mps patient, tbs, ja/nee?!
 

mps = meervoudig persoonlijkheidsyndroom
wat inhoud dat deze mensen 2 of meerdere persoonlijkheden hebben. sommige zelfs wel 5.

stel... 1 van die persoonlijkheden pleegt een moord.
ze pakken diegene op, maar alle andere persoonlijkheden weten hier dus nix vanaf. dat lijkt me zo vreselijk raar he. eerst ontkent de ene, terwijl, een tijd later de andere persoonlijkheid schuld kan bekennen. De andere persoonlijkhed / persoonlijkheden zitten daarmee ook opgesloten, terwijl ze onschuldig zijn, of iig zich zo voelen. Immers, met MPS zijn de persoonlijkheden los van elkaar en weten ze niet van elkaar wat ze doen.

wanneer zoiets is uitgewezen krijgt zo'n iemand vaak TBS.
maarrr, je hebt 2 soorten tbs, met en zonder verpleging.
het lijkt me dat iemand met mps wél verpleging krijgt.
weet iemand hoe lang tbs in dit geval duurt? ik bedoel, je hoort vaak dat iemand nooit meer vrij komt. maar ook lees je dat tbs meestal een jaar of 2 tot 5 duurt. wie weet hier meer van? en hoe gaan ze met dit soort patienten om... immers alle andere persoonlijkheden weten / wisten van niets.

is iemand vertellen dat hij aan een meervoudig persoonlijkheids syndroom lijdt en daarbij, een van zijn persoonlijkheden zojuist iemand heeft vermoord, niet net zo iets als iemand vertellen dat er vanaf heden geen vogels meer vliegen, of de bomen/planten geen zuurstof meer geven. Hoe gaat men met zo'n situatie om.

het is een lang verhaal, met veel vragen. ben gewoon nieuwsgierig ghehe :) misschien dat een van jullie antwoord op één of meerdere vragen weet?

liefs, wendy

ik zou sowieso nagaan hoe vaak/lang de persoonlijkheid, die schuldig is, de overhand van die persoon neemt.

Overigens heet het tegenwoordig DIS. Mooie film hierover is trouwens "Primal Fear" mnet in de hoofdrol "edward Norton" (topacteur :))

ja, het heet nu DIS inderdaad, ik wist dat het een andere naam had, kon er even niet opkomen.

Ik heb hier ooit een boek over gelezen. Ging over een vrouw die meerdere persoonlijkheden had (daar noemden ze het ook MPS) en idd één van die persoonlijkheden pleegde een moord.

Nou ja, blabla, ze werd opgepakt, maar toen kwam ze onder een psych die ontdekte dat die persoonlijkheden erbij waren gekomen in haar jeugd om haar te beschermen. Te beschermen tegen haar moeder die haar vroeger mishandeld had, dus uit een soort trauma kwamen die persoonlijkheden voort.

In dat boek heeft die psych onder hypnose die persoonlijkheden met elkaar kennis laten maken. Zo hebben ze het trauma helemaal verwerkt zeg maar, en waren die andere persoonlijkheden niet meer nodig. En waren ze ineens ( :confused: ) weg...
En mocht die vrouw ook uit die kliniek waarin ze behandeld werd, omdat de overgebleven persoonlijkheid er eigenlijk niet mee te maken had.

Nou was dit dus een boek, dus ik weet niet zeker of dit wel allemaal echt kan?

ik weet het ook niet.
maar het klopt idd, dat het daaruit voort kan komen.
dat ze het nog mps noemde kan goed, aangezien dat de 'oude' term is. hmm... hoe heet dat boek, weet je dat nog?

liefs, wendy

Ik kan zo niet op de titel of schrijver komen, sorry.

Donderdag ga ik denk ik nog even naar bibliotheek, ik kan daar nog even kijken of ik 'm kan vinden, maar ben bang van niet.

Weet alleen nog dat het een engelse/amerikaanse schrijver was.

hmm, erg jammer... maar nix aan te doen :(
wie was de Amerikaanse schrijver dan?
-x-x-x- wen

whoow...lijkt me vet vaag...
"hoii ik ben chantal"
"heyyy ik ben sylvia alles goed??"
"ja met mij wel... maar josé heeft een morrd gepleegd!"
"echt waar?? ik d8 dat ik Ben ook al zoiets had horen zeggen.."

Dat weet ik dus niet meer, maar ik ga proberen morgen het boek te vinden. Laat dan wel even weten of het is gelukt, maar ik zou er niet teveel van verwachten.


Ik heb het boek een tijdje geleden gelezen, maar op den duur gaan die persoonlijkheden wel gesprekken met elkaar voeren. Ik weet alleen niet hoeveel hiervan ook ''in het echt" zou kunnen gebeuren..
Iemand een idee?

Als iemand met DIS een moord pleegt, wordt hij/zij
dan niet als ontoerekeningsvatbaar verklaard?
Ik bedoel, als het een persoonlijkheid was, (dus niet dè),
dan heeft die persoon er geen controle over eigenlijk..

Het lijkt me iig wel dat hij/zij dan wel behandeling
ed krijgt, maar over hoe lang het duurt ed, geen idee.

Wat ik me wel afvraag, is of de 'echte' persoonlijkheid
wel weet dat een van de persoonlijkheden een
moord heeft gepleegd, of dat dat echt bij de ander hoort..
Mja, dat zal wel per persoon verschillen, denk ik..

Heb hier ook ooit een boek over gelezen btw,
misschien wel interessant om te lezen.
't Heet De moedervlek, van Kristien Dieltiens.

Weet niet of het precies hetzelfde is, (lang geleden gelezen),
maar het ging iig over een meisje die in totaal 3 (?)
persoonlijkheden had.

Aan het einde van het boek vermoordt ze haar moeder,
maar ik weet dus niet wat voor gevolgen dat voor haar had ed.

Ik heb er een baantjer over gezien op tv. En ik kan me nog goed herinneren wat de Cock zei: "Het vervelende is dat hij wordt opgesloten vanwege een moord en hij denkt dat hij het niet gedaan heeft" zoiets was het. Maar ik weet niet of dat ook in het echte rechtssyteem zo is, of alleen op tv.
Iig weet een disser niets van zijn/haar andere alters en weet dus écht niet wat die alter gedaan heeft.

Edit voor typfout

ontoerekingsfatbaar zeker wel denk. maar dan krijgt hij toch wel TBS... ik bedoel, een van die persoonlijkheden kan het zo weer doen. ja toch?

ik weet niet of je hebt gelezen (sorry :o)
maar de persoonlijkheden staan los van elkaar bij iemand met DIS en weten dus niets van elkaar af, om het zo maar te zeggen.

Tnx voor de titel van het boek, ik zal eens in de bieb kijken :)

liefs, wendy

Misschien een beetje stomme reactie maar ik moest er gelijk aan denken toen ik dit topic zag: er is ook een aflevering van Baantjer waarin een jongen met MPS een moord heeft gepleegd maar tijdens die verhoren heel de tijd zijn andere persoonlijkheid toont waardoor het heel moeilijk was om A) de moordenaar te vinden en B) voor hemzelf om te accepteren dat hij dus die moord had gepleegd en dat daar gevolgen aan verbonden zijn.

Dis is naar mijn weten extreem zeldzaam, volgens mij zijn er onderhand meer afleveringen/films gemaakt over dis-patiënten dan dat er mensen zijn die er daadwerkelijk aan lijden. :)

misschien... hoewel ik zo al 2 mensen evt. bij naam zou kunnen noemen die aan DIS lijden die ik dus wel ken.
M (ik zal zn hele naam niet noemen denk) heeft 4 (!!) persoonlijkheden en D heeft er 2.

er zijn mensen die het al jaren hebben, en er pas later achterkomen dat ze nog meer alters hebben.

Ja, ik vind, dat ook zo'n iemand tbs moet kunnen krijgen, omdat een ziekte geen excuus is voor een daad. Het is ook geen schuld, maar toch kan het met therapie vermindert worden.

Een hoop worden ge-misdiagnotiseerd, en dus ánders behandeld, dat erg destructieve gevolgen kan hebben.

't is geen goedkeuring voor moordend gedrag neen, dat niet.

"all around the town" ofzo (y)
alleen laten ze haar iets lezen over schizofrenie... :confused:

Hoewel dat mij erg sterk lijkt, zou ik toch erg graag daar meer over weten: misschien kan je ze beschrijven op een ander topic of per pm? :)

ps, TheOneWhoLeft, iemand met dis wordt erg zelden fout gediagnosticeerd :)

há, daar zit u fout.
de meesten die dissen zijn er absoluut niet fier op en schamen zich dood, de diagnoses die gesteld worden, zijn meestal borderline of depressiviteit, zelden een dis.
Op den duur leer je dis aardig te verbergen voor anderen, ook voor peuten.
Alleen een goed gespecialiseerde dis-therapeut kan voor een 'goede' diagnose en therapie zorgen. Er zijn, betreurend genoeg, weinig dis-therapeuten.

Naar mijn weten is één van de punten van DIS is dat de betrokkene last hebben van Amnesie, deze gaten in zijn geheugen laten zich vooral zien bij de herinneringen aan hun jeugd -waar zich meestal een extreem traumatische ervaring heeft afgespeelt-. Daarbij is een vereiste van DIS, Dissociatieve IdentiteitsStoornis, dat er minstens twee of meer duidelijk te onderscheiden persoonlijkheidsdelen (alter, ezelsbrug: alter-ego) aanwezig zijn. Dit alleen al is erg moeilijk om over het hoofd te zien. :) Behandelen is weer een geheel ander verhaal.

Enfin, ik moet het nog even nazoeken: maar dit is wat ik er van herinner :)

Na zoveel jaar rond te lopen met een dis-stoornis, 'leer' je het te verbergen, het heeft allemaal te maken met de overlevingsstrategie die toegepast wordt.
Bij elke situatie wordt er een alter 'geplaatst' 'die daar mee om kan' gaan.

Het is niet dat er mééstal een traumatische gebeurtenis aan vooraf is gegaan, maar áltijd.
Het aantal alters kan verschillen.
En nog steeds wordt het "over het hoofd gezien", je kunt het makkelijk schuiven op depressiviteit of borderline.
De meesten met een dis-stoornis schamen zich dood voor hun gedrag. Net als een hoop automutilanten zijn ze meesters in verbergen geworden, kweste van tijd, en het constant blijven aanpassen, maar als dit laatste niet 'kan', is een disociatie niet uit te sluiten.