vriend/vriendin
 

Hier is volgens mij al wel eens een topic over geweest, maar ik begin er gewoon mee. Hoe zagen jullie je vriend(in) voor dat jullie een relatie kregen ? Het zit namelijk zo dat ik een meisje bij mij in de klas wel erg leuk vindt, maar pas de laatste maand voor de vakantie dat we best goed contact hadden. Daarvoor hadden we niet meer contact dan ik met andere mensen uit me klas heb. We zijn als het ware naar elkaar toegegroeid

Ik denk dat je elkaar altijd eerst als gewoon vrienden ziet...Je groeit op een gegeven moment misschien zo naar elkaar toe dat t meer wordt...

Met mijn derde vriend is het echt zo gegaan dat we elkaar al bijna 2 jaar kenden voordat we wat kregen met elkaar, dat vond ik echt leuk :)

mijn ex was 's middags mijn nieuwe collega en 's avonds hebben we gezoend (en het nog bijna een jaar met elkaar uitgehouden ook!!)

Toen mijn vriendje mijn vriendje nog niet was en ik hem voor het eerst sprak (en zag.. tenminste dat dacht ik. Hij had mij al heel vaak op school gezien zei die :eek: :) ) vond ik hem wel aardig ofzo, maar verder niks. Ik was toen nog verliefd op iemand anders.
Na een paar maanden hebben we steeds meer contact gekregen en ben ik hem steeds leuker gaan vinden. Nu ben ik zelfs nog verliefder dan ik ooit ben geweest. Ik vind hem met de seconde leuker, terwijl ik elke keer weer denk dat ik nu echt op het punt ben dat ik hem niet NOG leuker kan vinden, toch is dat niet het geval :)

Dus:
Ik denk niet dat je meteen als je je vriendje in spe (:)) ziet, je diegene al heeeel leuk moet vinden om er iets mee te krijgen. Het gebeurt juist heel vaak, dat je langzaamaan meer naar elkaar toe groeit en uiteindelijk iets met elkaar krijgt.

Wij hingen vaak rond mekaar, gewon vrienden, is over gegaan is beste vrienden en eh ja nu kan ik me niet meer voorstellen dat we elkaar ooit als "gewoon een vriend(in)" beschouwden.
Tis een beetje zo gegroeid.

Ik leerde hem via via in het café kennen maar had nooit echt veel contact met hem. Vond hem wel sympathiek en wel aantrekkelijk, maar hij vond een ander meisje wel leuk, dus ik deed er voor de rest weinig mee en werd op allerlei andere jongens verliefd. Soms zag ik hem maanden niet en als ik hem weer zag waren het 1 of 2 woorden die we wisselden. Op een gegeven moment vond zijn vriend mij wel leuk en kwam hij met oud en nieuw 2001/2002 steeds praatjes met me maken en me vertellen dat die vriend mij had gezien op een feestje en me zo'n mooie jurk vond hebben (ofzo..). Het kon me allemaal geen reet schelen wat die vriend van hem van me vond, maar vond hemzelf wel grappig. Toch was ik nog niet verliefd.
Nadat ik door een moeilijke periode heel lang niet meer was uitgeweest ging ik eindelijk weer uit en kwam hem steeds tegen omdat hij bij het groepje hoorde waar ik mee uitging. Ik betrapte mezelf erop dat ik hem steeds leuker ging vinden en met oud en nieuw 2002/2003 was het voor mij helemaal raak. Ik moest en zou hem hebben, ookal was ik zo onzeker en verlegen als de pest.
Op 3 maart 2003 hadden we onze eerste "date" en 3 uur 's avonds bracht ie me naar huis en zoende ik hem adrupt, terwijl ik daarvoor NOOIT maar dan ook NOOIT een eerste stap gezet had omdat ik dat nooit durfde en liever zelf versiert werd. Nou, vanaf toen is het eigenlijk al gelijk een vrij serieuze relatie geweest en die werd alleen nog maar serieuzer met de maanden.

Ik zag hem als een goede vriend die toch veel te hoog gegrepen en dus onberijkbaar was.. Ik was hopeloos verliefd.. En dat wist hij ook (altans... hij wist het eenb eetje maar toen hij verliefd op mij werd dacht hij dat dat afgelopen was...).

Tiz een goede vriend gebleven alleenw e zoenen en vrijen nu ook :D

Toen ik mn vriend voor het eerst zag was ik gelijk verliefd. klinkt heel raar want ik kende hem helemaal niet. Wist helemaal niets van hem. Ik vond m heel interessant omdat ik niets van hem af wist. Ik zag hem als een hele mooie onbereikbare jongen, aangezien ik hem niet kende en te verlegen was om naar hem toe te gaan. Toen we toch viavia aan de praat raakte was het supergezellig, en het onberiekbare was er dus af. Nog steeds vond ik hem wel interessant maar ik durfde niet te zeggen dat ik verliefd op hem was. Uiteindelijk heeft hij mij maar gezoend, toen was het overduidelijk dat hij hetzelfde voor mij voelde :)

Zozo, Leen aan de vriendin... wie is het dan? (Alice :P)

wie ben jij ?

mijn vriend kende ik voor ik em voor et eerst ontmoette helemaal niet. ik kende zijn broertjes wel, en hij is zelfs de buurjongen van mijn ex! maar goed... hij is een druk persoontje... door de week niet thuis enzo.

ik zag em voor et eerst toen ik en mijn beste vriendin bij een discotheek op een busje stonden te wachten die ons naar huis zou brengen. we wachtten al 45 minuten, maar nog steeds geen vervoer. toen kwam hij eraan lopen, samen met 2 vrienden. we begonnen wat te praten (waar we vandaan kwamen enzo je kent dat wel) en in het busje (nog eens 45 minuten later) zat ik naast Hem. we hadden een heel normaal gesprek.. hij vertelde wat hij deed voor opleiding en waar hij woonde. vanaf toen wist ik dat hij de broer van die 2 jongens was en dus naast mijn ex woonde.

de week daarop had ik zijn beste vriend (die die avond wat met mijn beste vriendin had gekregen) gesmst om het nummer van Hem. ik kreeg dat nummer en durfe 4 dagen later pas een sms te sturen. ik zag hem uiteindelijk 2 weken na onze eerste ontmoeting weer; in de tussentijd hebben we zo nu en dan even gesmst.
de bewuste avond hebben we hooguit een half uur staan kletsen denk ik, toen zoenden we al. de volgende dag hadden we weer een afspraakje en hebben we een terrasje gepikt en zijn we naar de film geweest. toen hij mij die avond weer thuisbracht wist ik dat hij de hele week weer weg zou zijn. ik was toch wel heel verliefd op hem, dus ik heb em gevraagd of hij als stel wilde verdergaan met mij. dat wou hij :D en nu zijn we al bijna 5 maand heel gelukkig samen :P

liefs Buffy