Door stormen van tijd....
 

Door stormen van tijd....


Zoveel momenten zijn reeds vergeten,
door stormen van tijd, reacties van leven.
De dood die ons zachtjes onder ogen komt.
Wat ik niet snappen kan, maar wil weten.

Waarin de blauwste lucht toch grijs lijkt.
Wanneer ik in je ogen kijk en het zegt niets.
Of wanneer ik vrolijk lijk met stil verdriet,
wat altijd zachtjes op me neer kijkt.

En ik wil werkelijk de vreugde weer zien,
maar door jou lijkt ik compleet blind te zijn.
De tranen zijn zouter dan dat ze waren,
En ik denk niet dat ik zoveel verdien.

at wat ik liefhad en nu enkelt kan schrijven.
en de liefde die me niet langer raken kan.
De dagen en nachten zonder je steeds langer,
al wat ik vraag is samen, met me over te blijven.

"Wanneer ik in je ogen kijk en zegt niets. " ?

whoopz....het woordje "het" vergeten :) ff aanpassen :)

Goede opzet. alleen een paar zinnen die (net) niet lopen. Probeer ergens er een woord tussen uit te halen. Bijvoorbeeld deze zin: En ik wil werkelijk de vreugde weer zien,
maar door jou lijkt ik compleet blind te zijn.

Ik ga geen voorbeeld van een oplossing geven, want dat zou zonde zijn van het gedicht.