Niet kunnen stoppen met eten.
 

Ik heb een heel groot probleem. Ik ben namelijk in een jaar tijd zo'n 20 kilo aangekomen, en dat terwijl ik al zwaar was. Ik weeg nu dus over de 100 kilo. Ik wil er wel graag iets aan doen maar ik ben te bang om naar buiten te gaan en te sporten (bang dat ik word uitgelachen) en minder eten lukt me ook niet. Zelfs als ik zoveel heb gegeten dat ik misselijk ben prop ik nog allemaal andere dingen naar binnen. Vaak komt het eten dan vanzelf weer naar boven. M'n ouders wil ik het niet vertellen omdat ze altijd erg raar reageren en het er altijd op neer komt dat alles mijn eigen schuld is. Maar door hun word het juist extra moeilijk om minder te eten, omdat zij me altijd heel veel eten aanbieden. M'n moeder maakt altijd ziekelijk grote borden met eten (en is beledigd als ik niet alles opeet) en ze zetten de hele tijd chocola,koekjes en andere dingen voor me neus en zeggen 'joh neem er nog een'. Ik wil zo graag afvallen, want ik voel me echt erg ongelukkig zo, maar ik denk dat het niet gaat lukken zolang ik bij m'n ouders woon.

ga naar de dokter en laat je verwijzen naar een dietist en een psycholoog voordat het echt helemaal uit de hand loopt. jij moet leren eten en je moet eten ook niet meer als een uitlaatklep voor gevoelens gebruiken. daarnaast moeten je ouders zich duidelijk ook aanpassen aan jou, wat zonder hulp denk ik niet zo makkelijk zal gaan

tip: wordt vegetarisch, dan kan je veel dingen sowieso al niet eten

Wat is de reden achter het vele eten?

Doe je het om gevoelens oid, of enkel en alleen
om de honger te stillen?

Maar idd, ga naar de huisarts, en laat je doorverwijzen
naar een diëtist en evt een psycholoog.

Zoals de anderen al zeiden: Ga naar je huisarts en vraag om een verwijzing naar een dieetist en/of psycholoog. En probeer er met je ouders over te praten, die kunnen je dan helpen.

als ze nog dooreet terwijl ze misselijk is eet ze vast niet van honger.

Voor de rest : idd naar de huisatrs gaan, die kan je doorverwijzen naar een dietist en/of een psycholoog. Misschien nemen je ouders je ook wat serieuzer als je professionele hulp krijgt?

Klinkt als Big Eating Disorder (volgens mij heet dat zo)..

Misschien kan je hier wat mee op google?

Verder zou ik hoe dan ook naar de dokter gaan..

Je hebt gelijk. :o

Op sabn staat best veel info erover..

was het niet binge ipv big

ik denk dat ook maar weer eens naar de doc moet, weer es der over vragen.. ben echt veel te zwaar..

Ga er eens mee naar dokter, die verwijst je wel door naar een diëtist en evt. een psycholoog. De reden achter het teveel eten achterhalen en aanpakken kan ook een goed gevolg hebben (eenzaam?) Sowieso is sporten altijd goed voor je en veel fruit eten en snoep laten staan. Dus als je een vreetkick krijgt, snoep dan fruit of brood. Succes! (y) :)

*Herkenning* :(

Ik zit er nu heel erg midden in, dus kan ik er niet over schrijven (misschien later wel), maar ik weet PRECIES hoe het is. Sterkte meid, en mocht je er over willen mailen, PM mij of stuur een mailtje.

Ik had al eerder over BED gehoord en vond dat ik veel van de symtomen had, maar ik dacht altijd dat ik me gewoon aanstelde en dat ik gewoon minder moest eten. en dat lukt dus niet. Waarom ik zoveel eet? Tsja. Ik voel me wel erg vaak eenzaam, ik kom vrijwel nooit buiten en uit pure verveling maak ik dan wat te eten. Maar ik eet ook vanwege de smaak.Het smaakt vaak zo lekker dat als ik eenmaal ergens aan begin ik net zo lang doorga tot alles op is, en dat heb ik dan meestal niet eens door.
Jullie hebben vast wel gelijk dat ik naar de huisarts moet, maar ik durf niet zo goed. Als m'n ouders erachter komen vinden ze het vast belachelijk en zullen ze denken dat ik me aanstel. M'n moeder en m'n zus zijn namelijk ook dik maar zij vinden dat ze nergens last van hebben en kunnen wel makkelijk afvallen als ze dat willen.

ik heb ook zo n tijd gehad.. Bij mij heb ik het opgelost door met mn moeder af te spreken dat het lekkers de deur uit ging.. Sinds toen ben ik weer iets van 8 kilo afgevallen en zit ik weer op een gezond gewicht en heb ik geen moeite meer met eten.

In de begintijd mocht ik ook maar 3 keer per dag eten maar daar ben ik na een aantal maanden mee gestopt omdat het niet meer nodig was:)

Toen ik net met het lekkers gestopt was, dacht ik echt van, wat moet ik dan eten.. maar ik merkte al snel dat er een boel lekker eten is, wat nog gezond is ook

eet fruit en drink water :) en veel bewegen is ook belangrijk

Als je zo met eten omgaat als jij dan stel je je echt niet aan. Je hebt in ieder geval in de gaten dat het niet goed gaat. Dat is al een heel belangrijke stap. Dat je hier iets aan wilt gaan doen is de 2de stap.
laat je er iig niet van weerhouden naar je huisarts te gaan door wat je ouders erover denken. Het is jouw leven, jij voelt je niet goed en je wilt er zelf wat aan doen. Het is jouw gezondheid, wees daar ook zuinig op.
Ga gewoon naar je huisarts, en vertel hem/haar wat je dwars zit, dat je er iets aan wilt doen, en het liefst zo snel mogelijk.
Een psycholoog kan met je praten over waarom jij eet, en wat je eraan kunt veranderen.
Doe het gewoon voor jezelf, jij hebt toch ook het recht je lekker in je vel te voelen!?

Heel simpel.
Denk aan hoe het zou zijn als je nou eens NIET al dat extra's at.

Waarom voel je je eenzaam?
Omdat je waarschijnlijk niet veel zelfvertrouwen hebt, en komt dat door je gewicht?

Moet je je eens voorstellen, als je dat nou niet at, dan kan je precies zijn zoals jij wilt. Dit kan jij alleen doen. Het is jouw keuze.
Ok, het is niet binnen een week gebeurd. Maar je zult er later meer plezier van hebben, mits je zo doorgaat (tenminste, psychologisch op bepaalde aspecten).

Overleg het met je ouders, ze zullen je heus niet doodsteken.

damn, ik denk dat ik ook op weg ben naar jou situatie :(. ben laatste maanden al 10kg aangekomen :s :(

Dit krijg ik ook steeds maar weer om m'n oren van iedereen. Alsof het zo makkelijk is. Je zegt toch ook niet tegen een junk: "Goh, denk er eens aan hoe het zou zijn zonder al die drugs" en dan diegene dan het licht ziet en afkickt.
Eten kan ook een verslaving zijn. Mensen denken daar veel te licht over (ironische woordspeling :-/)
Natuurlijk is het een eigen keuze, maar met verloop van tijd kun je niet anders. Dat heb ik ook...

Wat je denk ik het beste kunt doen is in ieder geval je ouders erbij betrekken. Leg je moeder uit dat het niet aan haar kookkunsten en verwennerij ligt, maar dat je gewoon moeite hebt met je gewicht. Dat moet ze begrijpen. Het betekent niet dat je meteen niets meer mag eten. Het beste kun je gewoon een speciaal moment in je dag lassen waarop je wat lekkers mag.

Als je je zorgverzekeraar belt, dan kunnen ze je de telefoonnrs van dietisten geven die bij hen aangesloten zijn. Deze worden dus vergoed zodra jij van de huisarts een verwijsbriefje hebt.

In ieder geval succes en sterkte
Als je iemand zoekt om mee te praten kun je me mailen.

denken helpt niet.. het gaat er om dat je wat DOET

Was het maar zo makkelijk, zoals je het hier neerzet.

Als het zo simpel was, was het geen probleem lijkt me.

*herkenning*

ik loop nu ook bij een diëtiste, maar voor mij helpt dat nog niet echt....Ik val niet af tenminste. Ik blijf wel op gewicht, en voor mij is dat al heel wat...

Oh ja, de reactie van mijn huisarts:´25% van de Nederlanders is te zwaar.´Ja man, alsof het dat voor mij dan minder erg maakt :(

:o Ik herken het ook.. :(

Ik eet soms héél weinig in een poging tot vermageren (en dan ga ik echt verschrikkelijk extreem, nl een appel of zo per dag), maar dan kom ik op een punt dat het strenge dieet niet vol te houden is en begin ik terug te vreten.
Rond eind juli was ik in een kleine twee weekjes 5-6 kg afgevallen door mijn domme dieet. Nu heb ik die kilo's terug, plus nog eens 2-3 kg door het jojo-effect...(en natuurlijk mijn vreetbuien).

Ik kom thuis en heb zin in iets. Ik weet niet echt wat dus begin ik al de kasten te doorzoeken naar iets lekkers. Zelfs de frigo en de diepvriezer mogen eraan geloven.
Vind ik nix dan eet ik iets voedzaams (boterham of zo) en eet tot de broodzak leeg is.
Het gaat niet echt om WAT ik eet (nu ja, eigenlijk wel een beetje veel, toch wel....), gewoon de hoeveelheid moet ik leren doseren.

't Is een drang die ik niet kan tegenhouden, wat me wel redelijk afschrikt. Toch blijf ik proberen om te minderen met eten, als ik me eens goed ga voelen..pff wat zijn wij mensen toch complexe wezens hé....*sombere glimlach*

Wat (naar mijn ervaring) erg goed werkt is 'n eetdagboekje bijhouden. Het kan heel moeilijk zijn (want: erg confronterend) maar het werkt wel. Schrijf elke dag precies op wat je gegeten hebt en kijk na een week eens. Dan zul je zien dat het niet echt goed is en kun je dingen veranderen eventueel met behulp van weightwatcher's of dietiste..