Dingen vergeten / verdringen?
 

Okay, laten we eerlijk zijn: ik ben tot op iets meer dan een jaar terug niet echt gelukkig geweest. Niet met mezelf, niet met mijn leven en niet met anderen.

De laatste tijd merk ik dat ik me weer dingen herinner die ik eigenlijk al vergeten was. Iets dat ik echt niet meer wist en niet meer naar boven kon halen. Dat zijn vooral dingen waar ik niet met plezier op terug kan kijken. Gepest van klasgenoten en buurtkinderen, ruwe behandeling van een leraar, met mezelf in de knoop zitten en dat soort zaken.

Waarom ben ik me dat weer gaan herinneren? Waarom juist op het moment dat ik met meer vreugde naar mijn leven en toekomst kon kijken? En waarom ben ik ze in de eerste plaats vergeten?

Ik weet dat er meer mensen zijn die dingen verdrongen hebben of vergeten zijn. Maar wat zijn jullie ervaringen hiermee? En hoe komt het?

Barst los...

Ik denk inderdaad dat je het gewoon verdrongen hebt, en nu het goed met je gaat, ga je nadenken over de periode die achter je ligt. Waardoor alles dus weer naar boven komt.
Ik heb sommige dingen van vroeger ook verdrongen en het komt toch weer steeds naar boven. Dat is kut, maarja... Ik kan er voor mezelf weinig aan veranderen.

Mijn ervaringen ermee? Ja ik heb het ook. Maar bij mij is het ook zo dat sommige dingen ook ineens terugkomen en later weer weg gaan, heb jij dat ook? Lees ik bijv. in mijn dagboek iets wat ik me toen ineens weer herinnerde, maar waar ik nu helemaal niks meer van weet.
Hoe het komt? Hm geen idee. :)

Dat die dingen bij jou terugkomen nu het wat beter gaat, is ook misschien een gedeelte van een soort zelfbeschermingsmechanisme van jezelf, dat je het nu misschien beter aankunt om je het te herinneren?
Ik weet het zelf ook niet zo goed hoe het zou kunnen zitten. :)

misschien dat je het in je slechte tijd hebt verdrongen en nu het beter met je lijkt te gaan, eerst voor jezelf (onbewust) alle slechte dingen ECHT wil afsluiten, wat je niet kon in de periode voor vorig jaar (omdat het toen slecht ging) ?

I dunno

Verdringing is een mechanisme dat optreedt om jezelf te beschermen tegen gevoelens waar je op dat moment niet mee om kunt gaan.
Alles voelen dat bij gepest worden hoort, is waarschijnlijk veel te zwaar voor jou geweest toen je een kind was, dus heb je het toen afgesloten. Nu is je leven stabieler en kun je het wel aan, dus komt het nu.
Je onderbewuste heeft je beschermd door het te verdringen...

Ikzelf heb ook regelmatig te maken met verdrongen herinneringen die ineens boven komen. Bij mij komen er langzaam hele kleine stukjes van een incestverleden boven.
Een kind kan het niet aan dat het misbruikt wordt door iemand die het vertrouwt, dus wordt het weggestopt. Lastig bij het verwerken later, maar wel een gezonde reactie.

Ik heb eens van iemand gehoord dat verdringing een gezonde reactie is op een ongezonde situatie...

Net als wat hierboven al wordt gezegd, denk ik dat het een natuurlijk zelfbeschermingsmechanisme is om dingen te verdringen, wanneer het in je omgeving en in jezelf behoorlijk stormt!

Pas wanneer de storm is gaan liggen zal de zelfbescherming afnemen, omdat deze dan niet meer nodig is... Dan komen bepaalde dingen weer boven en kunnen dan stukje bij beetje behandeld worden. Nog steeds kan dan de kans bestaan dat de herinnering het zelfbeschermingsmechanisme activeert, omdat de herinnering nog te heftig kan zijn...

Daarnaast denk ik dat er ook in de stillere tijden heel veel getriggerd kan worden. Er is meer tijd om het rustig aan te doen, waardoor je niet zo gefocust bent op maar 1 ding... Met triggeren bedoel ik dat herinneringen terugkomen door bepaalde situaties, beelden, geuren, etc...

Hmmm, technisch verhaal....

Wat ik me nog wel afvraag:
Het zelfbeschermingsmechanisme lijkt mij in eerste instantie een gezonde reactie, maar in hoeverre blijft het gezond als het steeds opnieuw wordt geactiveerd... (oneindig wegstoppen)

volgens mij is het bij iedereen zo dat je, naar mate je ouder wordt, je steeds meer dingen gaat herinneren van vroeger. Dat merk ik zelf ook heel erg, alleen is het wel erg kut dat het bij jou alleen maar negatieve herinneringen zijn. :(

ik had het heel erg toen ik 14/15 was.
Het ging toen een hele tijd heel goed, en alles kwam weer boven.
Daarna ging het weer onwijs slecht, en ik wist niets meer ..


take care !

Hm, ik ben tot nu toe eigenlijk alleen maar blij dat er steeds meer positieve ervaringen bij komen. Dan lijken die negatieve herinneringen niet zo erg. Trouwens; het is toch verleden tijd en ik zit er niet echt mee ofzo.

@ VG: Ja, het lijkt me niet echt gezond om alles weg te blijven stoppen, zelfs al is dat uit zelfbescherming. Maar aan de andere kant: die negatieve dingen komen ergens vandaan en het lijkt me ook niet ideaal om negatieve ervaringen te blijven hebben. Dan is het wegstoppen minder erg denk ik.

Wanneer de negatieve ervaringen steeds terugkomen en weer weggestopt worden lijkt het mij dat de negatieve ervaring nog niet verwerkt is.... Het lijkt mij dat de negatieve herinnering/ervaring daardoor juist wel blijft.

Wat ook nog zoiets is: In hoeverre creer je voor jezelf een waanwereld als je blijft wegstoppen en je de dingen zoals ze je overkomen geen plaats kan geven... Is zoiets gezond?

@ Kruimel persoonlijk:
Het is denk ik wel een goed teken dat je de laatste tijd ook positieve ervaringen hebt. Dit zou er op kunnen duiden dat je de negatieve dingen van het verleden een plaatsje hebt kunnen geven. Dat er nog negatieve dingen bovenkomen zou kunnen duiden op nog wat losse uiteindjes die niet helemaal goed zitten, maar dat kun je nog steeds zelf het beste bepalen...

ej,

ik ben het veelal met de rest eens.
en bovendien, wat ik wel eens gelezen hebt, is als je iets (een herinnering) blijft wegstoppen hij iedere keer terugstoppen, maar met een kortere tussenliggende tijd. eerst kan het jaren duren voordat het terugkomt, maar uiteindelijk komt het iedere dag terug, en kom je dus (weer) met jezelf in de knoop.

liefs, wendy

@ kruimel,

:o sorry meis, dat ik ooit heb gezegd dat je het toch niet begreep.
nu besef ik dat je dat wél deed. *ashamed*

Ach, ik snap wel meer. Ik snap dan ook waarom je ervan uit ging dat ik het niet begreep. Geeft niet hoor meid! :)

mijn vader is 3 jaar geleden overleden, toen heb ik een hele rot periode thuis gehad, mijn broer was niet te genieten, en mijn moeder was een beetje geflipt,
Kreeg het moeilijk op school, en toen ben ik mijn vaders dood gaan verdringen, eigenlijk express anders had ik die tijd nooit overleefd, en nu het beter gaat langzaam aan het verwerken, door naar het graf te gaan, liedjes te luisteren die op de crematie gedraaid zijn, en veel aan vroeger te denken fotoos te bekijken...

Ik denk dat het automatisch gebeurt omdat je in die tijd dat je je zo verrot voelde dat er niet allemaal bij kon hebben omdat je anders misschien wel de kluts was kwijtgeraakt, en nu je meer energie hebt ga je die dingen langzaam verwerken...

net zoals bij mij,

beetje off topic misschien, maar kwam dat door het argument "als je er zelf geen ervaring mee hebt, dan begrijp je het niet" ?

Denk dat je het idd (bewust of onbewust) uit
bescherming hebt weggedrukt, en die nu
de bescherming minder/niet nodig is, weer boven komen..

nee, door iets wat ik persoonlijk eens tegen haar heb gezegd op msn.

oh ok, dan laat maar :)

ik was laatst aan het praten met iemand en opeens drong tot me door wat er vroeger gebeurd is...ik zag opeens een beeld voor me en werd er heel verdrietig van. Ik heb er echt jaren niet aan gedacht dus ik had het ook verdrongen. Toch is het wel waar want het staat zelfs in mijn dagboek...wist ik ook niet meer...

Hoe het kwam? Tsja, door over het onderwerp te praten. Opeens besefte ik wat er gebeurd was...

IK vergeet altijd weer wat voor lullige dingen **** tegen mij heeft gezegd...totdat alles weer opnieuw begint

WEgstoppen lukt dus heel goed, maar het komt dus juist weer naar boven bij een vervelende situatie

hey allemaal,

mijn ervaring mijn nare dingen uit je verleden wegstoppen is dat ik ze niet of heel slecht kan verwerken.
het zijn vervelende dingen, dus wil ik ze vergeten.
maar juist hierdoor komen ze vaak onverwachts weer haarscherp terug in je gedachten, en daar kun je flinkt van slag van raken (heb ik vaak wel, soort van paniek/agressie/depressie aanval :confused: )
net als jij heb ik ook dat als ik me net weer ff een btje beter ga voelen en weer een iets positievere instelling heb, dat ik juist dan weer een terugval krijg.
misschien dat dat komt dat je je in je onderbewuste niet compleet gelukkig en zorgeloos kan voelen, terwijl je bepaalde negatieve ervaringen nog niet een plek hebt kunnen geven. ik denk dat je dan hierdoor niet verder kunt ofzo?

Grtz, K.G.