Niet durven werken
 

wie heeft hier ook last van?


Ik weet dat het raar klinkt voor een meisje van 19, maar ik durf niet zo goed te werken. Ik kan de druk niet aan.
Ik studeer aan de universiteit en dat gaat allemaal goed, maar zelf werken, daar word ik erg zenuwachtig van.

Ik heb nu 2 zomerbaantjes gehad. Ik heb als baliemedewerkster gewerkt. Dat was erg leuk, maar ik vond het erg moeilijk omdat ik zoveel verantwoordelijkheid had. Althans zo voelde ik het.

Ik heb deze zomer 5 weken in Frankrijk gewerkt als vrijwilligster en dat vond ik heerlijk. Er werd helemaal niets van me verwacht. Geen eisen niets. Ik heb heerlijk gewerkt, zonder druk. Maar wel veel gedaan. Ik ben geen typje die op zijn kont gaat zitten de hele dag.

Ik heb volgend jaar waarschijnlijk wel tijd om te werken, maar ik durf de stap niet te zetten. Ik ben bang voor de eisen die men aan je stelt en de verantwoordelijkheden die ik dan heb.
Maar ik weet dat het beter is voor me als ik ga werken, om van die angst af te komen, want hoe moet ik als ik afgestudeerd ben?

Ik hoop dat deze hier kan en dat ie niet op psychologie moet. Zoniet, sorry

onthou in ieder geval dat JIJ bepaalt wat je wilt doen en niet een ander. Ga met dat idee op zoek naar een baan en accepteer dan ook geen baan waar je, naar jou idee, te veel verantwoordelijkheden hebt. Het is beter eerst een baan te vinden waar je het helemaal naar je zin hebt dan direct maar hoog beginnen (als dat al kan... meestal krijg je in het begin helemaal niet zo veel verantwoordelijkheden).
Mocht men bij het bedrijf waar jij dan enige tijd werkt je verantwoordelijkheden uit willen breiden en jij bent d'r nog niet aan toe, dan kan je dit gewoon aangeven. Aangezien je niet voor deze verantwoordelijkheden hebt getekend in je contract kunnen ze je daar ook niet toe dwingen, wat voor jou waarschijnlijk een lekker idee is. (en ontslaan kan ook niet, want tegen die tijd zal je proefperiode al wel om zijn en jij houd je met jouw beslissing netjes aan je contract)
En misschien blijkt dat je na een tijdje eigenlijk best wel vertrouwd bent geraakt met wat je doet en je de volgende stap wel aan durft!
Wel goed dat je je d'r niet zomaar bij neer legt! :)

Ik, in zekere zin.

Ik doe nu ook vrijwilligerswerk. Ik heb wél veel verantwoordelijkheid, maar de mensen zijn gewoon een stuk relaxter omdat het allemaal vrijwilligers zijn. We werken allemaal voor de lol en de goede zaak, en daardoor is niet iedereen zo gericht op presteren. Ik heb sowieso nogal moeite met deze snelheids-en-presteermaatschappij.
Wat kan je er tegen doen? Allereerst meer zelfvertrouwen krijgen. Het niet erg vinden als iets niet goed gaat (ik heb bij een vakantiebaantje eens een keer 60 orders verknald, toen heb ik maar ontslag genomen, ik schaamde me dood).
En verder heb ik (nog) geen idee. Je er in ieder geval niet bij neer leggen want je hebt gelijk: eens zal je voor je geld moeten werken.
Succes.

Zelfvertrouwen is belangrijk. En dat krijg ik alleen als het goed gaat en waarvan ik weet dat ik het kan! Op mijn werk heb ik dat wel. Wordt langzamerhand steeds maar beter, maar als je dan weer een rare fout maakt, ga je toch weer aan jezelf twijfelen!

:)

ik heb dat probleem ook, maar ik heb gewoon het probleem dat ik moeite heb om met 'vreemde' mensen om te gaan, ik vind het nl moeilijk om mensen in de ogen te kijken en ze iets te vragen etc.
Maja kheb nu dus 4 maanden in Canada in een restaurant gewerkt, niet als serveerster maar ik hielp gewoon uit in het restaurant, dus ik kwam wel in contact met mensen maar ik hoefde geen hele gesprekken met ze te voeren, ik heb nu wel gemerkt dat het makkelijker is geworden, maar toen ze tegen me zeiden dat ze me 'een paar tafels zouden geven' had ik zoiets van dacht het toch niet. Ook omdat ik in Canada met de taal zat en omdat je dan de 'special' aan de mensen voor moet dragen (ze houden hele gesprekken meestal tussen serveersters en klanten). Dus dat durfde ik niet, maar indd je leert het door het te doen.

(volgens mij heb je aan dat hele verhaaltje van mij nix,..maja)

jah he een colli barleduc op de chips zetten :o :o ;)


Maarje zal inderdaad gewoon zelf vertrouwen moeten opbouwen en je niet uit het veld laten slaan

Zijn die ouwe koeien nog steeds niet uit de sloot gehaald! :confused:

Maar ja, beter dan boel potjes of flesjes drinken laten pleuren! ;)

En nee oude koeien blijven bij ons altijd in een grote oude koeien sloot wist je dat nog niet?

Daar kon ik niks aan doen dat lag aan het DC die hadden dat zo stom opgestapeld dat het er onmogelijk af blkeek te halen :o :( :rolleyes: :mad: (n) en daar zullen ze denk ik nooit leren stapelen :mad: .

P.s. Die opmerking van jou had ik al verwacht ;)

Ga iets leuks doen wat je kan.
Leg de lat niet te hoog.

Zo kom je over je faalangst heen hoop ik.

Wat heb je nou aan oude koeien? Je hebt er alleen maar last van! :p

En het is wel erg gemakkelijk om de fout aan iemand anders toe te schrijven. Je wist dat de kar op een bepaalde manier opgestapeld was en je kon er dus MEER rekening mee houden. Volgens mij liet ook niemand van het DC die collies vallen. Zag niemand van de DC in onze winkel lopen! ;)

ps...niets is onmogelijk!

Maar ze hadden ze wel gestapeld he ;) :o. ;). En moet je dan bij iedere colli die je optilt gaan denken van "ohw als ik die op til zou het kunnen dat die andere colli van de contaiervalt dus kan ik beter eerst die er af halen maar dan kan die er af vallen nee logisch als ze op DC nou leren stapelen? En ach het waren maar plastic flejes (op 1 colli met bonus glaasje cola flesjes na :( :o)

Tuurlijk...het DC kan beter opstapelen, maar ik vraag me af of zij daar wel genoeg tijd en energie er voor heeft. In deze economische wereld moet alles zo gehaast. Alleen die Spanjaarden doen nog wel eens rustig aan. Manja, manja!

Tuurlijk hoef je niet bij iedere colli zo te denken, maar je kunt bij sommige opstapelingen wel bedenken waar de rotte appel zit en daar mee rekening houden. Want volgens mij pakte jij niet een colli van bovenaf? Of wel! :D :o

Overigens zou dat flesje cola bij mij niet stuk zijn gegaan. Laatst een zooitje potjes laten vallen. Met mijn acrobatische ingrepen en kunsten, viel er niks kapot. Uiteindelijk vielen er drie op de grond, maar zelfs die bleven heel. Soms zit er echt een engeltje op me schouder! :cool: :D

Nee tuurlijk ga de colli van onder op de container pakken :rolleyes: :confused: . En jah bij jou is het altijd geluk pffffffff geluksvogel

Niet van onder [doh], maar wel een beetje van boven. (Zie het al voor me :D.) 'Van, ik heb geen zin om daar weer naar toe te lopen, dus ik pak die colli er maar even tussenuit, zodat ik hem gelijk kan vullen'-mode.

Ben soms ook een pechvogel, alleen dat krijg je niet altijd te horen! :p

:D

Whehe :D

Dat weet zelfs iemand die er nog nooit mee gewerkt heeft. Een zending van één pakket bestaat altijd uit één collo.

Ik had/heb ook zoiets.
Daardoor heb ik 1,5 jaar thuis gezeten zonder dat ik naar school ging of werk had.
Ik wilde wel werken maar durfde de stap niet te zetten.
Na een paar mislukte solicitatiegesprekken voor schol (die dus verplicht waren) besloot ik een advertentie op i-net te zetten als oppas.
Ik heb daar zovel treacies op gehad dat ik nu zonder ook ma enigzins zenuwachtig te zijn binnen loop!