help?
 

ja waar zal ik beginnen..

ik zal eens uitleggen hoe ik ben. Ik ben een vreselijk jaloers en vreselijk onzeker iemand. Ik ben veel mensen verloren waar ik nog niet overheen ben gekomen. Ik ben vroeger gigantisch gepest waar ik een mega minderwaardigsheidscomplex mee opgelopen heb. Ik wil afvallen maar het lukt niet, is nog nooit gelukt. Mijn relatie van bijna 3 jaar is gisteren uitgegaan om veel van deze redenen. En nu zei iemand tegen mij dat ik misschien naar een psycholoog moet gaan..

maar ik ben bang..waarvoor? dat zou ik echt niet weten. Misschien omdat ik dan over mezelf moet vertellen, misschien omdat dat nieuw is..ik weet niet eens of het wel nodig is..

heeft iemand ervaring met een psycholoog of misschien hetzelfde probleempje als mij waar diegene over wil praten ofzo..

alvast bedankt

Om geconfronteerd te worden met jezelf?

Als ik lees wat je hier beschrijft, vind ik het niet
eens zo'n raar idee. Onzekerheid, onverwerkte
dingen, minderwaardigheidscomplex,
je zou het kunnen proberen, niet geschoten is altijd mis.

Informeer eens bij je huisarts oid, voor meer informatie,
en dan kan hij/zij je evt doorsturen?

Iemand anders kan niet zeggen wat goed is, maar natuurlijk wel lief dat diegene je wil helpen...
Als je zelf niet weet of het wel nodig is kun je ook eerst ff een tijdje zonder een psych?
Misschien kun je beter naar een maatschappelijk werkster toegaan, als die mogelijkheid er is...

Ik heb niet hetzelfde als jou meegemaakt, maar als je je verhaal kwijt wil, kun je me altijd mailen/pmen :)

Heel veel sterkte!xxx

Een behoorlijke tijd geleden heb ik ook erg in de put gezeten. Vooral mijn eigenwaarde en zelfvertrouwen hadden behoorlijke deuken opgelopen en ook was ik niet goed in het leggen en behouden van sociale contacten. Mogelijk leed ik aan een depressie.

Mijn moeder heeft toen voorgesteld eens 'met iemand te gaan praten'. Ik wist dondersgoed wat ze bedoelde: ze dacht dat ik gek was en wilde dat ik met een dokter ging praten! Ik raakte dus in paniek en heb heel hard nee geroepen en gezegd dat het wel goed ging (zoals ik altijd deed).

Ik ben er zonder professionele hulp overheen gekomen. Maar toch denk ik dat het me geen kwaad had gedaan om eens met een vertrouwenspersoon of psycholoog te gaan praten. Dan was het misschien wel sneller en pijnlozer over gegaan. Misschien had ik nu dan meer van mezelf begrepen (al begrijp ik mezelf goed genoeg) en had ik af kunnen komen van vreemde schuldgevoelens of drangen (waar ik nu nog weinig last van heb, maar zo heel af en toe...).

Met iemand gaan praten kan geen kwaad. Die mensen eten je niet op en als er niets aan de hand is waar je hun hulp bij kunt gebruiken ben je er zo weer weg. Ik ken iemand die geestelijk prima in elaar zit en met een psycholoog in opleiding is gaan praten om aan haar onderzoek mee te werken. Er was niets mis met hem, toch heeft hij er enorm veel van over zichzelf geleerd.

Ik zou zeggen: zet je over je angsten heen en probeer het gewoon eens. Het kan geen kwaad. De beslissing is aan jou. Succes.

Kruimel

mijn moeder en ik gaan morgen of overmorgen langs de huisarts om te praten erover. Maar ik ben bang dat hij zal zeggen dat het niet nodig is om naar een psycholoog te gaan, omdat ik me nu gewoon alleen klote voel doordat het net uit is...

denk niet dat ze dat zullen zeggen.. ze verwijzen je meestal wel geowon door, om de kleinste dingen.. Het enige is dat iemand die een zelfmoordpoging gedaan heeft bijv sneller aan de beurt komt dan jij waarschijnlijk (om maar even een extreem voorbeeld te nemen)

als je ma vertelt over het minderwaardigheidscomplex, het pesten, gewoon de hele onzekerheid, zal de arts je zeker weten doorsturen, daar geloof ik heilig in

niet eens zo n gek idee hoor, suus.
zoek gewoon hulp.
tis voor mij ook geen probleem om af en toe mailtjes te ontvangen met problemen maar ik kan echt alleen maar luisteren en echt niet altijd advies geven.
aan mij kan je eigenlijk alleen maar spuien,meer niet denk ik:o

Het lijkt me sterk dat dat gebeurt, en als dat gebeurt,
kom dan voor jezelf op! Het is jouw leven,
en als jij aangeeft dat je hulp wilt (wat al een hele stap is),
heb je er recht op.

Je hebt net aan ons verteld waar je mee zit, en dat is duidelijk méér dan het feit dat het net uit is. En als wij dat begrijpen, snapt je huisarts dat zeker!
Vertel hem gewoon wat je ons hebt verteld, eventueel iets uitgebreider als dat nodig is. Hij ziet heus wel in dat het niet alleen liefdesverdriet is...

Succes, het is goed dat je die stap durft te nemen...het kan je alleen maar op weg helpen :)

Kan iemand mij vertellen hoe zoiets dan in zijn werking gaat? moet je zelf constant praten en diegene luisterd alleen? of helpt diegene je op weg...want ik kan heel verlegen zijn bij vreemde personen..

Heej, veel van de dingen die je vertelt herken ik, en ik wil er ook voor naar een psycholoog, dus ik vind het een goed idee. Ook weet ik zeker dat de dokter niet vindt dat jouw probleem "niet erg genoeg" zou zijn. Dat kun je nl. alleen zelf bepalen. Ik heb eigenlijk niet echt iets te zeggen, ik wilde alleen laten weten dat je niet alleen staat. Sterkte.

dank je :) ik weet dat ik deze problemen niet zelf op kan lossen, en mensen in mijn directe omgeving ook niet....dus ik probeer dit wel.

Er is niet één werkwijze. Ten eerste hangt het erg af van de therapievorm. Als jij psychotherapie doet, zal de therapeut dingen vragen, je helpen met inzicht krijgen in je situatie.
Als je bijvoorbeeld psycho-analytische therapie doet (wat het Riagg waarschijnlijk niet aanbiedt), moet alles van jou komen.
Bij creatieve therapie ga je aan de hand van een thema of gespreksonderwerp iets maken en je therapeut(e) bespreekt dat dan achteraf met je.

Er zijn zoooveel mogelijkheden, en daarnaast verschilt het ook nog per therapeut én per cliënt.
Een professioneel iemand zal wel aanvoelen dat jij het eng vindt en je op weg helpen. Misschien kun je gewoon zeggen dat je het eng vindt en niet goed weet hoe het in z'n werk zal gaan. Je krijgt dan vast en zeker uitleg.
Wees niet bang voor hulpverleners, ze gaan echt niet proberen je het leven zuur te maken en je zo veel mogelijk te laten lijden tijdens therapie. Ze zijn er om jou te helpen...

Als jij kiest voor een psycholoog dan zal jij je moeten openstellen naar die persoon. Je bent daar om jezelf te helpen en niet voor zijn of haar hypotheek.

Als je geholpen wilt worden zal je moeten beginnen bij jezelf. De beste arts ben je ook zelf. Een pscholoog kan je helpen met het vinden van een weg naar jezelf maar het hoeft niet persee een psycholoog te zijn die je daarbij helpt.

Ik vind het goed van je dat je deze stap durft te zetten. (y)

Ik kan je niet echt tips geven of iets in die geest.... naja, misschien wel... Ga niet toneelspelen wanneer je tegenover je huisarts/psycholoog zit. Want daar heb je alleen jezelf mee...

Nou ik ben vanmiddag naar de huisarts geweest. Hij heeft bepaalde dingen opgenoemd die ik zou kunnen doen. Daarna kreeg ik een tel.nummer mee. Nou, mn moeder belde, omdat ik vreselijk verlegen ben aan de telefoon. Ik werd heen en weer gestuurd met allerlei telefoonnummers. Uiteindelijk kwam ik bij Maatzorg terecht. Ik wordt binnen 2 weken teruggebeld voor een intake gesprek. En de raadden me aan om een sociale vaardigheidscursus te volgen en eventueel nog een maatschappelijk werkster te hebben om problemen mee te bespreken...

goedzow(y)