de zin van een leven
 

was is het nut van een mensenleven?? iemand idee??

Die er niet, we zijn louter een toevalligheid ontsproten uit de oersoep.

Met vriendelijke groeten,

Henk Mul.

De enige zin van het leven is het leven zelf.

Nee, geen idee. Lees Prediker eens (staat in de Bijbel), deze wijze heeft op een interessante manier de zin van het leven uiteengezet. Kort gezegd vindt hij, dat het leven geen zin heeft. Maar, zegt hij, de mens moet er wel van genieten door de rijkdom ervan te waarderen.

Als er in een leven maar 1 ding is wat je wilt doen, wat je kunt doen en wat je werkelijk doet, zou het in mijn ogen niet gek zijn als dat hetgene is wat je zou moeten doen. Ik heb het vaker gezegd, maar ik stem voor zo gelukkig mogelijk worden.

Wat zal ik de zin van het leven verklaren, ik weet amper hoe een fietspomp werkt.

Bergman :)

Tevredenheid

Een doel wat dus constant verandert.
Ik heb het onder andere ooit eens beschreven in een korte samenvatting van mijn denken: Ik denk

Het nut van jou toch enigzins miezerige leven zou ik helaas niet weten... Echter, ik als hogere macht (mja dat ben ik dus), heb wel een doel in dit hoerige leven... Ik ben alleen nog aan het uitvogelen wat dat doel is, mijn grijze massa wil op deze hete zomerdag namelijk nog niet helemaal op gang komen...

maar uhm, ff to the point... vier n feestje :)

xxx BuktietHarry

ok, dus totnutoe wordt gezegd dat het geen zin heeft

wat is er dan mis mee als ik iets wat toch geen nut heeft, verwijder?? maw, waarom mag ik dan niet gewoon mensen doodmaken?? ze hebben toch geen functie of doel ofzo

Dat vind jij... Kijk, je leeft nu eenmaal dus moet je er maar het beste van maken. Je hebt de vrijheid je leven in te richten zoals jij wilt, en jij kan er zelf ''zin'' aangeven. Met zin bedoel ik niet, dat het ook daadwerkelijk zin heeft, want dat heeft het niet. Maar je kan je leven wel zo inrichten dat het voor jou nog enigszins zin lijkt te hebben.

Een mensenleven heeft geen zin, maar jouw, zijn, haar, mijn
leven heeft zin gecreeerd.

Blablabla. Wat een onzin allemaal.

Het leven heeft geen zin.. Puur biologisch gezien zijn we deel van een complex systeem, en betekent onze dood iemand anders zijn leven. Vermenigvuldig u en ga daarna dood.. Dat is eigenlijk je enige opdracht als je geboren wordt.

Maar.. De mens heeft veel dingen voor zichzelf gecreeerd buiten slechts het biologische. Zo zal een beetje een nadenkend persoon niet tevreden zijn met een leven waarin hij helemaal niets belangrijks bereikt of gedaan heeft, of wat dan ook..
Ik denk meestal dat als op je begrafenis/crematie een aantal dingen genoemd worden ten gunste van jou, waar je zelf ook trots op bent en waar je bewust voor gewerkt hebt, DAN heb je bereikt wat je wilde bereiken, want dan zullen mensen je herinneren als de persoon die je graag wilde zijn...

Genesis

Offtopic: vaag verhaaltje dit :s

das gewoon om jezelf wijs te maken dat je leven wel zin heeft, omdat je anders zo overbodig lijkt.
...slaat trouwes ook op genisis' reactie

Het heeft misschien geen nut, maar het is voor veel mensen wel leuk... dat moet je iemand niet afnemen.

Leven heeft net zo veel of weinig zin als jij vindt dat het heeft.

Het doel van 'leven' is volgens mij gewoon doen wat je leuk vind, dingen doen waarvan JIJ denkt dat je goed bezig bent.
Jezelf plezieren en vermaken, lol hebben (maar wel mensen in hun waarde laten, hoewel er mensen zijn die zich goed voelen als ze een ander pijningen/kwetsen), gelukkig zijn. En altijd streven naar het betere.

Nou, dat bedoel ik toch ook? En die zin mag je iemand niet afnemen. Zoals Prediker zei: het leven is het enige dat echt van jou is.

De zin van het leven is er niet. Immers, we worden geboren, vernietigen alles en iedereen om ons heen (kortom, de wereld) om vervolgens weer dood te gaan.
Maar dit alles wil niet zeggen dat je niet van het leven zou moeten genieten voor zo lang je het hebt. Zorg ervoor dat het leven aangenaam is voor jou en je omgeving, dan blijft het leven nog leuk voor zolang als het duurt!

Je leeft omdat je ervoor gekozen hebt,hier een bepaalde les/opdracht te vervullen om je ziel verder te ontwikkelen.

Dat is een eeuwige cirkel. Er van uitgaande dat je niet kunt kiezen voor het moment dat je geboren bent, kun je die opdracht pas kiezen op het moment dat je al leeft. Maar daarom leefde je toch juist?

Je kiest op welk moment je geboren wordt en bij welke ouders.
Deze ouders geven jou de opvoeding die zal leiden tot je opdracht.

Wel, door little nemo is de opvatting geproponeerd dat, nu waarschijnlijk is dat het leven uiteindelijk tot niets strekt, het beëindigen van leven niet op bezwaren kan stuiten. Dat lijkt prima facie admissibel. Zij wordt in ieder geval niet ontkracht door eventueel leed dat nabestaanden aandoet, nu die nabestaanden op grond derzelver opvatting uitgeworteld mogen worden. En ook ik, net als Bootsman, stel mij vaak voor hoe de wereld eruit zag ware de mensheid, of welke diersoort dan ook, in het niet verdwenen, welke inbeelding het geringe gewicht van het leven lijkt te emfaseren en de gedachte doet baanbreken als zou het van waarde verstoken zijn. Deze denkwijze steunt nochtans op het postulaat dat, wat geen nut heeft, geen bestaansgrond heeft. Welks juistheid evenwel onwaarschijnlijk is. Immers, als we in termen van nut gaan redeneren belanden wij waarlijk in een eindeloze zoektocht: telkens als wij het einddoel ontwaard menen te hebben, zal ons blijken dat wij abuis zijn. Anders gezegd: als wij stellen dat het leven een bepaald doel heeft, dan dringt de vraag zich onweerstaanbaar op wat dan toch het nut van dat doel is, etc. Uiteindelijk zal derhalve de consequentie van dat postulaat zijn dat niets een bestaansgrond heeft.

Dat op zichzelf falsifiëert dat postulaat niet, akkoord, maar, nu de implicatie ervan, dat leven achteloos beëindigd mag worden, onverkieslijk schijnt (niet in het minst vanwege onze drang naar zelfbehoud), is het wellicht méér verkieslijk te bezien of het niet zo kan zijn, dat, als we dan een bestaansgrond wensen die het doden verbiedt, daarvoor als ijkpunt niet een vluchtig en troebel begrip als "nut" te hanteren, maar een begrip als "geluk" of "welzijn" dat, ofschoon evenzeer weinig helder, laat staan meetbaar, een ethisch impediment opwerpt om de toelaatbaarheid van het doden te verwerpen. Immers, wanneer we toelaten dat "geluk" nastrevenswaardig is, kunnen we aannemen dat, als het leven gemiddeld beschouwd tot een hoeveelheid "geluk" die de omvang van "leed" overtreft leidt, "geluk" het gevolg van "leven" is, ofwel, dat "leven" de oorzaak is van "geluk". Dit omvademt twee gevolgtrekkingen: dat leven leidt tot geluk, en dat geluk bestendigt en doet toenemen door nieuw leven te doen ontstaan. In zoverre strekt het leven tot geluk. In zoverre heeft het leven bestaansgrond. Tweedens brengt het mee dat het beëindigen van leven, nu het derogeert aan wat wij nastrevenswaardig vinden, namelijk afbreuk doet aan (de hoeveelheid) geluk, niet toelaatbaar is.

Ja, heren, dames, zoveel woorden misbruikt Mickey om deze boodschap te relateren: de bestaansgrond van het leven moet niet in nut, maar in welzijn gezocht worden.

waarom vind je het dan redelijk om dat criterium te hanteren??
trouwens, wie zegt dat als ik jou dood, jij ongelukkig wordt??

Wat het nut is van een mensenleven? Ik denk dat dat helemaal geen nut heeft. We lopen hier op de wereld alles maar een beetje te verkloten met al onze uitlaatgassen, milieuvervuilingen enzovoort. Maar je kan je leven wel van betekenis maken, wanneer jij mensen helpt en problemen probeert op te lossen mbt het milieu enzo, misschien is dat nuttig. Ik denk eigenlijk ook wel dat iedereen op zijn eigen manier nut heeft op deze wereld.

Ik denk dat de mens op zoek is maar heel erg de weg kwijt en daarom het nut van het leven niet meer inziet.
Maar het leven is zo zinvol als je werkt aan je ziel,dat is het doel.Niet het vergaren van materiele rijkdommen maar van innerlijke rijkdom.

Het leven heeft zeker zin.
Er is leven en ik heb er zelf voor gekozen.

Waarom denk jij dat je op dit moment in dit leven staat,Bootsman?

Enkel de oneindigheid van de ziel geeft het leven nut/zin. Zonder dat was alles vergankelijk.

Wel, ik heb uitgelegd hoe het nutscriterium tot een onbegrensde queeste leidt. Verder vermeldde ik dat "nut" geen welomlijnd begrip is. In samenhang leidt dit hiertoe dat "nut" geen werkbaar criterium geeft, waarschijnlijk in vruchteloze discussies ontaardt.

Nu, "geluk" vinden wij allen, per definitie, nastrevenswaardig en ofschoon het begrip allerminst concreet is, is het toch enigermate eenduidig. Dat maakt het een redelijk criterium: het kan het leven immers doel geven, het kan wellicht het doel zijn.

Je laatste vraag kan als volgt beantwoord worden. In mijn voorgaande post typte ik: Immers, wanneer we toelaten dat "geluk" nastrevenswaardig is, kunnen we aannemen dat, als het leven gemiddeld beschouwd tot een hoeveelheid "geluk" die de omvang van "leed" overtreft leidt, "geluk" het gevolg van "leven" is, ofwel, dat "leven" de oorzaak is van "geluk".
Ik ga er dus vanuit dat een leven, per saldo, tot geluk leidt. Als we dit als juist toelaten, en bovendien aannemen dat de dood (zoals jij min of meer zegt) niet erger kan zijn dan een "neutraliteit" (dus: noch geluk, noch leed), dus dat de dood niet "erg" is, dan resulteert het doden (nogmaals: aangenomen dat het leven per saldo tot "geluk" leidt) in afname/vernietiging van geluk/welzijn.

Ja,precies..

Edoch, jullie richten de blik omhoog naar het verheven zwerk en zien zo niet het gapende gat waar jullie dreigen in te tuimelen. Ik waarschuwde, maar jullie geest was vervuld van hemelsmuziek. Immers, wat is het nut, de zin van oneindigheid?

oorspronkelijk was de zin van het leven: genieten

maar aangezien mensen het maar niet voor elkaar kunnen krijgen allemaal tegelijktijdig te geniet komt er nog iets bij: anderen laten genieten

Het aardse leven is eindig.
Je ziel is eeuwig.
De wens van de ziel om eeuwig te kunnen zijn maar niet meer in een aards bestaan is het nut.Of meer het verlangen.

Wanneer je zegt "eeuwigheid", dan vraagt Mickey zich af: wat is het nut van eeuwigheid? Als je zegt "verlangen" dan vat ik dat in termen van geluk/welzijn.

Ik denk dat het niet in woorden uit te drukken is wat de ziel zal ervaren als het eeuwig leven bereikt wordt. Een groter geluk bestaat er niet.
Toch kiezen die zielen vaak weer voor een aards leven om de dwalende mens de weg te wijzen naar het Goddelijke.Deze daad komt voort uit diepe liefde voor God.

Kort gezegd: je geeft me gelijk. :cool:

Als je je goed voelt als ik je gelijk geef...ja Mickey,je hebt helemaal gelijk.
pfff..dat voelt goed.. ;)

Ik denk dat wij elkaar niet begrijpen anders zou je dit niet vragen.. :(

Jezelf die vraag stellen is zo dom als het achterind van een koe.

Nee, zo de vraag ontwijken is intelligent!

Juist.


Inzien dat er op sommige vragen geen antwoord is. En al denk je een antwoord te hebben, zelfs dan weet je nog niet of het uiteindelijk "de zin van het leven" is. Nutteloze vraag dus.

De zin van het leven is onszelf ervaren en te herscheppen op een manier zoals wij dat willen. Als je ervan uit gaat dat we eeuwig levende zielen zijn (wat ik doe): waarom zouden we imperfect gecreeerd zijn? We leren op aarde geen lessen, maar ervaren precies dat wat we nodig vinden voor het proces van te worden wat we willen zijn.

zo denk ik er over

worden wie je werkelijk bent?
een ongewoon gesprek met God?
de wetenschap der zelfrealisatie?

een van die gelezen?
tis n theorie die je de laatste tijd vaker hoort/leest

ohja:

het leven heeft geen zin, maar IK wel! (mijn theorie)


trouwens.. als eht leven geen zin heeft, dan maakt t maar zin!

inderdaad, als je op mystiek kijkt zie je dat ik dit boek probeer aan te raden
maar het wordt niet erg gewaardeerd

je hebt mn vraag niet goed gelezen, ik vroeg niet wat de zin van het leven, maar van EEN leven is, dat is niet hetzelfde...

Ik begrijp je uitstekend, ranonkel. En ik ben niet hij om zijn gelijk af te dwingen, zogezegd, maar ik houd van een afgeronde discussie. Jouw respons leek hoofdzakelijk een iteratie van hetgeen ik eerder te berde bracht, maar niet volstrekt helder was of je mij daarmee gelijk gaf, of (ofschoon die uitleg mij wat onzinnig leek) met je reactie meende de mijne krachteloos te maken.

Wel, dat is maar de vraag. Maar terzake doet het niet, omdat de vraag die jij opwierp geenszins dom of wat in die richting dan ook is. In ieder geval is de ogenschijnlijke onmogelijkheid tot het geven van een concludent antwoord, zoals Fade of Light oppert, bepaald geen grond daartoe. Namen we het tegendeel aan, wel, het is licht in te zien waartoe dat leidt. Neen, nemo, laat je niet bevangen worden door Fade of Lights misplaatste verwijt.

:D
praat jij zoals je schrijft?? dat zou echt te koel zijn
en ik ben wel overtuigd van mijn eigen intelligentie, of lade of fights dat nou vind of niet :cool:

Nee hoor. Ook ik onderscheid tussen spreek- en schrijftaal. :)

de eerste vraag, het laatste antwoord...