Vertrekhal
 

En dan nu
de eenzaamheid
verpakt in niets
dan realiteit

Als het vliegtuig stijgt
en wij met zn allen naar je zwaaien

Kort maar krachtig!

Ik vind het prettig om te lezen, hou van de korte, afgebroken zinnen en de pauze tussen de 2 stukjes.
Alleen zou ik de laatste zin net iets beter hebben gevonden als er stond:

Als het vliegtuig stijgt
en wij maar met zn allen zwaaien

maar da's puur mijn gevoel

Dank jullie.
Het is gebaseerd op gisterochtend, toen ik afscheid nam van mn "zusje" op het vliegveld omdat ze (en haar ouders en broertje) voor een tijd naar Afrika gaat..
Denk dat er wel meer mensen zijn die dit ervaren aangzien er natuurlijk best veel mensen na hun eindexamens -ongeveer- een jaar naar het buitenland gaan. Daarom leek het me wel gepast om het/dit te posten.

Dat gedichtje vertelt precies hoe ik me voelde toen m'n broer voor een jaar naar Australië vertrok.

Mooi gedaan. :)