wat is er met veel ouders aan de hand
 

ik heb nu niet veel problemen meer met me vader en me moeder
maar vroeger alleen maar
op een familieest hield me moeder me constant in de gaten of ik niet teveel dronk en me vader was nou ook niet bepaald makkelijk in de omgang

ik heb vaak echt gedacht dat ze allebei in een gesticht hoorden want wat zei allemaal in hun hoofd hadden was nou niet bepaald normaal

wie heeft dit ook weleens dat je denkt van nou daarom zijn ze niet normaal

deel hier je verhaal ik luister en het zou me benieuwen

Wat is er met veel kinderen aan de hand...ik denk dat de meeste ouders zich dat zo nu en dan ook afvragen. ;) :p

Ik denk dat het heel normaal is dat kinderen zo nu en dan denken dat hun ouders 'gek' zijn of iig dat ze raar doen. Zeker in bepaalde periodes.

ik weet voor bijna 100% zeker dat een van mijn ouders gestoord is... :(
en nee, dr komt geen verdere uitleg..

kuzzies

jaah het lag ook zeker aan mezelf maar toch als je erbij was geweest had je ook wel anders gepiept
en ik weet zeker dat ik niet zo erg was want me broer heeft mij ook gelijk gegeven

Ben pas gaan denken dat mijn ouders raar waren
toen ik ze vergeleek met ouders van vriendinnetjes.
En toen het commentaar kwam van andere mensen.

Mijn ouders waren/zijn psychisch niet gezond,
(hoewel het nu wat beter met m'n vader gaat),
heb niet zo de behoefte het verder toe te lichten.

Je bent 15 (jij ook maar 16.. telt ook voor mij) dus op openbare feestjes vind ik het helemaal niet vreemd. Ik vind mijn ouders ook soms vreemd maar ze doen alles voor mij uit liefde :D

Volgens mij vind iedereen van deze leeftijd zijn ouders in zekere zin 'raar'. Dat komt door het leeftijdsverschil, en bij de een gaat het wat verder dan bij de ander.

ik vind sommige dingen ook raar.. mag niet in het donker alleen over straat enzo.. maar das ook alleen maar omdat ze bang zijn dat ik wordt vermoord ofzo dus ben wel blij aan de ander kant dat ze zo denken, beter als dat het ze geen ene ruk kan schelen waar je uithangt

ja, ik snap dat idd ook wel, maar overberzorgte ouders zijn ook niet goed..
vanavond heb ik een feestje, hoor ik net van zijn moeder dat hij alle meisjes thuis moet brengen omdat ze anders het niet veilig vind!
Mijn ouders zijn overigens heel erg makkelijk in allerlei dingen, ik mag zelf weten hoelaat ik thuis kom en ik mag overal heen op de fiets/met de trein..
Dus eigenlijk heb ik niet zo veel problemen met mijn ouders.. naja behalve dan dat ze ontiegelijk overbezorgt zijn over hoe ik denk en of het wel goed gaat enzo (en dat is heel erg niet fijn :()

ik heb het niet over overbezorgtheid dat van me moeder was mischien een niet zo goede bedoeling

het gaat meer over dat ze me psychies zo hebben uitgewoond dat ik de trauma's op me tanden heb staan
het is al een tijd geleden dat het zo ging maar toch denk ik er elke dag aan en merk je het nog steeds aan me gedrag en dan denk ik waarom hebben ze me dat aangedaan

jaah vraag ik me ook wel eens af bij mij ouders...
als ze me vriendje een week nie hebben gezien en ik veel weg ben geweest ben ik gelijk stiekem daar geweest en heeft een vriendin van mij daar ook een vriendje zitten...
ben ik een dag heel vrolijk vraagt me pa of ik geblowt heb..
gaan me ouders een weekend weg krijg ik ALTIJD een preek of de pil drank enz enz...
en als ik te laat thuis ben heb ik heftige seks gehad met me vriendje
mmmm jaah dan vraag je je inderdaad wel eens af wat er met je ouders aan hand is...
dit is niet echt bezorgdheid :rolleyes:

p.s als er met mijn EIGEN ouders nix mis was had ik nu niet in een pleeggezin gezeten. (praat hierboven over mijn pleegouders mja zijn wat ouder dus maak me nie zo druk om de bovenstaande dingen)

mijn ouders zijn niet normaal.. iig mijn vader niet (voor uitleg zie topic : mijn vader. op psyg)

Ik dacht vroeger dat ze wel ok waren maar ik kreeg van iedereen negatief commentaar op ze dus ja.. Dan begin je wel te denken dat ze misschien een beetje vreemd zijn

Ik vind het jammer en tevens triest dat veel kinderen denken dat er iets met hun ouders is, als ze dingen niet mogen.
(argumenten kun je zelf wel verzinnen lijkt me zo)

Ik heb genoeg klappen gehad, ik ben ook afgezeken toen vader depressief was (overigens heeft hij hier wel later open kaart over gespeeld...wat ik echt bewonderde) en ik mocht zoveel niet en ik heb genoieg straf gehad, maar ik weet zeker dat er niks aan de hand is, dat ze verdomd goede ouders zijn (geweest).

P.s. hier beweer ik niet mee dat ik uiteindelijk een goed kind ben geworden, er spelen nog genoeg invloeden een rol waar zij niks over hadden te zeggen.

Ben ik het wel mee eens. Ik heb me vroeger ook enorm geërgerd aan m'n ouders, me dingen afgevraagd, enz. Een verschil is wel dat ik altijd heel veel mocht, mijn ouders hebben me heel vrij opgevoedt. Nu ik wat ouder ben en niet meer thuis woon, weet ik dat mijn ouders heel veel om me geven en geprobeerd hebben me zo goed mogelijk op te voeden. Tuurlijk hebben ze fouten gemaakt, dat geeft m'n moeder ook toe. Ik neem ze dat over het algemeen ook niet kwalijk, ik maak net zo goed fouten.

Ik denk dat ik mijn ouders goed genoeg ken (niet alleen in de ouderrol maar ook als 'normaal' persoon) om te kunnen zeggen dat er niets mis met ze is. Het zijn hele goede ouders (hoewel ik niet altijd een heel goed kind geweest ben :o ) en psychisch is er niets mis met ze.

Natuurlijk hebben ze hun eigen trekjes. Mijn moeder is overbezorgd om me en vaak bang om sterke emoties te uiten. Mijn vader heeft zijn emoties te veel onder controle om anderen zich altijd gemakkelijk te laten voelen. Nou en? Alle ouders hebben trekjes. Alle mensen kan ik beter zeggen. Waarom zouden ouders anders zijn dan anderen?

heb wel goede ouders moeders is niet altijd snugger ma och ja ben blij dak ze heb vaders is ook wel okee een goede man. ik was vroeger wel es lastig och ja de puber tijd he moeilijk doen zoveel mogelijk. hoop dak ze nog lang bij me blijve

In de ergste conflicten die we vroeger thuis hadden werden we allemaal gek. Maar dat kan ik niet zeggen, ik kan er niet eens aan denken het doet nog zoveel pijn :(