Soms, als ik alleen ben
 

Soms, als ik alleen ben,
en niemand om mij geeft,
dan denk ik aan de dood,
en de schoonheid die zij heeft.

Soms, als ik alleen ben,
en niemand aan mij denkt,
dan zie ik de dood,
en hoe zij naar me wenkt.

Soms, als ik alleen ben,
en niemand met mij praat,
dan verzeker ik mezelf,
dat het heus weer over gaat.

Tsjah..goede vraag waneer het overgaat dan. :(
(y) gedichtje

Mooi in haar eenvoud, goed van droevig naar hoopgevend gewerkt, jammer van de korte zin; regel 3 strofe 2.

Vannacht, als ik alleen ben
en ik huil om jou

Acda feelings ;)

Mooi, verdrietig, eenzaam...
Me likes.

*kusje*

Komt me heel bekend voor, er is een tijd geweest dat er veel van zulke gedichten uit mijn pen vloeiden (over denken aan de dood).
Maar stiekem heeft dit toch weer iets hoopvols, onder al dat treurige, mag ik wel.
Erg mooi gerijmd, ben meestal niet zo'n voorstander van rijm in een 'vormpje' maar dit stoort me absoluut niet, vloeit mooi en leest prachtig.

Mooi gedaan, ook al vind ik je nieuwe versie mooier. (en nu is iedereen nieuwsgierig: wélke nieuwe versie dan? :D)

Het raakt me...

Mooi, al gaat het een beetje plotseling over in het hoopvolle.