk zeggen.
Maar mijn vriend vindt dat ik het hem niet noodzakelijk moet zeggen, als ik zelf niet vind dat dat slippertje het teken is dat we een afbrokkelende relatie hebben. Ik màg het natuurlijk zeggen, maar hij heeft zelfs liever dat ik dan niets zeg.
Maar hij wil het niet van iemand anders horen.

ik ga niet vreemd

Ik zou het zeker niet vertellen, als ik die persoon echt graag zie. Denk ik het niet.
Hoewel eerlijkheid duurt het langste, maar toch.
En ik heb de keer dat ik m'n vriend bedrogen heb, het meteen daarna zelf uitgemaakt(om die reden, maar heb het hem nooit verteld!)!!!

dat zou dus echt helemaal niemand te weten komen van mij... en ik zou het zelf gewoon vergeten... wat neit weet wat niet deert...

een keer vreemd gaan wil niet zeggen dat je niet van die ander houd... maar stel dat ze je eerste vriend(in) is die thuis zit dan.... en je blijft er voor de rest van je leven bij (stel)...

tja dan zou je dus nooit... tja... iets anders geproefd hebben zeg maar... zo kan je er ook achter komen of je echt nog met je vriendin verder kan denk ik... nu heb je het een keer gedaan en dat is klaar... het hoeft niet meer is niet meer spannend enzo en je hoeft niet meer met de gedachte te spelen...

uit onderzoek is ook gebleken dat relaties nadat 1 van de 2 of beiden vreemd zijn gegaan en die in stand blijven vaak ook de beste relaties blijven... dus... mensen vreemd gaan MOET je eigeniljk doen en het dan aan houden dan krijg je een nog betere relatie;):P

en voor de mensen die vreemd zijn gegaan;) die kunnen dit ipv van het alcohol verhaal gebruiken;) werkt misschien wat beter:P

ow en voor de dames die een keer vreemd willen gaan:P als jullie dan nog iemand zoeken om mee vreemd te gaan:P:D schaam je niet om het te vragen;):D

Ik denk dat als ik alleen op vakantie ben en als er geen manier is dat mijn vriendin erachter komt behalve door mij dat ik het al gauw niet zal zeggen. Maar dat weet ik niet zeker, dat kun je alleen merken in de situatie zelf.
Ik verwacht van mezelf dat ik het niet zeg.

Ik heb geen vriend maar zou ook denk ik dan niet snel vreemdgaan.. Ik bedoel, ik krijg hopelijk over een paar jaar een echte serieuze relatie en daarin hoor je volgens mij niet vreemd te gaan...

En als mijn vriend (die ik dus niet heb ;) ) wel vreemd zou gaan , weet ik niet wat ik zou doen...Maar zodra hij over alcohol begint, maak ik 't meteen uit... Dat vind ik zoiets slaps... Dat klinkt in mijn oren als: 'Omdat ik dronken was, kan ik 't goedpraten...'
Alsof iedereen die een relatie heeft met een ander zoent op 't moment als hij/zij dronken is... Daar kan ik me echt over opwinden :mad: ...
Naja..

Kus...

nee ik zou het niet zeggen

maar je moet met jezelf kunnen leven

Vroeger zou ik hard hebben geroepen dat ik het zou zeggen maar dat ik het ook gewoon niet zou doen. Maar ok, nu was de relatie ook gewoon kut geworden en is het allemaal iets anders gelopen dan verwacht.
Wat ik er nu over denk... het ligt eraan. Als het een misstap was die je van plan bent meteen te vergeten en dat het nooit meer zal gebeuren, zou ik het niet meer zeggen. Let wel: het lucht op voor jou, jij bent je schuldgevoel kwijt, maar je scheept wel je vriend/vriendin op met een klotegevoel. Die kan zich van alles in het hoofd halen, bedenken dat hij/zij niet goed genoeg/voldoende voor je is, en zich de rest van de tijd lopen afvragen of je nog wel te vertrouwen bent. Jij bent fijn ervan af, want je bent eerlijk geweest, maar de ander zal zich opvreten. Is dat dan fair? Dat jij van je schuldgevoel af bent en de ander nu maar de last moet meeslepen over iets wat jij hebt gedaan? En laten we het zo stellen, dat vertrouwen komt gewoon niet meer terug.

Ten eerste: als je echt van iemand houdt, dan ga je niet vreemd, hoe de omstandigheden ook zijn.
Ten tweede: vreemdgaan is echt niks voor mij, maar stel dat het wel zou gebeuren... Dan zou ik het meteen opbiechten zodra ik hem weer zag (dus wel face-to-face vertellen). Ik zou het niet voor me kunnen houden, en ik vind eerlijkheid ontzettend belangrijk. Niettemin kan ik me dan ook heel goed voorstellen dat hij het dan uit wil maken, omdat er toch sprake is van geschonden vertrouwen. Dat risico zou ik dan maar moeten nemen.
Trouwens, ik zou ook niet kunnen voorspellen wat ik zou doen als hij vreemd zou gaan en het zou zeggen... (Of ik het dan uit zou maken of hem zou vergeven...)

(y)

vreemdgaan doe je gewoon niet.

Ik kan vrolijk zeggen:"vreemdgaan doe je niet" ik ben al twee keer vreemdgegaan en niet zo heel lang geleden is mijn, nu inmiddals ook al exvriendin, ook vreemdgegaan. Dus vreemdgaan doe je makkelijker dan je denkt. Maarja dat ga ik verder niet uitleggen
Ik ben erg gesteld op een erg open en eerlijke relatie. Zodra ik zelf vreemdga ga ik niet bellen of smsen of inspreken op de voicemail. Ga gewoon zo snel mogelijk naar huis. Je moet wel redelijk blijven en je vakantie afmaken. En dan meteen door naar je partner en het vertellen.
Dat verwacht ik ook van mijn partners. Als ik het pas na een poos hoor of ik hoor het van een ander is het gewoon UIT. Easy as that.

Spreek alstublieft voor jezelf, wil je.
Jij kan niet andermans gevoelens bepalen aan de hand van 1 simpele daad. Dat klinkt namelijk enorm onintelligent.

Mocht ik het ook doen, wat me onwaarschijnlijk lijkt overigens maarja, wie weet wat er nog gebeurd, kom ik op deze statement nog een keer terug. Ik zou het wel vertellen, ik zou ook andersom willen dat hij het zou vertellen. Je geet elkaar zo de kans om te kijken of je echt wel iets wil met diegene. Ik vind het wel zo eerlijk, ook als je weet dat je je relatie daar eigenlijk al mee weggooid zou ik het toch doen, je partner leert zo *helaas* nog beter hoe je in elkaar zit en kan dan kiezen of hij of zij verder wil gaan ondanks dat zoiets gebeurd is. Je geeft je partner de kans te kiezen

Misschien niet dat je niet van de ander houdt maar iig wel dat je haar voor geen milimeter respecteert.

Oh dat kan men zeker wel. Vreemdgaan is het meest stupide wat je kan doen. Ookal ben je nog zo dronken/stoned. Als je echt van iemand houdt dan doe je het gewoon niet.

Het feit dat jij anders beweert berust waarschijnlijk op het feit dat jij ervaring hebt met de situatie. Verlicht mij dan met jouw kennis.

Ik heb zelf niet veel ervaring met vreemdgaan. Eén keer heb ik iemand anders gekust toen ik nog met m'n ex samen was, en dat heb ik dan ook een uur later verteld. Ik heb het ook uitgemaakt want onze relatie was toch niet meer om over naar huis te schrijven.

Maar dat heeft niets te maken met hoe ik het zie. Ik vind gewoon dat jij niet het recht hebt om de waarden, meningen en grenzen van anderen te bepalen. Ik ken genoeg mensen die een scheve schaats hebben gereden, maar bij wie er echt geen verminderd liefdesgevoel tegenover hun vriend/vriendin was.

Het leven is echt niet zo simpel als: "ik ben eens vreemdgegaan want ik hou niet meer van hem/haar".

Ikzelf zou het bijvoorbeeld veel meer een teken vinden dat onze relatie kapot is, als we geen dingen meer met elkaar kunnen delen, als hij bijvoorbeeld meer respect heeft voor een ander meisje dan voor mij. Of als hij me niet aanvaardt zoals ik ben. Enz.

Kan je dan niet begrijpen dat er mensen zijn die lichamelijk bezit niet het àllerbelangrijkste vinden in een relatie? Het is allemaal een kwestie van zelf je grenzen zoeken.

Ik haat het als mensen zo rechtlijnig beweren dat het per definitie zo is dat als je eens vreemdgaat, dat je dan niet van de ander houdt of er geen respect voor hebt. Sommige mensen hebben vrije maar duidelijke afspraken en houden toch heel erg van elkaar , kan je dat dan ook niet respecteren?


Of (indien er geen sprake is van afspraken omtrent vrijheid) je kan gewoon een fout maken, dat kàn toch?
Is alleen maar menselijk. Dus ik vertrouw geen mensen die anderen niet kunnen vergeven, omdat ze dan hun eigen menselijkheid willen ontkennen, tot in het potsierlijke toe.

Met zulke veralgemeningen en aannames kan je echt nog vaak de bal misslaan in je leven, dus ik hoop dat je wat minder bekrompen wordt t.o.v. de mening van anderen. dank u.

Noem mij dan ook maar bekrompen, maar ik vind slapen met een ander meer dan een fout maken. Bovendien vind ik het lichamelijke aspekt wel degelijk deel uitmaken van een relatie en maakt het dus ook wel degelijk verschil als iemand vreemdgaat.

Ik heb zelf niet veel ervaring met vreemdgaan. Eén keer heb ik iemand anders gekust toen ik nog met m'n ex samen was, en dat heb ik dan ook een uur later verteld. Ik heb het ook uitgemaakt want onze relatie was toch niet meer om over naar huis te schrijven.

Wat is het dan voor moeite om het eerst uit te maken? Vertel gewoon dat je relatie klote is, en dat je niks meer voor hem voelt. En wel voor de ander (ik weet niet of dat je vriend was)

Maar dat heeft niets te maken met hoe ik het zie. Ik vind gewoon dat jij niet het recht hebt om de waarden, meningen en grenzen van anderen te bepalen. Ik ken genoeg mensen die een scheve schaats hebben gereden, maar bij wie er echt geen verminderd liefdesgevoel tegenover hun vriend/vriendin was.
Dan zijn die mensen gewoon minder "slim" dan ik (niet letterlijk opvatten). Heb je enig idee hoeveel verdriet je met vreemdgaan kan doen? Je kwetst dus gewoon bewust de gevoelens van het persoon waar je (volgens jou dus) het meest om geeft. Dat doe je niet als je echt van iemand houdt. Zelfs als de omstandigheden het vreemdgaan aanmoedigen kan ik geen goed excuus vinden om deze stomme daad te rechtvaardigen.

Het leven is echt niet zo simpel als: "ik ben eens vreemdgegaan want ik hou niet meer van hem/haar".
Ik kan begrijpen dat je nog van iemand houdt na het 'vreemdgaan'. Maar lees dit nog eens: "houden van". Voor mij weergeeft het dat ik echt alles ervoor over heb om mijn vriendin gelukkig te maken en geen verdriet te doen. En dat argument verkloot je dus wel even in 30 seconden zoenen.

Ikzelf zou het bijvoorbeeld veel meer een teken vinden dat onze relatie kapot is, als we geen dingen meer met elkaar kunnen delen, als hij bijvoorbeeld meer respect heeft voor een ander meisje dan voor mij. Of als hij me niet aanvaardt zoals ik ben. Enz.
dan delen wij toch deels dezelfde mening. En wederom kan ik me niet inleven in wat de gedachten zijn van iemand die vreemd is gegaan, en vervolgens komt met, de vanuit slachtoffer's perspectief, het zwakke argument dat je nog wel 'van hem/haar houdt'.... bah

Kan je dan niet begrijpen dat er mensen zijn die lichamelijk bezit niet het àllerbelangrijkste vinden in een relatie? Het is allemaal een kwestie van zelf je grenzen zoeken.

Ja, maar mits bijde partijen het daarmee eens zijn. Vindt je het zelf niet nogal een zwak argument dat je bent vreemdgegaan omdat jij vindt dat het niet uitmaakt of jan en alleman aan jouw lichaam zitten, en dat je vriendje zich daar maar aan moet aanpassen?

Ik haat het als mensen zo rechtlijnig beweren dat het per definitie zo is dat als je eens vreemdgaat, dat je dan niet van de ander houdt of er geen respect voor hebt. Sommige mensen hebben vrije maar duidelijke afspraken en houden toch heel erg van elkaar , kan je dat dan ook niet respecteren?

Natuurlijk kan ik dat respecteren, maar nogmaals: mits beide partijen het daarover eens zijn.

Of (indien er geen sprake is van afspraken omtrent vrijheid) je kan gewoon een fout maken, dat kàn toch?
Is alleen maar menselijk. Dus ik vertrouw geen mensen die anderen niet kunnen vergeven, omdat ze dan hun eigen menselijkheid willen ontkennen, tot in het potsierlijke toe.
Uiteraard kan je fouten maken. Maar vreemdgaan doe je toch niet? Het is een puur egoistisch begrip. Nogmaals, toen ik nog met mijn ex had, dacht ik zelfs niet over vreemdgaan na, andere vrouwen interesseerde me gewoon helemaal niet, hoe lief/lekker/geil/mooi/aardig ze ook waren, natuurlijk wil dit niks zeggen over mijn visie tegenover vrouwen, ik was wel nog gewoon goed bevriend met ze, maar het kwam nooit in me op om even 'mijn lichamelijke lusten' op hun te stillen.

Met zulke veralgemeningen en aannames kan je echt nog vaak de bal misslaan in je leven, dus ik hoop dat je wat minder bekrompen wordt t.o.v. de mening van anderen. dank u.

Ik denk het niet, mocht mijn aanstaande ex ooit vreemdgaan, dan kan ik het ze heus wel vergeven, en ik wil best vrienden met haar blijven. Maar een relatie zit er niet in.

Ik heb net alle voorgaande posts gelezen. Ik kan in wat je zegt wel een kern van waarheid vinden: dit is inderdaad mijn mening. Misschien had ik het beter als volgt kunnen formuleren, om daar geen misverstanden over te laten ontstaan: "Ten eerste: als je echt van iemand houdt, dan ga je niet vreemd, hoe de omstandigheden ook zijn, althans, dat is mijn mening." Bij deze dan maar?

En inderdaad kan niemand andermans gevoelens bepalen aan de hand van 1 'simpele daad', daar heb je volkomen gelijk in. Maar getuigt het van respect als je degene van wie je houdt verdriet aandoet door vreemd te gaan? Laat dat zien hoeveel je van diegene houdt? Naar mijn mening niet: ik denk dat als je echt van iemand houdt, je daarvoor door het vuur wilt gaan en je 100% respect en vertrouwen van elkaar moet krijgen.

Natuurlijk wel, als beide partijen daar over eens zijn geworden heb je helemaal gelijk. Maar als die duidelijke afspraken er niet zijn, en de ene de andere kwetst (of weet ik veel wat) door vreemd te gaan, dan wordt dat 'houden van' anders: als je van iemand houdt wil je die niet kwetsen. Denk ik tenminste.
Mensen die nooit iemand kunnen vergeven zijn inderdaad vergeten dat ze menselijk zijn en dat fouten maken bij dit mens-zijn hoort. Maar: het hoort ook bij het mens-zijn om niet alles zomaar klakkeloos te vergeven. Mensen hebben bovendien niet voor niets gevoel gekregen.

Tuurlijk. Wat is je relatie waard als je het niet vertelt? Goed, als je vreemdgaat al bar weinig, maar toch, als je het wel vertelt, is er nog een kansje dat het goed kan komen... als je het niet vertelt is dat wel erg hypocriet. Ik zou er iig niet mee kunnen leven.

Ik zou het meteen zeggen, of het meteen zelf uitmaken, afhankelijk van hoe goed de relatie was en hoe echt die vakantieliefde is.

hoe kan je dan van iemand houden als je er geen respect voor hebt... het zou zelfs kunnen dat je juist je vriend(in) meer gaat respecteren...
ik bedoel alleen maar... hoe weet je nu wat je hebt als je geen vergelijkingsmateriaal hebt zeg maar...
er zullen wel mensen zijn die om zulke redenen vreemdgaan en dat heeft niets met houden van en respect te maken...

en mensen gaan ook wel eens vreemd omdat een relatie slecht is... maar ze hem toch niet willen beëindigen of niet durven of wat dan ook...

nou ja... probeer eigenlijk alleen maar een beetje te laten zien dat je het van veel verschillende kanten kan bekijken en ze (volgens mij dan) niet allemaal verkeerd moeten zijn...

en ik geloof dat er best veel mensen wel eens vreemd zijn gegaan en daarna nog steeds een heel goede zo niet betere relatie hebben gekregen... dan die ze al hadden... misschien is het wel een noodzakelijk kwaad voor een goede relatie...
daarmee wil ik overigens niet zeggen dat het altijd weer goed komt... maar het kan wel en gebeurt ook vaak zat...

Op het moment dat IK vreemd ga op vakantie is de relatie wel heel slecht, dus dan maak ik het gewoon uit, dat had ik dan anders ook wel gedaan.
Nou ja, eigenlijk kom ik nooit in die situatie; ik ben ten eerste geen schuinsmarcheerder en ten tweede drink ik nooit te veel.

dat vind ik dus ook je moet je partner de kans geven te kiezen of die nog verder wil en hoe zwaar hij/zij er aan tilt

Dat heeft alles met houden van en respect te maken. Met vreemdgaan doe je je partner ontzettend veel pijn (tenzij dr duidelijke afspraken over zijn) Als je echt van je partner houdt wil je altijd bij hem/haar blijven, dat ga je niet riskeren door hersenloos vreemd te gaan. Tenminste, iedereen die een beetje logisch na kan denken snapt wel dat de kans om je partner kwijt te raken groot is als je vreemd gaat. Als je vreemdgaat toont dat van weinig respect omdat je de andere pijn doet, omdat je blijkbaar niet genoeg aan je partner alleen hebt.

En over dat vergelijkingsmateriaal, daar hoef je niet voor vreemd te gaan, daarvoor doe je ervaringen op in eerdere relaties. Als je weet dat je de goeie hebt (als je dus echt van iemand houdt) heb je geen vergelijkingsmateriaal nodig, dan heb je de beste al.

Dat zijn naieve mensen, en ik blijf erbij dat ze evengoed de partner nog ontzettend veel pijn doen.


Ik snap wel wat je probeert te zeggen. Mijn mening is er alleen anders over. Ik kan me niet voorstellen dat ik een betere relatie zou krijgen door een ontrouwe vriend (als het dan niet al lang uit zou zijn) ik zou m namelijk echt nooit meer vertrouwen.

als je het uit maakt zeg je dan ook waarom
als je dat niet doet is dat wel heel erg slecht want je moet hem toch iniedergeval de kans geven zich te verwoorden of jouw te vergeven of iets in die richting

neej... dat begrijp ik ook en ik zou als mijn vriendin met wat ik allemaal zei aankwam er ook niet mee doorgaan, denk ik... maar ik heb het vaak zat gehoord en ken wel wat mensen die het zo hebben meegemaakt... ik zou denk ik zelf in zo een situatie moeten komen voordat ik weet wat ik zou doen... maar ja... zijn mensen die er op heel andere manier naar kijken... die mij toch niet al te vreemd in de oren klinken... jouw misschien wel dan...

en wat je over dat kwetsen zegt... daar heb je wel gelijk in dan:)

Als ik het uitmaak omdat de relatie met hem slecht was en die met mijn vakantieliefde beter, dan zeg ik dat natuurlijk, ja. Als hij dan vraagt of ik al met die vakantieliefde heb gezoend dan geen ik daar eerlijk antwoord op, maar natuurlijk is het in een relatie veel vervelender als één van de twee verliefd wordt op een ander, dan als één van de twee met een ander zoent.

Ik ga alleen niet vreemd, dus eigenlijk hoef ik me ook niet druk te maken over wat ik zou doen:)

Als ik iemand echt leuk vind(zelden) dan vertel ik het niet. Meestal vertel ik het makkelijker bij iemand die ik niet zo heel leuk vind. Maar ik zou het mooi niet vertellen!!! Je loopt alleen risico.

Jij hebt frequentief een vriendin die je eigenlijk niet zo heel leuk vindt? :confused:

Ik zou het vooreerst niet doen, en als het zou gebeuren zou ik het eerlijk opbiechten ja, aangezien het deze keer anders is dan vroeger, en ik niet wil bedriegen/ liegen

A. ik kan amper liegen
B. laat staan tegen de persoon waarvan ik hou
C. Ik zou de consequenties van mijn daden nemen, ook als dat het einde van de relatie betekent...wat is er immers erger dan een relatie die gebaseert is op een leugen...

Als ik vreemd was gedaan (wat mij zeer onwaarschijnlijk lijkt omdat ik daar zelf niet aan moet denken als ik een vriend heb) dan zou ik het eerlijk zeggen, ik geloof dat als je gewoon niet nog meer leugens moet hebben, want wat is een relatie zonder vertrouwen ?

ik zou t m opbiechten... maar ik zou t ook echt niet doen. al zou ik t doen, zou daar een reden voor zijn: bijv. relatie is niet meer goed, te veel nare dingen etc. maar dan nog, al zou t dan toch gebeuren zou ik t eerlijk zeggen. met veel tranen en al... (alleen al vanwege t feit dat ik zo'n sloerie ben geweest)

ik zou nooit van mijn leven vreemd gaan...


maar opbiechten is wel zo fair....

anders ben je echt een enorme ezel.


ook al is de leugen nog zo snel,

de waarheid achterhaald hem wel.

ja absoluut