Grappig zacht...
 

Draaiend om mijn as,
Zoekend naar zacht gras,
Teneergeslagen down,
Wanneer vind ik mijn grond...?

Vast en stevig,
Geslopen uit de nacht,
En geborgen in het licht,
De vroege morgen is zo zacht,

Zo onschuldig in mijn ogen,
De knipoog die ik zoek,
Het zoeken van de grap,
De wereld heeft een doel,
o zo gelogen...

Draaiend in mezelf,
De as rond keer op keer,
Zou ik de clou ooit vinden,
De reden van mijn tocht...

Vooralsnog leg ik me neer,
Op alles wat is zacht,
Wat lief kijkt en zwijgt,
Alsof het leven maar me lacht...

hm :)
treurig op een mooie manier verwoord...ik wist niet dat dat kon
(y)

Tweede strofe en de laatste... :o

Lopen gewoon lekker, zeggen veel in weinig woorden... Duimpjes omhoog gewoon! :)

Ik ben fan van de laatste strofe nu ik m zo nog eens lees...

Maar goed..................wat jullie?!??!?!?!?!?!

Let me know

Groetjes

Ben het met je eens over de laatste strofe,
gewoon heel erg lief en mooi
maar ook bekend gevoel :)

Verder, beetje warrig,
maar lief en zacht,
zoals de inhoud van het gedicht ;)

*kusj*

Het gedicht loopt echt lekker idd, mooi "ritme" enzo... (y)

Ik weet het niet, ik krijg hier toch misschien wel meer kriebeltjes van dan van de laatste strofe :o