Verschillen tussen mannen en vrouwen..
 

Laten we hier eens een discussie houden over wat nu werkelijk te verschillen zijn tussen jou en je vriendje binnen je relatie. Waarover verschillen jullie principieel van mening? Hoe is hij/zij anders dan jij? Ik ben benieuwd! :)

Als jongens zijnde is het volgens mij moeilijker je gevoel te uiten en te zeggen. Dat vind ik meestal wel een groot verschil met meisjes....

Mannen
Testosteron - agressiever, impulsiever, onrustiger
Nauwelijks oestrogeen - vrij constante stemming, voorspelbare emoties
Kleiner spraakcentrum in hersenen - Meer moeite om gedachten te verwoorden
Kleiner gevoelscentrum in hersenen - Meer moeite om met gevoelens om te gaan
Minder verbindingen tussen hersenhelften - Beter vermogen om zaken onderling van elkaar te scheiden
Groter logisch centrum - Minder moeite om oorzaak, aanleiding en gevolg te herkennen en te onderscheiden
Groter ruimtelijk centrum - Minder moeite om 2d-afbeeldingen (tekening, foto, spiegel) als 3d-objecten te zien

Vrouwen
Nauwelijks testosteron - minder agressief en impulsief, rustiger
Oestrogeen - Snellere stemmingswisselingen, soms onlogische emoties
Groter spraakcentrum in hersenen - Minder moeite om gedachten te verwoorden
Groter gevoelscentrum in hersenen - Minder moeite om met gevoelens om te gaan
Meer verbindingen tussen hersenhelften - Beter vermogen om verband tussen enkele zaken te leggen
Kleiner logisch centrum - Meer moeite om oorzaak, aanleiding en gevolg te herkennen en te onderscheiden
Kleiner ruimtelijk centrum - Meer moeite om 2d-afbeeldingen (tekening, foto, spiegel) als 3d-objecten te zien

Wie weet er nog meeeeer?

De vraag in de beginpost is heel wat anders. Mijn vriend en ik verschillen zelden van mening over belangrijke dingen, eigenlijk alleen over totaal onbenullige dingen (ik: 'drop is lekker', hij: 'drop is vies', dat soort). Voor de rest klopt voor een groot deel bovenstaand rijtje, behalve dan dat ik logischer denk dan hij en dat ik agressiever ben dan hij is.

Hij is iig een stuk nuchterder en relaxter (dat terwijl ik de nuchterheid zelve ben in onze familie)

Veel grote meningsverschillen of verschillende standpunten hebben we niet. Hij is ook wat harder dan ik als het over bepaalde dingen gaat.

Ik kan me juist beter uiten als zij :D maar op zich hoeft dat geen probleem te zijn want het komt er toch wel uit ;)

Ik merk echt heel weinig van de verschillen!
Alleen is hij wat sneller geirriteerd en harder/stoerder...

hij uit zich echt meer als mij al zn gedachtes ook terwij ik dat nooit zo heb eigenlijk.

Ik lees alweer een aantal dingen die bij het kopje mythe thuishoren. En of die mythen op waarheid gebaseerd zijn of niet, daar is al sinds de Oude Romeinen discussie over.

Het lijkt erop dat bij mannelijke hersenen de visuo-spatiale vaardigheden (nodig bijvoorbeeld voor het oplossen van een legpuzzel) meer gelateraliseerd zouden zijn in de rechterhemisfeer, en de verbale vaardigheden meer gelateraliseerd in de linkerhemisfeer. De vrouwelijke hersenen daarentegen zouden meer bilateraal georganiseerd zijn, zodat verbale en visuospatiale vaardigheden voorkomen in beide hersenhelften.
Bryden (1988) bijvoorbeeld vond dat slechts 74% van de vrouwen sneller reageerde op letters aangeboden aan het linkeroor, tegenover 81% van de mannen. Dit is een aanwijzing dat mannen een iets grotere linkerhemisfeerdominantie hebben voor taal.

Gevoelscentrum??? Wat moet ik me daarbij precies voorstellen?
Wanneer er verschillen gevonden worden tussen mannen en vrouwen is de lateralisatie altijd groter bij mannen dan bij vrouwen. Heel gesimplificeerd zou je kunnen zeggen dat vrouwelijke hersenen symmetrischer zijn dan die van mannen.
Iets over verschillen in grootte van verschillende centra in de hersenen heb ik nog nooit gelezen. Het enige wat ik weet is dat hersenen van mannen gemiddeld genomen 15% groter zijn dan die van vrouwen, (Dit staat los van de verschillen in lichaamsgrootte) maar dat is heel verwarrend om in deze discussie te gebruiken.

Het corpus callosum, de bundel zenuwvezels die de linker en de rechterhemisfeer met elkaar verbindt, aanvankelijk groter bij mannen, maar verkleint bij het ouder worden. Bij de vrouw daarentegen blijft de grootte stabiel. Er wordt vermoedt dat dit geslachtsverschil in het corpus callosum verband houdt met de mate waarin mannelijke en vrouwelijke hersenen gelateraliseerd zijn, of de mate waarin functies in de rechter en linkerhemisfeer van elkaar verschillen (bij vrouwen dus 'symmetrischer' dan bij mannen).
Dat dit temaken heeft met het vermogen om zaken onderling van elkaar te scheiden is onzin.

Ik vind de bewering dat vrouwen emotioneel gezien zoveel
opener zijn dan mannen klinkklare nonsens. Blijkbaar is het (slechts) zo dat mannen hun emoties anders uiten dan vrouwen, en wel op een manier die voor vrouwen of onherkenbaar of onhandelbaar is. Het feit dat (vele) vrouwen doorgaans theatraler zijn en sneller en makkelijker in tranen uitbarsten dan mannen (het grote gebaar!) betekent nog lang niet dat zij ook opener zijn over hun gevoelens, en het feit dat (vele) mannen zwijgzamer zijn betekent niet dat zij niet op andere, minder opvallende manieren hun gevoelens tonen.

"Je begrijpt me niet" is een gevleugelde uitspraak in de man-vrouw-verhouding, en dan vooral van vrouwelijke zijde.
Dat (blijkbaar) heel veel vrouwen mannen niet (kunnen) begrijpen, betekent natuurlijk niet dat mannen per definitie een probleem hebben of moeten veranderen, maar niet meer dan dat vrouwen vanuit hùn en mannen vanuit hùn emotionaliteit beleven. Het één is niet meer of minder dan het ander, maar (soms totaal) verschillend. Dat is niet anders op te lossen dan door proberen elkaar zoveel mogelijk ergens in het midden te treffen…

Ik denk dat dit voornamelijk aangeleerd gedrag is. Het zal 'onzin' kunnen zijn hiervoor het geslacht alleen als oorzaak te noemen, maar in de praktijk zijn mannen over het algemeen toch meer naar binnen gekeerd als het gaat om emotionele problemen. Ze willen het immers - over het algemeen - liever zelf oplossen, omdat ze niet zwak willen overkomen. Een jongen is immers niet 'stoer' als hij gaat janken om maar een voorbeeld te noemen.

Ook zou je als oorzaak kunnen aanwijzen dat jongens over het algemeen minder met gevoelens bezig zijn tijdens hun ontwikkeling dan meisjes. Jongens gaan voetballen, gekke dingen uithalen, computeren, enzovoorts.. terwijl meisjes bijvoorbeeld voor een paard zorgen.

De hersenen kun je zien als een grote spier. Als hij geoefend wordt, wordt die sterker. Doe je er niets mee, wordt hij slap. Het is maar net wat je ermee doet (en welke 'delen' ervan het meeste worden uitgedaagd).

Ik ken dr nog een leuk verhaaltje over (erg standaard maar wel grappig):

man:
Ik ben een man en dat is een geluk
Ik doe niet hysterisch al heb ik het druk
Ik verspil niet mijn leven met " wat moet ik aan"
Kan zonder depressie van de weegschaal afgaan
Ik gooi dingen weg, heb geen spullen teveel
En als iets kapot is dan maak ik het heel
Parkeren is easy;gewoon in een keer
En we doen wel hetzelfde, maar ik verdien meer!
Ik ben een man, ik den logisch na
ik leef niet op light drank en drie blaadjes sla
Als ik ergens heen loop, weet ik de weg terug
Ik maak van een olifant in no time een mug
En al deel ik met duizenden vrouwen het bed
Ben ik juist de man, in plaats van een slet
Als ik zeg dat ik klaar ben, dan kunnen we gaan
En tijdens het plassen kan ik gewoon blijven staan.
Ik ben een man ja, dat doet me plezier
Ik word niet dronken van 2 glazen bier
Ik weet wat "buitenspel" is, daarom geef ik een brul
want voetbal is passie en de scheids is een lul
Publiekelijk huilen doe ik dus nooit
He, ik kan het vangen als iemand iets gooit
En ik hoef niette baren, dus geen centje pijn
Is het niet geweldig om een man te zijn?

Vrouw:
Ik ben een vrouw en da's heus geen pech
Heb geen last van agressie als ik rijd op de weg
En ruim al mijn rotzooi achter me op
Als ik iets zoek vind ik het in 1 keer!
Kan tegelijkertijd bellen, koken en nog veel meer!
Van een griepje is bij mij niet veel te merken
Ik neem een aspirine en ga gewoon werken
Ik hou me bezig met echt belangrijke vragen
In plaats van te jammeren om de voetbaluitslagen.

Al is vrouw zijn dan een enorme zegen,
Helaas houdt " de man" onze ontwikkeling tegen!
Hem aan zijn lot overlaten is misschien een makkie
Maar wie strijkt dan zijn overhemden en kookt zijn prakkie?
Dat is niet het ergste in dit geval
Wat echt irritant is bij mannen: hun gebral
Ze denken zelf dat ze de beste zijn
Vooral spotten met vrouwen vinden ze fijn
Uiteraard laten we ze in de waan
Want de waarheid kunnen ze psychisch niet aan:
Mannen zijn eigenlijk nog een kind
Dat spelen met auto's het einde vindt,
Die een potje gaan veschten als hun club verliest,
Computerspelletes speelt en maar knoeit als ie piest.
Nee, mannen willen de waarheid niet horen
Zonder een vrouw zijn ze verloren!

miro toch :eek: :p

Alleen er klopt natuurlijk niets van dat verhaaltje... ik snap niet dat mensen het voor elkaar krijgen dingen per geslacht af te rekenen - dat verschilt toch per persoon? Ik doe zoveel van die typisch 'mannelijke' dingen en ik ken zoveel jongens die veel beter zijn in die typische 'vrouwelijke' dingen...

T was ook meer voor de lol bedoeld....

Weet ik, maar ik had de behoefte om dat even erbij te vermelden :]

@ fil, ik weet ook niet precies waarom het 'gevoelscentrum' en 'spraakcentrum' enzo wordt genoemd en niet gewoon bij de echte naam, maar ik heb die info in elk geval allemaal uit Psychologie Magazine.

Mijn vriendje en ik zijn in haast alles anders... en verschillen ook in haast alles van mening, maar dat is juist leuk ben ik achtergekomen :)
Voordat we een relatie kregen had ik er zo mijn twijfels over, kwas bang dat we te verschillend waren voor een relatie, maar ik weet nu al dat ik meer voor hem voel dan ik ooit voor iemand heb gevoeld. Het klikt gewoon *blij* :)

Voor zover ik er zicht op heb, zit Psychologie Magazine meer aan de Libelle en Margriet kant dan aan de Academische/Wetenschappelijke kant. Het doel is volgens mij meer om praktische (toegepaste) psychologie aan de massa te brengen dan het bieden van droge wetenschappelijke informatie. Maar dat kan ik mis hebben natuurlijk.

Wat mij aan het denken zet is dat het eeuwige gezanik van vrouwen over dit onderwerp (mannen en gevoelens dus) wat mij betreft maar tot twee conclusies kan leiden, nl dat vrouwen mannelijke emotionaliteit totaal niet begrijpen en/of verstaan en dat mannen voor vrouwen een erg makkelijk doelwit vormen om hun eigen tekortkomingen op te projecteren.

Ik zie nauwelijks kille mannen. Ik zie wel heel veel mannen die hun uiterste best doen zich te beheersen, omdat ze geleerd hebben dat je dat als man nu eenmaal hebt te doen – ook en niet zelden van hun moeders! Ook hebben mannen geleerd dat vrouwen doorgaans nu eenmaal een groter zwak hebben voor het sterke, zwijgzame en mysterieuze type dan voor huilebalken, en dus meten zij zich het imago aan van het sterke, zwijgzame en mysterieuze type om hun kansen op de "markt" te vergroten (een schijn die uiteraard niet eeuwig valt op te houden). Dit zegt dus niets over mannelijke emotionaliteit maar alles over de mate waarin mannen geconditioneerd door het leven gaan.

En over de zogenaamd zo rijke vrouwelijke emotionaliteit? Zoals ik al eerder schreef zie ik van vrouwen voornamelijk heel veel grote gebaren en aanstellerij, maar dat lijkt me wat anders dan een ander werkelijk inzichten geven in je belevingswereld. Dus: aanstellerij en toneelspelen vind ik wat anders dan emotionaliteit, en buiten de verschillen tussen mannelijke en vrouwelijke uiting van emotionaliteit zie ik geen verschil in rijkdom of intensiteit van de gevoelens.

Emotionaliteit heeft niets te maken met zwakheid en stoerheid niets met kracht, maar het geeft wel aan dat de vrouwelijke manier van kijken naar en denken over mannen voor heel veel vrouwen nauwelijks is geëvolueerd, alle feministische en emancipatorische retoriek ten spijt.

En wat betreft nuanceren: ach, soms kun je veel duidelijker zijn door bewust wat (of flink) te chargeren!

Nouja, libelle en magriet, heb je die wel eens ingekeken? Dat gaat alleen maar over breipatronen... nee, het zit meer aan de Viva-kant:P. Met als verschil dat alles in PM is gebaseerd op wetenschappelijk onderzoek, en in een groot artikel al gauw vijf onderzoeken naar voren worden gehaald.

En zijn er ook een aantal onderzoeken naar voren gehaald bij het gevoelscentrum, het aantal verbindingen tussen hersenhelften in relatie met het vermogen om zaken onderling van elkaar te scheiden, logica (wat grofweg en simpelgezegd door de hele hersenschors gedaan wordt -> hebben mannen dan een grotere hersenschors???) en ruimtelijk denken/inzicht? Want ik vind het op z'n minst merkwaardig dat dit soort termen gebruikt worden door een tijdschrift dat gebaseerd is op wetenschap.

Eigenlijk ben ik het in grote lijnen met Fil eens.

Kort gezegd hebben mannen minimaal net zoveel emoties als vrouwen, alleen wordt de manier waarop die emoties geuit worden lang niet altijd goed begrepen.
Ik denk dat dat te wijten is aan de verschillende manieren waarop mannen en vrouwen communiceren.
Mannen neigen over het algemeen wat directer te zijn.

Een voorbeeldje uit de praktijk:

Een jong stelletje loopt op koninginnedag door de binnenstad van Dordrecht. Ze komen langs een kraam met broodjes.
De vrouw vraagt: 'Heb je ook zo'n trek in een broodje?'
De man antwoordt: 'Nee, ik heb net gegeten.'
De vrouw is teleurgesteld, ze bedoelde eigenlijk dat ze zélf zin had een broodje te gaan halen...

Komt dit bekend voor, dames?

Houd er dan rekening mee dat de man geen kwade bedoelingen had, maar gewoon niet gewend is aan indirecte vraagstellingen.

Wat ik ook boeiend vind, is het zogenaamde "verschil in ontwikkeling tussen jongens en meisjes in de puberteit".

Daar geloof ik helemaal niet in!

Al zijn jongens over het algemeen misschien wat speelser tijdens hun tienerjaren, ik vind niet dat je daaruit conclusies kan trekken over iemands emotionele ontwikkeling.

Helaas is de algemene opvatting vandaag de dag dat het emotioneel correct en stoicijns is de hele tijd stil in een hoekje te zitten in plaats van lol te trappen.

Bij jongens kom je net zoveel emoties tegen als meisjes, alleen moet je vaak wat dieper graven, omdat mannen van nature jagers zijn, die niet graag hun zwakke plekken willen tonen (in de vorm van emoties)

Daar weleens over nagedacht?
Zo niet, beetje jammer.

Zo ja, reacties hierop? Iemand?

Mannen/jongens kunnen echt kwaad om niets worden.
Ze tonen hun gevoelens niet echt goed, in ieder geval anders dan meisjes. Als er wat is moet je honderd keer vragen voor er iets uitkomt. Volgens mij zijn ze sneller jaloers op niets. En ze kunnen geen lol om niets hebben

Nee... ik bedoel, ik zou misschien wel die vraag stellen, maar als hij nee zou zeggen, zou ik zeggen: "Nou, ik wel," en een broodje voor mezelf halen. Teleurstelling? Waarom? :confused:

Kijk, Morgan heeft het door hoe je met mannen omgaat;-)

bij mannen is meer uiting van competitie, om welk stom ding dan ook. bij meisjes merk ik daar minder van..

Heel simpel

Mannen hebben een penis en vrouwen hebben vagina en borsten

en voor de rest hebben mannen en vrouwen allemaal het zelfde alemaal gevoelens aleen bij ieder persoon is hun gevoel en gedachte anders

Ik hoop toch niet dat je bedoeld dat deze twee zaken gelijk aan elkaar staan?

Dat jongens/mannen hun gevoelens op een andere manier uiten dan meisjes/vrouwen lijkt me duidelijk. De meeste mannen proberen eerst zelf ergen uit te komen voordat ze hun gevoelens gaan bespreken. Dat bespreken komt voor mannen over als 'hulp vragen'.

Vrouwen echter gaan het bespreken om hun band met de ander te benadrukken, ze zien het als een uitlaatklep.

naar: Mannen komen van mars, vrouwen van venus; John Gray

Het is dus een andere vorm van uiten, maar dat is toch niet beter of slechter?

Hier zijn al zoveel boeken over geschreven dat dit soort topics vol met holle retoriek, vooroordelen en clichés erg vermoeiend begint te worden.

Vrouwen:

Smerige sletten.

Mannen:

Idioten die hun lul achterna lopen.

Het leven is eigenlijk best simpel :)