klas(sen) overslaan
 

hoe zit het met jullie mening hierover??

Naar mijn gevoel wordt t vrij veel gedaan door kinderen die er niet aan toe zijn en het meer aan de ouders ligt dat ze een klas (of meerdere) overslaan. Ik ga nu naar 4 gym maar toen ik in de eerste kwam had ongeveer de helft een klas overgeslagen. Een paar zelfs 2 en eentje (onvoorstelbaar) 3!! Hij was 9 en zat duz toen in 1 gym. Daar hoor je op die leeftijd toch niet thuis?! Dan heb je geen jeugd meer. En ik heb dus het idee dat die ouders erachter zitten; meer van:'kijk, mijn kind is 9/10/11 en zit op vwo tussen 12/13 jarigen!' Toen ik naar de 2e ging zijn er 7 blijven zitten en 6 hadden er een klas overgeslagen. Komt erop neer dat het geen zak heeft geholpen: geen jaar gewonne, geen verloren, maar een leuke ervaringen zal het niet zijn.

Natuurlijk zijn er ook andere situaties. Ik zeg niet dat iedere ouder pusht, dat ieder kind dat een klas overslaat het later niet aankan. Ik weet nog toen ik groep 5 oversloeg (ja ook ik) dat afschuwelijk vond. Een nieuwe klas met oudere kinderen en geen vrienden in je nieuwe klas, helemaal overnieuw moeten beginnen. Mijn ouders pushte niet hoor, maar ik had de stof van het gehele jaar al af op de helft van t jaar, dus was het beter als ik op het zelfde niveau was als de rest van de klas, vond mijn school; ze hebben er ong. een jaar over gedaan om zeker te zijn over het idee. Ik was de eerste op mn basisschool die zoiets deed.

Ik DENK dat misschein wel 60% van het totaal niet haalt, later. Bij 40% is het misschein geslaagd, was wel de goede beslissing genomen.

Dan lijkt het me ten slotte nog erg als altijd hebt voorgelopen, stof al af had, nooit goed verder kon omdat je moest wachten op de rest, maar nooit de kans hebt gehad om een klas over te slaan en dus op jouw niveau te werken. Mensen in die situatie gezeten??

Ben benieuwd......

Voor zo ver ik weet wordt het niet snel gedaan (dit is gebaseerd op mensen die ik ken en op drie jaar lerarenopleiding - dus ook vanuit 'school-/docentoogpunt)). De helft van een klas is iig extreem veel. Je weet denk ik nooit of de beslissing 100% goed is; een kind een klas over laten slaan kan verkeerd zijn, maar een kind geen klas over laten slaan kan net zo verkeerd zijn. Leerkrachten (die zijn vaak toch nog net iets objectiever dan de ouders) moeten de voor en tegens goed tegen elkaar afwegen en in overleg met de ouders en het kind dan de beslissing nemen die hun op dat moment het beste lijkt.

Om te reageren op je vraag wie in de situatie heeft gezeten niet de kans te hebben gehad een klas over te slaan...in groep 1 had ik alle werkjes al gedaan en verveelde ik me te pletter. Ik was geen kind dat dat dan tegen de juf ging zeggen (wat ik logisch vind als vierjarige, maar goed), dus ik verveelde me, wat tot gevolg had dat ik niet meer naar school wilde. Ik ben toen naar een andere school gegaan, waar ik dus weer heel veel nieuwe werkjes had om te doen, veel nieuwe mensen had die ik moest leren kennen, enz. Ik verveelde me dus niet meer. De tweede basisschool waar ik terecht kwam was een Jenaplan school, daar werk je op je eigen niveau en in je eigen tempo (tot op zekere hoogte). Daardoor viel het amper op dat ik eigenlijk nooit echt wat deed, niet hoefde te leren, hele dagen zat te lezen, te tekenen en/of te kletsen (dat laatste merkten ze overigens wel ;)), enzovoorts. Daardoor heb ik nooit leren leren, iets wat op de middelbare school bij sommige vakken wel duidelijk werd (bv. talen - ben ook dyslectisch). Toen pas moest ik bij bepaalde vakken wel op m'n eigen niveau of hoger gaan werken. Ik vind dat ze er eigenlijk op de basisschool al achter hadden moeten komen...ze hadden me niet per se een klas over hoeven laten slaan, maar ze hadden me dan iig (ook) andere leerstof aan kunnen bieden.

Ik heb ook een klas overgeslagen, groep 4. Was ook al klaar in groep drie met veel dingen van groep 4 etc. Toen vond ik werken en leren nog leuk :)

Vond het toen verschrikkelijk, ookal zat ik nog steeds bij dezelfde kinderen in de klas.. (3, 4 en 5 bij elkaar)

Ik denk dat het toch wel goed is om te doen, omdat je je anders in je jongere jaren verveelt, en je hebt dan tenminste uitdagingen, ook later. Als ik geen klas had overgeslagen was ik echt verveeld mn schooltijd doogekomen, nu doe ik het bijna verveeld :P Dan zou ik later waarschijnlijk niet uitdagingen aangaan etc, omdat ik het niet gewend was om iets te doen. Maar als het toch te hoog gegrepen is, kun je altijd nog blijven zitten, dat is dan eigenlijk geen probleem. Je loopt verder geen jaar achter ofzo. Ik zie wel veel mensen die een klas hebben overgeslagen, en weer blijven zitten. Een vriendin van me, en mn neef, die is zelfs 3 keer blijven zitten en mocht nu dus het vwo niet afmaken (maar hij was gewoon lui)

Toch is het later wel een nadeel, als je in de 4e zit vooral. Ik ben in april jarig dus iedereen was al 16 toen ik net 15 werd, de eerste mensen werden ook al 17 etc, en daar zat toch wel verschil tussen. Daar heb ik het zelf moeilijk mee gehad.


Ja wat nog meer? :p
Oja nog een ding, ik ben nu een paar maanden 16 en ga naar 6 vwo, en dat vind ik fucking vervelend. :)

Ik en mijn vriendinnetje van toen mochten een klas overslaan. Aangezien we al het werk wat we moesten maken al af hadden.. Zij mocht wel en ik niet... Dat was dus wel stom mgoed...

Ik denk dat als je kinderen ofzo een klas overlaat slaan en ze dan in een geheel nieuwe onbekende groep komen dit toch best wel zwaar is.. Als je bijv. net als mij op een jenaplan school zit met groep 3/4/5 en 6/7/8 bij elkaar dan valt het meestal wat makkelijker als je 'overslaat' binnen een klas. Iemand die een klas overslaat die hoeft niet op alle vakken even goed te zijn. Kben daarom eerder een voorstander van het werken aan vakken die minder gaan en het verbreden van de 'betere' vakken en gewoon in dezelfde klas blijven dat is fijner voor de leerling..

Opzich vind ik het wel goed dat je bij ons in Almere (klinkt stom)
Als je bijvoorbeeld in groep 8 zit kan je lessen spaans enzo volgen op een middelbare school. Zodat je jezelf niet verveeld. Nou dat vind ik eigenlijk toch wel goed dat het gebeurt..


Eva
dit is best wel een hak/tak/plak post!:o

Het leeftijdsverschil is soms sowieso al groot. Ik werd bijvoorbeeld 16 in 4 mavo en ik zat met mensen van bijna 19 in de klas. (Als je dan een klas over hebt geslagen zit er natuurlijk nog een jaar tussen, maar daar had ik het nu niet over. ;)) Ik denk dat het verschil op de mavo btw vaak groter is dan op bv. het vwo. Nu op het hbo is het verschil ook groot, maar merk je er eigenlijk niet zo heel veel van. In het eerste jaar was de jongste uit mijn klas net 17 (dat werd ze op de introweek) en de oudste was 34.

Hier (in België) wordt dat naar mijn mening niet gedaan. Ik heb er nog nooit van gehoord, en een vriendin (lerares) ook niet.
Hier is het gewoon normaal dat als je bijvoorbeeld wat sneller bent dan de rest van de klas , je meer/moeilijkere taken krijgt.

Ach, het is aanpassen.. Ik heb groep 5 en 6 in een jaar gedaan (en groep 2 twee keer omdat men dacht dat ik niet wilde leren :rolleyes: )

Ben op mijn 16e (op 22 januari 17)aan het HBO begonnen en ik mag volgend jaar aan het 2e jaar beginnen.. Met mazzel ben ik op mijn 21ste afgestudeerd :D
Dus echt als een ramp heb ik het niet ervaren. Mijn ouders vinden het denk ik moeilijker aangezien ik dingen wil die mijn klasgenoten van 20 ook doen, maar ik ben 17.. Ze hebben dus moeite met het inschatten van de situatie.

In de kleuterklas wilde de docenten mij graag direct overdoen naar groep 2, en zodoende zou ik dan een jonge leerling worden. Mijn ouders waren daar fel op tegen; ze wilden niet dat ik het moeilijk zou krijgen en deden er alles aan om mij nog een jaar extra te laten kleuteren. Dit schijnt heel moeilijk te zijn geweest, want destijds wilde men echt zo veel mogelijk kinderen over hebben.
Later bleek dat het geen probleem was geweest als ik over was gegaan, aangezien ik in groep 6 al bezig was met taken uit groep 8. Ik liep ver voor op anderen uit mijn klas, maar ze lieten mij toch maar geen groep overstaan, aangezien ze ook vonden dat ik er misschien qua gedrag nog niet aan toe was. Ik speelde veel, had het naar mijn zin etc. Ze vonden het zonde om dat een jaar eerder af te kappen, terwijl ik er niet onder leed dat ik verder was dan anderen. Bij ons op de basisschool waren ze dus helemaal niet zo pusherig om mensen een klas over te laten slaan, behalve dat gedoe met jonge/oude leerlingen in de kleuterklas.

Ik zelf zit overigens in een vwo/gym klas en daar zitten (zoals vaak op dat niveau) veel mensen die klassen hebben over geslagen. Ik ben dan ook één van de oudsten. Overigens is niemand van die mensen ooit blijven zitten. Sterker nog: het gaat ze nog steeds erg goed af; misschien wel beter dan mij.
De situatie die jij beschrijft is dus lang niet overal het geval.

Ik heb de kleuterklassen (die normaal 3 jaar duren?) in 2 jaar gedaan.... ik weet eigenlijk niet precieshoe dat zit :)
de grens ligt normaal bij 1 okt ofzo en ik ben 12 okt geboren maar mocht toch over, zeg maar! was denk ik niet speels genoeg :p

Ik heb er op zich helemaal geen last van gehad, elke jaar wanneer ik jarig was kreeg ik wel de opmerking door mensen die waren blijven zitten: 'ben je nog maar 15/16 etc. ?' :D En toen ik herexamen wilde doen moest ik als enige van m'n klas een handtekening aan m'n ouders vragen :D (maar ik had m'n coordinator lief aan gekeken) ..

enige nadeel: ik krijg pas m'n ov-kaart en studiefinanciering pas in oktober :mad:

Dit zou ik getypt kunnen hebben, maar dan 10 oktober:D Ik weet ook niet precies hoe het zit, maar ik schijn dus groep 2 ofzo overgeslagen te hebben, maar ook weer niet helemaal.. Iig heeft het wel met de 1 oktober-grens te maken..

En dat van die OV: Dat krijg je ook pas per 1 oktober als je na 1 juli jarig bent, dus op zich... Dan is het meer balen...;)

ik heb alijd gedacht dat de kleuterklassen ook altijd maar 2 jaar duren :confused:

bij ons was het ook 2 kleuterjaren.
1e kleuterklas
2e (grote) kleuterklas

Offtopic: daar geloof ik nog steeds geen klote van, aangezien 18-jarigen bij mij ook geen OV in september hadden...

Anyways; 3 kleuterklassen? Groep 1 en groep 2 zijn toch de kleuterklassen.

Offtopic: Die waren dus na 1 juli 18 geworden. Denk ik iig.

Bij mij hadden ze ook maar twee kleuterklassen, als je een late leerling bent, dan kleuter je 2,5 jaar (maar wel in twee klassen (groep 1 en 2 dus)).

Ik was 10 toen ik naar de 1e ging, moest er wel 150 km voor van huis (dus 300km reizen per dag).
Daar was ik ook niet de jongste, die was 9...

Was een heel leuk jaar, dat wel.
Maar te ver weg van huis, dat reizen hield ik niet vol.

Reden waarom ik zover moest reizen was dat de scholen hier (Zutphen) en in de wijde omgeving me niet wilden omdat ik te jong was, maar in Voorburg mocht ik wel komen... Was een geweldig jaar. :)

Ach ja... je mag in Nederland alleen dommer zijn dan gemiddeld.
Ben je intelligenter dan gemiddeld, dan moet je worden afgeremd en ingeperkt, en je hoort volgens de scholen beter thuis in het speciaal onderwijs. :mad:

Als ik ooit nog een F-16 met wat precisie-wapens heb, ken ik wel een paar schoolgebouwen om met de grond gelijk te maken.
Hoewel, denk dat ik dan een heel squadron nodig ga hebben... :o


Oh ja: ik heb op de basisschool groep 4, 5, 7 en 8 overgeslagen.
Voortgezet onderwijs heel versnipperd, uiteindelijk een paar VWO-examens gehaald, en nu doe ik MBO...
Ik zie wel waar ik beland, maar het eindigt niet bij MBO, dat weet ik wel.

En mocht het wel bij MBO eindigen, dan eindigt het met de dood.
Klinkt misschien hard, maar in dat geval zou ik zo mislukt zijn dat het geen zin meer heeft om verder door te leven. Dan is het Plan Daniël mislukt.

Dus ach, ik zet m'n toekomst maar op MBO, HBO, Uni.
Dat laatste liefst in het buitenland, en in een medische richting. :)

Euhm...misschien je ook een beetje richten op andere dingen dan alleen op een opleiding...? Een mens is (gelukkig) meer dan een papiertje (diploma).

Maar ik ben waar ik voor leef.
De toekomst is waar ik voor in leven blijf... :)
En niet denken dat ik nu heel depressief ben, want dat ben ik dus niet. ;)
Het komt wel goed. Eerst maak ik m'n MBO af, dan verkort HBO, en over ruim 6 jaar heb ik een internationaal erkende Bachelors-titel. Dan door naar de universiteit, en over 10-12 jaar (afhankelijk van het land) ben ik arts.
Het zal niet makkelijk zijn, maar ach, ik red het wel! :)

Probleem is: als ik het NIET red, dan is meteen *alles* voor niets geweest, alles weg, ben ik niets meer. Maarja, ik kan me geen enkele reden bedenken waarom het fout zou kunnen gaan. :)
Dus daar denk ik ook maar niet aan, want immers, het komt toch wel goed. :)

Meer heb ik dan ook niet... :/

'Je bent waar je voor leeft'...mwah, lijkt me niet, als ik de rest van je post(s) zo lees. Je beweert zonder opleiding niks te zijn, dan ben jij (voor jezelf) toch je opleiding? En leef je dus niet voor jezelf, maar voor je opleiding. Waarom denk je dat je zonder universitaire opleiding geen toekomst zou hebben?

Ergens op psych staat een post van mij over mensen met een eenzijdig zelfbeeld en de 'gevaren' daarvan...misschien heb je er iets aan...?


Dit vind ik ook een beetje een gevaarlijk iets van klassen overslaan enzo...er wordt dan vaak zoveel aandacht op school/opleiding gevestigd (door het kind zelf, maar ook door de omgeving)...als of er niets anders is. :S

Ach, er is wel meer in het leven dan school.


Maar ik moet voor mezelf de hoogst mogelijke doelen halen!

Oh ja, misschien lijkt het of ik soms erg kwaad ben op scholen en met name schoolleiders. Dat ben ik ook.

En laat niemand zeggen dat ik psychologische of psychiatrische hulp nodig heb, want niemand hier weet precies wat ze met me gedaan hebben.

Als het zo was gegaan als het hoorde, was ik nu tweedejaars student geneeskunde geweest aan een Nederlandse universiteit.
En wat ben ik? Mislukt MBO-er die aan een andere opleiding begint. Verpleegkunde op MBO-niveau. Geweldig.
Dat heb ik dus te danken aan:

-de interim-directeur van het Lorentz-college in Arnhem, Groningensingel 1245
-de rector van het Stedelijk Gymnasium Arnhem
-de coördinator VWO-brugklassen van het Alexander Hegius (nu Etty Hillesum) lyceum in Deventer
-de heer Jan Bos van de JJG in Zutphen (die gaat er als EERSTE aan)
-kinderrechter Mees (eigenlijk zou ze Havik moeten heten), de (spreekwoordelijke) HEKS van het land

Mees en Bos zijn de ergste.
Die hebben geprobeerd me in een inrichting voor criminelen te krijgen, 'want daar horen kinderen die van school worden weggestuurd'.

Ja, ik werd van school weggestuurd. Omdat ik niet PAS op een gewone school. En nog VEEL meer.

Mwa, klein beetje. :o

Posts wat aangepast... wil niet in de problemen komen...

Ik heb ook een klas overgeslagen (groep 4) Van school mocht ik er ook 2 overslaan maar dat wilden mn ouders niet..daar ben ik ook blij om..nu ben ik 16 en ga naar 6 vwo maar ik 'voel'me gewoon even oud als de rest van de klas. Mensen geloven zelfs vaak ook niet dat ik 'nog'maar 16 ben.

Bij mij in de klas zit een meisje die 3 (!!) klassen heeft overgeslagen, daarbij merk je toch wel dat ze sociaal jonger is. Qua school kan ze het makkelijk aan, ze is echt ongelooflijk slim en weet altijd alles maar ze hoort niet echt bij de rest van de klas en heeft ook meer jongere vrienden enzo..ik denk dat dat niet echt goed is voor zo'n meisje

Wel zeeredelgestrenge vrouw Mees, weledelgeleerde heer Bos: mijn waarde dank voor uw inzet en betrokkenheid in de humanitaire bescherming.

dat was wat ik bedoelde; dat wilden ze bij mij ook pushen, maar mijn ouders waren er erg op tegen.

Voor de mensen die het niet volgen:

als je naar de kleuterklas (groep 1) gaat, maak je het jaar af waarin je bent ingestapt (bij veel kinderen duurt dat slechts enkele maanden; ligt er aan wanneer je 4 wordt), dan doe je vaak nog een (compleet) jaar groep 1 en vervolgens doe je groep 2. Groep 1 doe je dus vaak langer dan één schooljaar.
Maar kinderen die op 10 september 4 werden, zouden dan dus bijna 2 jaar groep 1 moeten doen.
Daarom is er de grens gestelt dat kinderen van vóór 1 oktober wél over gaan naar groep 2 en de kinderen van ná 1 oktober niet. Maar dan nog kan je, zoals ik (van 4 oktober), zo goed als 3 jaar over de kleuterklassen doen. Daarom laten ze vaak kinderen die nét na die grens van 1 oktober jarig zijn toch ook overgaan naar groep 2.

Snap je het nog? :p

mja ik heb groep 1 en 2 in 1 jaar gedaan, waarom precies weet ik niet eens eigenlijk.. ik kan me niet herinneren of ik het erg vond toen.
in de brugklas was ik niet eens de jongste, ik was 11 maar er was nog een meisje van 10. Zij is wel meteen blijven zitten doordat ze een soort hersentumor kreeg..
aan het eind van de havo werd het wel even irritant, mijn ouders vonden dat ik te jong was om naar t hbo te gaan (en op kamers), en wilden dat ik nog 2 jaar vwo ging doen. gelukkig ging dat niet door, inmiddels ben ik 18 en ga ik aan t derde jaar hbo beginnen :o als alles verder goed gaat heb ik op mn 20e een hbo-diploma..
veel nadelen merk ik er verder niet van, tis wel even wennen als je met mensen van 23, 24 in de 'klas' zit maar ach t gaat prima :)

Kinderen die op 10 september jarig zijn zijn vroege leerlingen en gaan vrijwel altijd na minder dan twee jaar naar groep 3. ;) Kinderen die na 1 oktober geboren zijn, als die na minder dan twee jaar naar groep 3 gaan, die slaan een groep over. Kinderen die voor 1 oktober geboren zijn 'horen' officieel na minder dan 2 jaar naar groep 3 te gaan.

Damn.. had ik reply van 1 a4'tje wist mijn compiter het opeens.. :mad:

Ik heb niet het hele topic gelezen:):o

Volgens dit ben ik nu 3 keer overgeslagen en 2 keer blijven zitten
Eveen voor de duidelijkheid, ik ben dus op 2 oktober geboren (dat verklaard 1 overslaan)

Ik ben in groep 6 lagere school getest op mn iq.. Daar kwam uit dat ik hoogbegaafd was , toen hebben mn ouders me gepusht over te slaan.. Wat dus gebeurde, in januari sloeg ik over.. Maar ik begon mn oude klas te missen, dus ging ik weer terug na 2 maanden (overigens kon ik het niveau prima aan, ik verveelde me binnen een week ookal in de niuewe klas)

Eind groep 7 begon het weer te kriebelen, t ging niet lekker in mn eigen klas (pas sinds kort weet ik waarom dat zo is) dus sloeg ik op aandringen van mn ouders weer over.

Ik was dus 10 toen ik naar de middelbare ging.. Maar wonder boven wonder, het ging redelijk. Ik liep nog wel wat achter op sommige punten (maar dat kwam door heel andere dingen) maar qua niveau op school kwam ik prima mee.. Ik deed zelfs nog TVWO (tweetalig vwo).

Ik zakte na dat jaar af naar het gewone vwo (had verschillende oorzaken, maar aan mn intelligentie lag het zeker niet) en hmm ja.. Ik denk dat ik vanaf dat jaar ongeveer op hetzelfde niveau was als de andere scholieren met wie ik les had. Ik had de achterstand ingehaald:)
Na dat jaar ben ik verder afgezakt naar de havo door luiheid en doordat ik niet gemotiveerd werd. Het is me wel gelukt op dat niveau te blijven.. En afgelopen jaar heb ik 4havo gedaan en ik moet zeggen dat de eerste helft van het jaar ik weer aan het 'opkrabbelen' was van jaren onderprestreren.. Ik haalde voor het eerst sinds jaren weer goede cijfers, en ik deed mn best weer.. Maarja.. Zoals sommige van jullie al weten ben ik sinds januari ziek, en ik werd gedemotiveerd nog mn best te doen.. Ik ben dus blijven zitten dit jaar:)

Daarom ben ik dus 3 keer overgeslagen en 2 keer blijven zitten..:)

Mn broer heeft ook overgeslagen.. Hij is nu 16 en doet eindexamen vwo dit jaar.. Hij heeft in totaal 2 klassen overgeslagen.. Ik denk niet dat het feit dat hij heeft overgeslagen het voor hem op sociaal gebied moeilijker heeft gemaakt. Wel merk ik bij hem ook redelijk erg dat het overslaan eigenlijk niks geholpen heeft.. En dat is ook waarom ik tegen overslaan ben (mn broer is btw ook hoogbegaafd)

Wat ik dus bedoel is dat kijk.. De reden om iemand te laten overslaan is (hopelijk) dat het kind zich verveelt..
Dus het kind gaat vooruitwerken om zichzelf bezig te houden..
vervolgend ben je klaar met dat jaar, en sla je over.. je heb weer een tijdje wat te doen, maar al snel ben je door de stof heen, en ga je vooruitwerken. Om vervolgens weer voor een blok te lopen, en mogelijk weer over te 'moeten' slaan. Daarom ben ik tegen overslaan.. Het haalt niks uit.

En als het toch niks uitmaakt (op de lange termijn, behalve dan dat je misschien wat eerder klaarbent met school) waarom zou je het dan doen.. Want overslaan is echt neit alleen maar positief.. Mensen kunnen je anders behandelen als je hebt overgeslagen, in mijn geval was het zelfs zo erg dat ik 2 jaar lang over mijn leeftijd heb moeten liegen (dit had ook anderen redenen natuurlijk, maar ik ben me echt gaann schamen voor mijn slimheid doordat mensen je anders behandelen als je slim bent)

Ik denk dat je veel meer uithaalt als je de slimmere mensen extra stof bied, en ze gemotiveert houd.. Bij mij op school is dit gelukkig langere tijd gedaan (alleen in groep 7 zijn ze er vreemd genoeg mee gestopt), en ik denk dat het echt wat heeft uitgemaakt.. Ik bedoel, zoveel moeite is het toch neit de slimmere mensen elke dag uit de les te vissen en op de gang extra werk te laten doen)

Ik ken zlef ook aardig wat hoogbegaafden (dat zijn meestal de soort mensen die overslaan, dus het heeft wel wat met elkaar te maken) en ik denk dat de grootste reden is dat het op school met zoveel van hun misloopt omdat ze niet gemotiveert gehouden worden.. Ik denk dat er best extra aandacht, of extra werk gegeven mag worden aan de slimmeren (ik weet ookwel dat het nu niet reeel is maar ik denk dat het wel wat zou kunnen uitmaken)

Nu ik er over nadenk is de enige reden om iemand te laten overslaan omdat hij gewoon 'te oud ' is geworden voor de groep waar hij nu in zit.. Kijk, je heb ook kinderen die ze laten blijven zitten omdat ze nog te kinderachtig zijn voor de groep.. Zouden er dan misschien niet ook kinderen zijn die te volwassen zijn voor de groep, die te erg vooruitlopen? (natuurlijk moet je kinderen niet laten overslaan als ze niet slim genoeg zijn maar ik vroeg me dit ook gewoon even af:))

Sorry voor het extreem lange en saaie berichtje dat ik net hier gepost heb.. (ja ik zou het best korter kunnen maken, maar waarom zou ik.. Dit moet ook te doen zijn.)

Eigenlijk is dat ook de bedoeling...het kind een klas over laten slaan èn extra werk aanbieden enzo...maar ja, dat gebeurt helaas meestal niet...

Een school moet daar wel de mensen, de materialen en het geld voor hebben...en dat is vaak nogal een probleem.

Ben ik het niet mee eens. Geen enkel kind (geen enkel mens overigens) is nl op alle gebieden verder dan gemiddeld. 'Te oud' zie ik als dat je volwassener bent dan anderen en dat vind ik toch voornamelijk de emotionele ontwikkeling van iemand. Maar een kind met een iq van 80 kan ook 'te oud' zijn voor leeftijdsgenoten, terwijl zo'n kind negen van de tien keer verwezen wordt naar het speciaal onderwijs ipv dat hij een klas over mag slaan. ;) (Zo iets zeg je zelf ook al, maar goed.) En een kind met een iq van 180 heeft vaak niks te zoeken bij kinderen van dezelfde leeftijd. (Ik geloof dat ik hier ooit eens iets over gepost heb, als uitleg...'k zal zo ff zoeken.)

Dat laten zitten omdat iemand nog te kinderachtig is voor een groep, gebeurt meestal bij de kleuters, zodat een kind nog kan spelen en niet de hele dag stil hoeft te zitten ed. Een kind van 10 die alles af heeft laat je om die reden niet meer zitten.

Kan het niet vinden...niet zo super gezocht, maar goed, wel op m'n computer gevonden. Ik post alles er bij ook wel, met casus enzo...kijk maar of het wat toevoegd. ;) 't komt uit een werkstuk over zorgverbreding. Dat dat meisje Leonie heet is stom toeval btw, die casus kregen we zo, wij (= ik) moesten hem alleen maar uitwerken.

[QUOTE]Leonoor schreef op 18-08-2003 @ 00:31:
Eigenlijk is dat ook de bedoeling...het kind een klas over laten slaan èn extra werk aanbieden enzo...maar ja, dat gebeurt helaas meestal niet... [/QUOTE

Ow.:)
[QUOTE]Leonoor schreef op 18-08-2003 @ 00:31:

Een school moet daar wel de mensen, de materialen en het geld voor hebben...en dat is vaak nogal een probleem. [/QUOTE

Ik denk dat dit nog iets voordeliger is op de lange termijn dan alle mensen die nu onderpresteren en langer op school zitten doordat ze niet gemotiveert blijven.
[QUOTE]Leonoor schreef op 18-08-2003 @ 00:31:

Ben ik het niet mee eens. Geen enkel kind (geen enkel mens overigens) is nl op alle gebieden verder dan gemiddeld. 'Te oud' zie ik als dat je volwassener bent dan anderen en dat vind ik toch voornamelijk de emotionele ontwikkeling van iemand. Maar een kind met een iq van 80 kan ook 'te oud' zijn voor leeftijdsgenoten, terwijl zo'n kind negen van de tien keer verwezen wordt naar het speciaal onderwijs ipv dat hij een klas over mag slaan. ;) (Zo iets zeg je zelf ook al, maar goed.) En een kind met een iq van 180 heeft vaak niks te zoeken bij kinderen van dezelfde leeftijd. (Ik geloof dat ik hier ooit eens iets over gepost heb, als uitleg...'k zal zo ff zoeken.) [/QUOTE

Het was maar een hersenspinsel hoor.. Nog helemaal geen serieuze gedachte.. Ik vroeg het me gewoon af:)

wat ik me dan nu afvraag.. Kijk als baby;s hebben hb'ers en gewone baby's dezelfde verwachtingen van elkaar.. Alleen als ze ouder worden, worden de hb'ers sneller volwassen.

Dus stel je zet een hb'er in een hogere klas, en die zit dan op dat moment met mensen met hetzelfde ontwikkelingsniveau.. Blijft de hb'er dan op hetzelfde ontwikkelingsniveau (emotioneel gezien dan) of groeit het sneller dan bij de 'normale' kinderen?

Want als het sneller groeit, hmm ja.. Wat heeft het dan voor zin het kind te laten overslaan, als hij snel de volgende groep weer 'ontgroeit'

Hmm, misschien wel, maar je moet er wel de mensen voor hebben. En voorlopig het op veel scholen al moeilijk genoeg om voor iedere klas een leerkracht te hebben, laat staan dat ze er 'extra' hebben.

Zouden baby's echte verwachtingen hebben...? (Weet ik dus niet, hoor.)

Verder...ik zou het niet weten...maar ik denk dat het sowieso wel prettig is dat je dan iig weet dat er mensen kunnen zijn die je begrijpen. En als je een volgende groep idd echt ontgroeit, qua cognitieve ontwikkelijk en qua emotionele ontwikkeling...dan kan je altijd nog een groep overslaan. Ik dat je met niks doen iig niets op zult schieten.

Ja, ik weet ookwel dat dat gewoon niet reeel is,

Het ging eigenlijk ook niet echt alleen over verwachingen, meer over hoever je in ontwikkeling zijn.
Ja dat is misschien wel waar maar zou het niet gewoon handiger zijn dan gewoon aparte scholen op te richten voor zulke mensen.. Misschien dat dat het probleem wel oplost (want ik denk niet dat de hele tijd overslaan het probleem echt oplost, ik denk dat het alleen maar nieuwe problemen creeert)
Dan zouden ze qua ontwikkeling op hetzelfde niveau zitten als hun soortgenoten (en ook wel redelijk blijven). Zouden zij ook een keer wat aandacht krijgen (op de basisschool ben ik gaan tellen hoevaak ik de beurt kreeg, en hoevaak de anderen.. En de domsten van de klas kregen dat bij mij gem 5 keer zovaak, ik weet nog hoe erg ik me eraan frustreerde, dat ik altijd op iedereen moest wachten, ik in de tussentijd soms niks anders mocht doen.. En de hele klas op de 'dommere' aan het wachten was.. Ik noem maar gewoon een paar voorbeelden hoor)) En dan zou de school extra stof voor ze regelen (ik ga er iig vanuit dat ze dat wel zouden doen) en zouden ze gestimuleerd blijven enzovoorts.

ik weet bijna wel zeker dat het heel veel uitmaakt of je een kind wel of niet steunt met extra stof. Dat heb ik zelf ook volop ervaren.
begin groep 3 zat ik in niveau 9 qua lezen, terwijl wij nog allemaal b-oo-m klapten met onze handen. daar is de school heel goed op ingesprongen en ik ging voortaan voor het lezen naar groep 4. de rest bleef ik met groep 3 meedoen.
in groep 6 heb ik toen in een paar maanden alle stof verwerkt die we dat jaar moesten doen en daarom is men verder gaan zoeken naar ander werk. ik ben toen de stof van groep 8 gaan doen en eind groep 6 had ik ook dat af.
in groep 7 heb ik weer eerst de stof van groep 7 gedaan (wat extreem makkelijk was na dat van groep 8) en vervolgens kreeg ik extra werk. zo is dat alsmaar door gegaan, steeds weer extra werk, steeds weer kleine dingetjes om mij bezig te houden en toch gemotiveerd te blijven. Uiteindelijk vond men een spel waarbij je heel veel moest rekenen (waar ik heel goed in was) en dat hebben ze aangeschaft. Vervolgens heb ik dááágen lang op de gang spelletjes zitten spelen, terwijl men onderwijl bezig was met op andere scholen te zoeken naar vervangend werk voor mij.
Doordat ze d'r alles aan hebben gedaan om mij toch voldoende bezig te houden bleef ik gemotiveerd en ben ik dus ook gemotiveerd naar de brugklas gedaan. Ik ga nu in 6vwo en denk dat ik dat niet had gered als ze mij hadden laten zitten. Ik was ontzettend gesteld op iedereen uit m'n klas en pas (zie ik nu (en de docenten zagen dat destijds dus al)) niet bij een klas hoger, op sociaal gebied hoor ik gewoon daar niet thuis.
Het is dus echt heel belangrijk hoe men er mee omgaat wanneer een kind verder is dan anderen en een klas overslaan is écht niet altijd de oplossing.

Ik was helemaal niet verder dan de rest van mijn klas. Daar gaan jullie nou wel allemaal vanuit, maar ik was even ver als mijn klasgenoten. Ik was echter vaak depressief (voor zover je als klein kind depri kan zijn uiteraard); niet willen spelen, niet naar school willen, op school niets doen, etc. Toen is mijn IQ getest en daar kwam ook hoogbegaafdheid uit. Toen MOEST ik doorwerken van de leraren zodat ik groep 5 en 6 in één jaar kon proppen.

Uiteindelijk ben ik havo/vwo getest en ben vorig jaar geslaagd voor de havo en begin dit jaar aan het 2e jaar van het HBO. Misschien niet echt het streven van een hoogbegaafd persoon (hoewel ik me afvraag of je IQ kan dalen :S), maar ik vind dat ik tot nu toe redelijk terecht ben gekomen.

Ook niet alle hoogbegaafde kinderen zitten op hetzelfde niveau. Ook dan houdt je het probleem dat sommigen slimmer zijn dan anderen. Bovendien isoleer je ze dan. Ze leren niet omgaan met 'gewone' mensen en ook niet met zichzelf in de maatschappij. Ik denk dat je ook dan weer andere problemen creëert.

Ieder mens is verschillend en daar moet het onderwijs beter bij aansluiten. Niet door voor alle groepen aparte scholen te creëeren, daar schiet je, denk ik, niks mee op. En daar proberen ze ook juist vanaf te komen (denk aan het project Weer Samen Naar School, ik weet niet of je dat kent?).

Op een reguliere school kan bovendien ook extra stof aangeboden worden. Alleen moet de school daar dan wel tijd en moeite in stoppen. Maar het kind net zo goed ook (bij jonge kinderen nog niet zo van toepassing, maar een kind vanaf, laten we zeggen een jaar of 12, vind ik dat daar ook zelf verantwoordelijkheid voor moet dragen).

Als iedereen zichzelf gewoon ziet als mens, ipv als een aparte soort...en gewoon met zichzelf probeert te leven...ik denk dat dat al heel veel op zal schieten.

Ik had ook een klas over mogen slaan. Dat heb ik nooit te horen gekregen, m'n ouders hadden gewoon ebsloten dat ze dat neit wouden (was ik groep 4 ofzo) en hebben het me later verteld.

ik mocht van de school halverwege groep 2 naar groep 3, want ik kon lezen, schrijven, rekenen, alle simpele dingen, maar door verschillende omstandigheden (was toen heel erg verlegen, ik was altijd al de jongste van de klas omdat ik eind september jarig ben-->vroege leerling, en we een paar maanden later gingen verhuizen) is dat niet doorgegaan, met als gevolg dat ik in groep 3 een periode heb gehad dat ik bijna dagelijks huilend thuis kwam omdat ik me dood verveelde op school, en ik kreeg geen extra werk, omdat ik me in groep 4 dan weer zou vervelen.
Daarnaast werd ik in de les ook niet gestimuleerd om nieuwe dingen te leren, in groep 3 hadden we van die boekjes, met niveaus. Als je niveau 1 uit had, mocht je het boekje van niveau 2 gaan lezen, enz. Op een gegeven moment waren ik+vriendin ergens bij 9, terwijl anderen ergens rond de 5-6 zaten, in plaats van ons verder te laten lezen, moesten we anderen gaan helpen. Oftewel, wij als twee 6-jarigen, moesten anderen maar gaan helpen lezen, waardoor die anderen weinig leerden omdat wij ze niet goed konden helpen, en wij ons weer verveelden.

Uiteindelijk is het redelijk goed gekomen omdat ik in de jaren daarna weer nieuwe dingen leerde, wel extra dingen te doen kreeg, en mezelf dingen ging leren. Nu gaat alles me nog steeds redelijk makkelijk af, maar niet te makkelijk. Ergens had ik wel een klas over willen slaan, omdat ik dan erg vroeg klaar zou kunnen zijn met studeren (ik zou dan op mn 20e klaar kunnen zijn), maar ik ben ook wel blij dat ik nu gewoon met mensen van mijn leeftijd in de klas zit, en niet op mn 15e naar 6vwo ga, wat anders wel zo zou zijn.

Dat moest ik ook doen in groep 3...vond het vaak juist wel leuk om te doen... Maar een goede oplossing is het natuurlijk niet.

[QUOTE]Leonoor schreef op 18-08-2003 @ 13:41:
[B]Ook niet alle hoogbegaafde kinderen zitten op hetzelfde niveau. Ook dan houdt je het probleem dat sommigen slimmer zijn dan anderen. Bovendien isoleer je ze dan. Ze leren niet omgaan met 'gewone' mensen en ook niet met zichzelf in de maatschappij. Ik denk dat je ook dan weer andere problemen creëert.

toch is het verschil tussen de hoogbegaafden onderling minder groot dan tussen een 'normaal' kind en een hoogbegaafde:)

Ieder mens is verschillend en daar moet het onderwijs beter bij aansluiten. Niet door voor alle groepen aparte scholen te creëeren, daar schiet je, denk ik, niks mee op. En daar proberen ze ook juist vanaf te komen (denk aan het project Weer Samen Naar School, ik weet niet of je dat kent?).

Dat project ken ik niet

Op een reguliere school kan bovendien ook extra stof aangeboden worden. Alleen moet de school daar dan wel tijd en moeite in stoppen. Maar het kind net zo goed ook (bij jonge kinderen nog niet zo van toepassing, maar een kind vanaf, laten we zeggen een jaar of 12, vind ik dat daar ook zelf verantwoordelijkheid voor moet dragen).

Maar helaas gebeurd dat heel vaak niet.. Misschien als ze ipv speciale scholen te maken, gewoon de scholen meer aanmoedigen de slimmeren extra stof te bieden.

Ik had groep 3 over mogen slaan (iets wat je overigens niet vaak hoort heb ik het idee, het is vaker groep 2 of groep 4), omdat ik al heel goed kon lezen, en ook kon schrijven en rekenen. Qua 'gedrag' paste ik ook beter bij 'oudere' kinderen.
Maar mijn ouders wilden dit niet (o.a. omdat ik vrij verlegen was, en zou van een klas van 12 kinderen naar een klas van 30 gaan), en dus is het niet gebeurt (kostte wel moeite om de school te overtuigen).
Ik heb dus jaren dezelfde boekjes gelezen op school, omdat ik al vanaf groep 4 of 5 op het hoogste leesniveau zat, ik moest in groep 6 alvast de taalboeken van groep 7 maken (zo'n rare oplossing, die moest ik nl in groep 7 zo weer maken, waardoor ik toen nog sneller klaar was en me eerder verveelde).
De school werkte dus niet echt geweldig mee, ze probeerden het wel, maar hadden dus niet echt goede oplossingen, waardoor ik in mn vrije tijd allerlei dingen ging doen (al op heel jonge leeftijd mezelf engels leren, en allerlei dingen als bijensoorten en morsecode's enzo uit mn hoofd leren) maar op school bleef ik me natuurlijk vervelen.
En nu ben ik in 6 gymnasiujm blijven zitten doordat ik het hele jaar ziek ben geweest, en ben dus straks zelfs een jaar ouder dan de rest, en al 19 als ik begin met studeren..
Conclusie: hadden mn ouders nou toch maar ja gezegd..

Weet je dat zeker...? Ik denk dat een 'normaal' kind met een iq van 120 en een hoogbegaafd kind met een iq van 145 minder van elkaar zullen verschillen dan een hoogbegaafd kind met een iq van 145 en een hoogbegaafd kind met een iq van 180. Om maar iets te noemen.

Dat ligt dus oa aan het gebrek aan personeel, materiaal en geld. En ook aan de kinderen, denk ik.

Bij mij op school was het zo dat men het niveau en waar men mee bezig was op welk moment vooral bepaald werd door de domsten van de groep.. Dat men de tijd nam, en dat de rest moest wachten tot zij ook klaarwaren.. Natuurlijk is het zo dat de echt domme mensen naar speciale scholen gaan, maar ik gok dat het iq van een 'dommere leerling' rond de 90 zit.. Nou ik weet de grens tussen hoogbegaafd en niet hoofdbegaafddheid niet, maar ik weet wel dat dat daar toch wel een stuk boven zit:)
Natuurlijk zijn er tussen de hoofbegaafden verschillen, maar ik denk dat er ook bij de hoogbegaafden een gemiddelde zit.. En dat de kans dat een hoogbegaafde een extreem hoog iq heeft vrij klein is (bovendien is er hoofdbegaafheid op verschillende punten, ook alleen binnen het iq gebied)
ja maar daar moet wel iets veranderen vind ik:)

Ja, dat had ik dus ook.

En omdat ik er helemaal gek van werd dat ik altijd met dommere kinderen mee moest doen, dingen doen die ver onder mijn niveau waren, deed ik niets meer en begon ik irritant te doen.
School: "Sorry, met hem kunnen we niets beginnen. Probeert u het eens op het speciaal onderwijs."
*zucht* Hoe vaak heb ik dat al wel gehoord...? Tientallen keren.
Ze hebben het me zelfs zelf gezegd. Ik ben toen ik 15 was nog eens naar een school in Zutphen gegaan (Vrije School De IJssel), die ook een VWO-afdeling heeft. Reactie: "In Borculo zit een heel leuk project, van de Jeugdzorg en het Speciaal Voortgezet Onderwijs... Daar kan je ook VMBO doen."
Tering... Ik heb die nacht rondjes om die school gefietst... Meermalen overwogen wat ik door het raam van dat takkewijf moest gooien: een brandbom of een granaat?

Tja... mijn schoolgeschiedenis kan ik ook nog wel even kort geven...

Verschillende basisscholen. Telkens hetzelfde (hierboven beschreven) probleem, en andere dingen (slechte gezondheid, regelmatig last van chronische oorontstekingen en astma/bronchitis).
Toen ik 8 was de laatste basisschool gehad. Daar werd ik besprongen in m'n nek door een 13-jarige gestoorde jongen uit groep 8, die al 2x was blijven zitten.
Met m'n achterhoofd op het beton gevallen...
Lag een kwartier bewusteloos op het schoolplein...
Maanden in bed, hersenkneuzing...

Daaraan dank ik nu waarschijnlijk m'n concentratieproblemen, dyscalculie, soms irritante gedrag en al m'n sociale problemen.

Daarna heb ik twee jaar thuis gezeten: wekenlang in een donkere kamer, en vervolgens thuis de basisschool afgemaakt.
Dat was klaar toen ik 9 was. Maar de scholen wilden me niet.
Zutphen, Deventer, Apeldoorn, Arnhem, Doetinchem, Hengelo (OV), Amersfoort, Zwolle, Ede, Nijmegen, Almelo, Enschede...
We zijn echt overal geweest...

Uiteindelijk kon ik naar een school in Voorburg (150km bij mij vandaan), dat was in het schooljaar '96-'97, ik was toen 10-11.
En daar was ik niet eens de jongste! Er was nog iemand van 10 en nog een die zelfs 9 was...!
Dat jaar ging goed, ik hoefde pas om 9:30 op school te zijn omdat ik zo ver moest reizen. Maar na een jaar ging het weer fout; het was gewoon te ver... Ik was kapot, had ook geen leven meer. M'n sociale leven is nooit meer normaal geworden.
Het was elke dag 300 km reizen, dagelijks 5 tot 6 uur...
Dat reizen op zich vond ik overigens wel leuk, zelf, alleen, elke dag van Zutphen naar Den Haag... Alleen naar het strand kunnen, naar Utrecht, Arnhem, Apeldoorn, Amersfoort... Wow!

Het jaar daarna, '97-'98, ging ik naar het Alexander Hegius Lyceum in Deventer, locatie Het Vlier (nu Etty Hillesum Lyceum).
Daar kreeg ik de keuze tussen 2HV en 1-gym; ik heb voor dat laatste gekozen. Het jaar beviel wel: ik had goede leraren. Vooral m'n mentor cq. geschiedenisleraar, m'n biologieleraar en leraar Latijn waren goede mensen. Nederlands trouwens ook.
Maar, er lag daar oude vloerbedekking, ik kreeg opnieuw allerlei oorproblemen en astma. Weer eens een operatie (de laatste tot nu toe, gelukkig :)), met als gevolg dat ik maanden miste en opnieuw met school moest stoppen.

Toen was het de zomer van 1998, ik was 12. In november mocht ik bij het Stedelijk Gymnasium Arnhem komen, in de tweede klas.
Dat duurde maar een maandje, want ze verwachtten dat ik meteen goede cijfers zou halen. Wat dus niet gelukt is.
Begrijpelijk, want ik viel binnen bij lessen Grieks waarvan ik de basis had gehad die de anderen in de voorgaande drie maanden hadden opgebouwd, en hetzelfde verhaal voor natuurkunde.
Van Latijn kreeg ik opeens een heel ander boek dat niet aansloot bij het vorige jaar. Goed, na een maand kon ik dus weer gaan. :/

Van december 1998 tot november 1999 heb ik thuisgezeten, schriftelijk VWO biologie, natuurkunde, scheikunde en Nederlands gedaan.
In november 1999 ging ik naar het Lorentz College in Arnhem, weer naar de 2e, TVWO (atheneum).
Dat beviel wel: ik had een goede klas en het ging steeds beter op school. Maar toen kwam er een interim-directeur die besloot dat alles moest veranderen, en de conrector dankzij wie ik daar kon komen is toen vertrokken. Ik kon dus weer vertrekken, precies in de week dat het goed begon te gaan... Mei 2000.
Daarna heb ik m'n schriftelijke lessen opnieuw opgepakt en ben een luizenleventje gaan leiden. Jarenlang opstaan om 10:30... :o

In 2002 staatsexamens Nederlands en Engels VWO gedaan, dat ging makkelijk. Van de 15 boeken voor Engels had ik er 4 gelezen, van de 25 boeken voor Nederlands maar 7.
En toch ben ik door m'n mondelingen gekomen, en de schriftelijken gingen ook wel goed. :)
Geslaagd met vier zesjes, maar gezien m'n prestaties (en voorbereidingen...) voor die examens was dat heel wat. :D

Met die twee certificaten kan ik bij iedere MBO-opleiding terecht, dat wel. Ik heb het afgelopen jaar Maritiem Officier gedaan in Zwolle, dat was een heel leuk jaar. :) Leuke klas, goede leraren.
Helaas werd m'n dyscalculie te erg... :( Ik kan dus nauwelijks rekenen, en met m'n cijfers en concentratie werd het minder.
Ik besloot er zelf mee te stoppen, want als ik door was gegaan was het volgend jaar alleen maar een nog grotere teleurstelling (en weer een verspild jaar) geweest als ik er dan mee had moeten stoppen: het einde had ik toch niet gehaald, al had ik dat graag gewild.

Volgende week (nog 8 dagen...) begin ik met MBO-Verpleegkunde in Deventer. Naast de zeevaart was de medische zorg altijd al m'n andere interesse, dus zo erg is het niet eens.
Ik heb eergisteren m'n boeken gekregen, en heb al drie van de vijftien hoofdstukken van het boek ziekteleer uit, op één middag.
Tja, als de school begint heb ik het hele boek al uit, denk ik.

Ik zou ook best nu gewoon HBO-V kunnen gaan doen, dat zou ik best halen. Het enige probleem is dat ik geen volledig HAVO- of VWO-diploma heb... Maar goed, ik ga vier jaartjes bezig met verpleegkunde. Rustig, vlakbij huis (half uurtje reizen), studiefinanciering en een OV-kaart ontvangen.
De komende vier jaar red ik wel. :)

En dan? Door naar het HBO, dat zeker. Ik moet wel, voor mezelf.

Want ik kan het nog steeds niet verwerken dat ik nu niet aan m'n tweede jaar van geneeskunde op de universiteit begin.
Zo was het geweest als het normaal was geweest. Om te beginnen als de scholen hier in Zutphen mij gewoon hadden geaccepteerd toen ik 10 was. Dan had ik op m'n 16e het VWO afgemaakt.

Helaas, dit is het achterland. De Achterhoek.
De ACHTERLOPENDE hoek.

En dit is de reden waarom ik naar al die scholen m'n middelvinger opsteek. Fuck you. Ik red me wel.
Het is dus een erezaak, tegenover die scholen én al m'n voormalige klasgenoten (en dat zijn er heel wat!) dat ik minstens een universitaire opleiding geneeskunde doe.
Als ik dat niet doe, niet red, dan ben ik niets en hebben die scholen wat ze wilden: mij kapot.

Dat had ik ook.

Depressie.
Suïcidaal gedrag.
Falangst, mwa, zoiets.
Perfectionisme? Zie bovenstaande post!
Sociaal isolement? Telt het als MSN je sociale leven is?
Basale angsten? Insectenfobie... tja...?
Buikklachten? Ja, maandelijks... onverklaarbaar...
Agressie? NEE! Nooit!
Drop-out? Mja.. daar zou je me zowat toe kunnen rekenen, ja.
Niet meer kunnen functioneren op school? Nee... niet op het voortgezet onderwijs, dat haat ik te erg. Maar op het MBO gaat het best. :)

@FA: Gelukkig ben je nu oud genoeg om dingen op je eigen manier te doen. En ik denk ook dat je als 17-jarige verantwoorlijk bent voor je eigen gedrag. En dat je moet gaan leren leven met je tekortkomingen. En misschien niet alles afschrijven op anderen en ziektes ed... :S Een mens speelt zelf de grootste rol in zijn/haar leven, denk ik.

Als de scholen hier me hadden geaccepteerd toen ik 10 was, had ik op m'n 16e het VWO afgemaakt en was ik nu begonnen aan m'n tweede jaar geneeskunde.

Simpel rekensommetje toch...? :(

Daar heb ik het niet over.

't gaat mij er niet om wat de scholen vonden en/of vinden, wat anderen mensen vonden en/of vinden. Het gaat er om wat JIJ er van vindt.

Als het van die verrotte scholen waren/zijn, zijn ze het dan waard om je daardoor niks waard te vinden, enz.?

Maar goed, dit gaat weer offtopic.

Heb ook een klas overgeslagen, bij mij is het prima gegaan. Was al heel snel geïntegreerd in de klas, en heb nergens problemen mee gehad. Ook qua schoolprestaties is er niks aan de hand, ben bijna cum laude geslaagd voor het gym en ga nu geneeskunde studeren :)

dat vind ik vrij makkelijk gezegd. je bent nu 17; dan kan je toch alsnog naar school, die afmaken en geneeskunde gaan doen?
of de rest van je certificaten halen? het feit dat jij bijvoorbeeld dat luizenleventje ooit hebt gehouden wijst al op iets wat bij jezelf ligt! Echt niet alles ligt aan een andere school hoor. Dat jij nu mbo doet (kheb lang niet alles gelezen, maar dat deed je volgens mij nu?) ligt ook echt niet alleen aan het feit dat jij zo jong naar het voortgezet onderwijs ging. Zoals ik al zei, heb je nog keuzes genoeg!