hebben mensen een goed beeld van hoe je bent?
 

van mij namelijk totaal niet. ik ben af en toe erg onzeker, terwijl mensen mij heel sterk en zelfverzekerd vinden. vandaag nog op school gebeurde echt iets heel stoms. we hadden een opdracht, t werd klassikaal behandeld en de leraar vroeg aan mij wat ik bij een bep. vraag had. ik dacht dat mijn antwoord fout was en op t moment dat hij me vroeg mijn antwoord voor te lezen werd een geweldige angst van mij meester en ik voelde mij compleet belachelijk, dus zei ik niets.

hij vroeg me na de les waarom dat zo was en hij zei dat hij dat nooit van mij verwacht had en dat het totaal niet bij me paste, omdat ik altijd zo zelfverzekerd ben. maarja, k kan goed toneelspelen geloof ik. er is gewoon zoveel dat mensen om mij heen niet zien, maar wat er wel met mij gebeurt, wat ik wel doe...

Hmm, bijna iedereen heeft een ander beeld van mij (en soms erg afwijkend van elkaar).

De een vindt mij een arrogante *****zak, de volgende vindt mij superaardig, die daarna merkt dat ik toch best onzeker over mezelf ben, een ander weer heeft het idee dat ik een te grote bek heb .. *zucht* :D

Heeft veel ermee te maken waar ik ben. Als ik mij ergens op mijn gemak voel, gedraag ik me ook heel anders (ben ik ineens niet meer zo stil :D ) en dat is ook de hoofdreden denk ik..

Mensen die mij alleen van een bepaald 'moment' kennen, bijvoorbeeld van Taekwondo, hebben doorgaans een heel ander beeld van mij dan mensen die met mij werken op kantoor.

Je kunt wel stellen dat hun beeld van mij niet compleet is en beide groepen vreemd op zouden kijken als ze mij in de andere situatie zien :D

Dus in feite is het best normaal dat mensen een ander beeld van jou hebben :)

Ach, wie is er nu niet onzeker, ik ook. Ook denk ik dat ik eigenlijk wel enigzins aardig ben, alleen komt dat er niet uit (zie sig). Die sig. bijvoorbeeld, typisch. Het zal er wel op neerkomen dat ik te weinig vriendjes en vriendinnetjes heb, ik ben asociaal... :)

Ik weet het eigenlijk niet...

je hebt wel erg veel lol hè! :D x3
nee maar wat jij zegt is natuurlijk waar, overal wordt niet hetzelfde van je gevraagd, overal zijn andere mensen dus ben je ook anders op verschillende plekken. is bij mij ook.

maar k word een beetje gek van mezelf. aan de ene kant zou ik zo graag willen dat er iemand was, die mij door en door kent en die mij kan doorgronden, aan de andere kant blijf ik liever een vraagteken, want wat gaat het iedereen aan, wat ik echt denk? nouja, k lig weer ns overhoop met mn eigen gedachten geloof ik :D (terwijl dat eigenlijk niet zo fun is)

kijk, t gaat me niet zo zeer om die onzekerheid, want ja, idd, iedereen is wel onzeker. maar t is meer de vraag: is er iemand om mij heen die zelfs nog maar het flauwste vermoeden heeft wat er in mij omgaat...?

maar lok je dat uit dan, uitspraken zoals in je sig? ben je altijd bot dan?

Ja, wat het lezen van boeken wel niet voor een invloed op mij heeft :eek: :D

Ik had gisteren ook een leuke dag gehad, heeft ook veel ermee te maken denk ik :)

Het gaat ook niet iedereen wat aan. Zoals je schrijft; je wil dat 'iemand' jou kan doorgronden. Dus eigenlijk is het niet eens zo tegenstrijdig als het doet vermoeden ;) :p

Mwah, soms als het gaat om kennis .. bijvoorbeeld in discussies over computers of wiskunde, laat ik vaak blijken dat ik dingen simpel vind (terwijl dat voor anderen niet zo is). En dat komt vaak slecht over..

Ik probeer me dan ook in te houden daarmee (lukt alleen niet altijd) :D

ghèghè

zo mag ik het horen! :) was er nog speciale reden, dat die dag zo leuk was?

Hm, als je het zo bekijkt. Ge het zowaar gelijk! :)

ach, op die wijze. k kan er wel inkomen dat mensen dat irritant vinden, aan de andere kant, als ik bijvoorbeeld in een discussie zit en iemand weet dan bijv. ergens nix van af terwijl ik dat wel weet (volg je m nog) kan ik me ook erg aan die persoon gaan ergeren (zo van: shihit, dat je dat niet weet :mad: )

Ik ben naar de Kantine meeting geweest :) Zie topic op de Kantine :p

Nu nog die persoon vinden! :D

Dat is ook heel natuurlijk en normaal. Het probleem daarbij is echter jouw beoordeling daarvan.

Vooral als je in bepaalde gebieden uitblinkt ten opzichte van de massa, irriteer je je al snel aan anderen in dergelijke discussies.

Ik had het hier ook al met mijn vader over. Hij meent dat ik mijn hoofddoel voor ogen dien te houden. Dus als ik met mensen omga om bijvoorbeeld een leuke middag te hebben, dat heeft dan voorrang op het gelijk krijgen in een discussie :)

Neej, mensen kennen mij ook niet echt goed (hoewel m'n vriendinnen aardig in de richting komen).

Ik ben een vrij gecompliceerd persoon, ik heb vaak het gevoel dat ik mezelf nog niet eens begrijp :D:D

Euh, voorbeeldje: ik kom vrij hard, gevoelloos over, schijnt - ik praat veel, maar nauwelijks over wat ik diep van binnen voel, alleen over de gewone dagelijkse gevoelens... Dat kan nog preciezer, ik praat niet over verdriet en zo.

Zijn nog wel meer dingen maar ik kan er zo nie opkomen...

Soms wel irritant, dat ze je anders zien, maar aan de andere kant is het een muur die ik zelf heb opgetrokken. In principe kan ik hem ook weer zelf afbreken...

Er is eigenlijk niemand die mij precies kent zoals ik ben..



Op school kennen ze mij als het meisje dat heel erg vrolijk en gek doet, en waarvan ze gehoord hebben dat er toch iets mis mee schijnt te zijn.

Bij de fanfare kennen ze me als het meisje dat snel geirriteerd is, maar waar je wel veel lol mee kan hebben. Ze weten daar dat ik problemen heb, maar de meesten niet wat.

Mijn vrienden die ik daarbuiten nog heb kennen mij als spontane meid, altijd in voor een geintje, vol energie, en knettergek.

Maar dat alles ben ik maar nauwelijks.......

Mijn beste vriend kent me als het meisje dat bijna altijd in een dip zit, waar moeilijk tot door te dringen is soms, dat vaak problemen heeft etc etc...

Das de enige die mij erg goed kent.... en redelijk goed weet hoe ik in mekaar steek, maar zelfs daarbij zet ik soms nog wel ns een masker op..........................

Tsjah.. eigenlijk vind ik het wel heel fijn dat iedereen me anders ziet en ik daar ook invloed op heb of in die 'rol' kan blijven.. elke vriendin kent een bepaalde kant beter van me, mn vriend is die persoon die me helemaal kan doorgronden alhoewel hij me ook lang niet helemaal begrijpt.. Hij ziet me alleen denk ik inmiddels wel echt voor de persoon die ik daadwerkelijk ben, terwijl vriendinnen me nog teveel als gwoon een vrolijk en blij meisje zien, alhoewel dat tegenwoordig wel meer zo is, maar ze weten wel alles van me, de een weer meer dan de ander.

Dan is dr nog de band van mn vriend.. daar ben ik echt heerlijk anoniem, die weten gewoon niet meer van me dan ze zien en ik laat niet veel zien. Die anonimiteit vind ik echt heerlijk. Het enige vooroordeel dat kan irriteren is dat mensen me snel als lief en onschuldig zien wat denk ik komt doordat ik verlegen ben wat dan schattig overkomt ofzow.

vb. Ik was ontzettend ziek, moest overgeven enz. en zat heel ziek te wezen in een hoekje. Welke opmerking krijg ik: aaah, wat schattig! Nouw, dat wil je echt niet horen dan.

Maar goed, soms heb ik wel zoiets van als je eens wist, als je eens wist wat er allemaal achter zit..

Ik denk dat het veel uitmaakt of je wel die ene persoon hebt waarbij je helemaal jezelf bent. Wanneer dat zo is dan is het veel minder erg als anderen je niet zien zoals je bent.. voor mij dan..

Hmm nope.....
Mensen hebben me bijv altijd saai gevonden omdat ik soms erg stil ben (is dan vooral meer bij de mensen die ik niet goed ken,bij mensen die ik wat beter ken ben ik meestal een stuk drukker,te druk soms :p)
'Door stemmingswisselingen zien sommige mensen me volgens mij als een gemeen krengerig iemand,terwijl ik dat juist helemaal niet ben,tenminste dat vind ik.
Ik doe geen vlieg kwaad.
Maar goed,zo zijn er nog wat dingen,maar ja,dat is altijd wel.
Ik durf ook niet altijd 100% mezelf te zijn,omdat ik me gewoon erg schaam voor mezelf (oeh dat klinkt raar)
Maar ik ben erg onzeker,en ben daarom al gauw bang dat mensen rare dingen over me denken

k, dat is een klus voor morgen, voor nu: slapen na een zeer slechte (en daardoor lachwekkende) sneekpreview!

stimmt :(

Ik kom blijkbaar soms erg zelfverzekerd over en alsof ik geen andere mensen nodig heb. Hoe dat komt weet ik niet echt. Ik maak gemakkelijk contact en wijs echt geen mensen af ofzo. Ik ben over het algemeen ook wel zelfverzekerd maar dat is natuurlijk niet met alles zo. Mjah...

:cool:, daar ben ik heel blij mee.............:)

Hm, dat ken ik. af en toe / heel vaak heb ik het gevoel of denk ik: man, wat doe ik nou weer, of what the f*ck am I thinkin'??? :D

Dat doe ik bijna altijd .. :o

Nee.

Alleen mijn beste vriend heeft op zich wel een goed beeld, maar voor de rest denken mensen vaak dat ik arrogant ben terwijl ik gewoon niks durf te zeggen (en dan dneken ze dat ik hun te min vind om tegen te praten :rolleyes: )
Of ze vinden het raar hoe ik op dingen reageer , terwijl het voor mij heel logisch is.

Sommige

Ik heb vaak een grotere bek dan ik eigeiljk ben
Ben vaak vrolijker dan ik me eigelijk voel

Maar al met al
Ben ik best eerlijk :)

*vind t wel voldoen*

Ach, ik ben eigenlijk gewoon te goed voor deze wereld. Ze laat me niet uitspreken, het is net als een meerkeuzevraag, ik heb altijd nog wat toe te voegen, maar dan valt iemand me weer in de rede... Ook heb ik soms het idee dat (hier op het forum dan) mijn replies altijd wat ingewikkeld zijn voor de mensen waarvoor ze bestemd zijn. Ook zegt er soms iemand dat ik arrogant ben en dat mijn ego te groot is. :D

Sorry hoor, ben niet heel erg constructief vandaag...

Wat bdoel je?

hmhm, jij bent dus veel beter en slimmer dan de rest, vandaar :rolleyes: :)

zie dit niet als een attack ofzo, alleen t komt er wel een beetje arrogant uit, hoe je dat nu formuleert. k vind het eigenlijk wel grappig (of heb ik nu weer teveel gezopen...? :o vraag ik mij af)

Ik denk niet dat mensen een goed beeld hebben van mij, maar dat is misschien juist zo omdat ik zelf niet helemaal weet hoe ik zelf ben. Ik moet nog allemaal uitvinden waar ik achter sta enz.... Ik weet het zelf eigenlijk niet hoe ik mezelf het beste kan weergeven.

Wat ik heel raar vind is dat ik van mezelf eigenlijk een heel ander beeld heb dan ik me voordoe, maar dat doe ik weer niet bewust. Ik ben heel druk terwijl ik zelf zou beweren dat ik rustig ben.

Nou ja, ik kan het allemaal ook niet goed uitleggen....

Xx~Druppel~xX

nee mensen hebben echt geen goed beeld van mij, zelfs mijn ouders niet. laats had in wat testen moeten doen maar ze konden mij geen definitive uitslag geven omdat ik zwaar depresief was en dat ik maar naar een psychool moest. mijn ouders schrokken er erg van dat hadden ze echt niet achter hun eigenwijze meisje gezocht.
ook toen ik dit tegen een paar mensjes op school vertelden zeiden ze dat ik het allemaal verzon maar toen drong het tot ze door.
een leraar (die mij al lang door heeft)een van de weinige zei dat ik het niet lang meer kan volhouden om in twee werelden te leven. ik was eigelijk wel blij dat iemand mij door had

sorry is erg vaag

veel mensen hebben het beeld van mij dat ik echt compleet gestoord ben en gek..dat ik niet normaal kan doen..mn vrienden weten wie ik ben en weten dat ik af en toe prettig gestoord kan zijn..maar de meesten kennen me nie goed..

alleen mijn vriend

Kheb geen idee wat mensen van mij denken, maar kdenk altijd wel iets negatief. Ik ben een beetje paranoia denkek! :(

Volgens mij denken veel mensen dat ik afstandelijk of raar ben of zoiets, maar dat is niet zo. Af en toe is dat ook wel :cool: omdat ik stiekem heel goed alles door heb waar mensen mee bezig zijn. (O jee, nou lijk ik een of ander duister schaduwfiguur...)

Sommigen kennen me beter dan anderen.
Maar er is niemand voor wie ik me helemaal 100% openstel. (terwijl ik dat zo graag zou willen)

Nee dat heeft niemand, zelfs ik niet en eigelijk vind ik dat wel mooi. Want dan gebeurd er af en toe echt iets, of ik bedoel eigelijk dat ik dan iets doe waar ik zelfs van schrik. Ik ben helemaal niet ontevreden met mezelf, ik weet alleen niet precies wie ik ben en hoe mijn persoonlijkheid in elkaar zit.

Had laatst wel iets met mijn buurmiesje, studeert psychologie. Ging ze op mij uittesten. Ik heb haar echt zo veel verteld, over mezelf en ik ben bang dat ze precies door heeft wie ik ben. Dat vind iik echt eng en totaal niet leuk. Ik weet het zelf niet eens.:(

nee, niet veel mensen hebben een goed beeld van mij behalve mijn moeder omdat ik mijzelf aan haar toe vertrouw. Mijn vrienden hebben allemaal een incompleet beeld van mij.
Twee vrienden beginnen al steeds meer te begrijpen waarom ik ben zoals ik ben en denk en daardoor zo handel, maar ze zijn nog ver weg.