Als ze lacht
 

Ze is zo stoer
En zo bijzonder
Soms lijkt ze wel
Een lopend wonder

Altijd vrolijk en spontaan
Altijd massa 's mensen achter zich aan
Altijd blij als zij met je praat
Zij helpt je als het even niet gaat

Er is slechts een ding dat niemand weet
Niet haar moeder of vriendinnen
Namelijk als ze lacht dan
Huilt ze diep vanbinnen

Nooit zal ze je voor lul zetten
Nooit geeft ze je een grote bek
Altijd is ze lief en aardig
Ze kletst nooit zomaar uit haar nek

Maar al kan ze de beste grap verzinnen
Als ze lacht
Huilt ze vanbinnen

De eerste, tweede en vierde strofe lijkt meer op een sinterklaasrijmpje dan op een "gedicht". :)

Het zijn hele concrete voorbeelden, realistisch. Maar ik vind dat het gevoel ontbreekt. Ze huilt van binnen. That's all? Er zal wel een verhaal aan vast zitten, maar ik vind dat je dat weinig terugziet omdat je er geen gevoel door laat schemeren.

Sommige woorden (zinnen...) komen een beetje 'grof' over, vind ik

Verder vind in de inleiding geweldig, en het einde ook... Het gedichtje zelf is een beetje BASIC, ik denk dat je er veel meer uit zou kunnen halen, maar dat maakt hem dus nog niet slecht. Integendeel; zo issie zelfs best wel duidelijk.
En ook al ken ik het verhaal erachter niet, ik kan me er wel iets bij voorstellen...

Bedankt voor jullie reacties en ik zal er wat mee doen als ik weer een 'gedicht' schrijf.
Het idee achter dit gedicht is een hele populaire vriendin van mij die een beetje voor het meisje hier uit kan door gaan. Het kwam eigenlijk spontaan in me op toen haar zag zitten en over verder uitwerken heb ik eigenlijk niet meer echt na gedacht, maar is een goeie tip voor de volgende keer ;)