waarheen hij vaarde...
 

waarheen hij vaarde...


Het vaarde weg over het stille water,
en ik stond met bloemen in mijn hand.
Hij vaarde door zonder om te kijken,
en ik stond huilend aan de waterkant.

Over de zee fluisterde de wind mij in.
Al die gedachten die ik niet wil weten.
En achter de zon zou het nogmaals zijn,
maar liever wil ik het gevoel vergeten.

Tussen de mensen danste het om me heen.
Zoals ik hier nu zit, de liefde bestudeer.
En iedereen ziet dat het voor eeuwig is
alleen ikzelf, en ik weet het niet meer.


een beetje warrig denk ik...

hm ik vind hem te vaag.. En het ritme is ook niet echt wat we van je gewend zijn.. nee, dit kan je stukken beter :D

Genesis