jou gedrag nadat het uit is...
 

Ik merk de laatste tijd in mn omgeving dat iedereen anders omgaat met t 'verwerken' van een relatie die beeindigd is.
De een stort zich op andere mensen en gaat elke week met een ander(bij wijze van spreken) en de ander doet juist een tijd heel rustig aan om er overheen te komen/ tot zichzelf te komen en staat pas na weken/maanden weer open voor ander mensen. Het is natuurlijk logisch dat iedereen er op zijn eigen manier mee omgaat, maar ik vroeg me dus af, hoe gedraag jij je nadat je relatie is beeindigd? Zit je een tijd lang in de put of kun je er je snel overheen zetten...? ben benieuwd :)

Toen het uit was met mijn eerste 'vriend' flipte ik een beetje erg. :o Er was maandenlang geen ontkomen aan het verdriet.

Nu is het uit met m'n vriend. Kweenie, het voelt niet echt uit.
Hij is nog verliefd op mij en ik op hem.. Verder blijven we ook gewoon vrienden. Al met al is het verdriet er wel maar niet zo erg..
Als het echt uit is, dan begin ik voorlopig geen serieuze relatie meer. Dan ga ik eerst studeren en andere dingen doen.

ik kan me op zich goed over dingen heen zetten,het ligt er maar net aan hoe diep het zit en hoe de omstandigheden ernaar zijn.

Van mijn vorige vriend heb ik heel lang mee gehad en ik was knettergek op em ook toen t uit ging, maar het was me te slopend,ook door andere dingen dat allemaal ineens kwam, ik heb t daarom ook lang moeite mee gehad omdat ik nog steeds gek op em was maar de rest niet aankon.

Ik ga ook voorlopig met niemand meer voordat alles een beetje op orde is anders heeft t nog geen nut.

Maar bij de andere jongens was t zo dat t hooguit 3 weken duurde voor dat ik met iemand anders had, ik werdt toen ook sneller verliefd dan nu,omdat ik me gewoon helemaal voor alles afsluit.

toen het net uit was met mn vriend, probeerde ik me er over heen te zetten. maar na een paar weken barstte de bom gewoon. elke dag huilen en ik miste hem zo erg en ik was nu gewoon ontzettend verliefd op hem en ik hield zoveel van hem. ik at niet meer... zat alleen maar op mn kamer en ik deed gewoon niks. echt niks
ik had hem ook al een aantal keer gesmst en ik heb hem ook gebeld dat we moesten praten

hij is gelijk gekomen de lieverd :)
we hebben die dag alleen maar zitten praten en we hebben besloten het nog een keer te proberen
het gaat nu al bijna een maand goed (verliefder dan ooit) en ik weet zeker dat mn vriend een blijvertje is. ik weet nu hoe het is om zonder hem te doen en dat wil ik gewoon nooit meer mee maken.

dit bewijst maar weer eens dat je niet altijd over je ex hoeft heen te komen :o

In het begin sta ik niet open voor een nieuwe relatie. Ten eerste omdat ik dat m'n ex niet wil aandoen en omdat ik er zelf gewoon nog niet aan toe ben (wil zijn).
Of ik treurig ben als het uit gaat is verschillend. De laatste keer stond ik echt achter m'n besluit en het voelde wel vervelend, maar ik was er 'snel' overheen.

Ik probeer gewoon door te gaan met alles wat ik daarvoor deed en er niet teveel bij stil te staan.

Het nare van als een ander het uitmaakt is gewoon dat het (vaak) ineens over is. Van elkaar bijna elke dag zien, zie je elkaar ineens bijna nooit meer. Van alles met hem delen, deel je ineens niks meer. Dat is zwaar... maar gelukkig ben ik nog niet vaak gedumpt (iig niet dat ik er veel last van had).

Ik had/heb een combinatie van die twee..

Ik deed er maanden over voor ik me op andere meiden kon storten maar toen ging dat ook wel in een ongelofelijk vaart :(

Maja.. 't is allemaal wel weer goed denk ik

offtopic: geen reacties van the boys;)

ontopic: ik gedraag me vreemd....aan de ene kant praat ik er veel over en lijkt het goed met me te gaan....aan de andere kant merk je als vriendin op van die rare momenten, dat ik nog langggg niet over hem heenben:(

het meeste last heb ik eigenlijk van dromen, dat heb ik ook als 'beste' vriendinnen mij laten vallen..... ze blijven terugkomen in mijn dromen en daarin knuffel ik ze dan en zijn we zo hecht als het was......en juist die dromen herinner ik me als ik wakker word.....heel lastig!

idd!, zouden ze zich schamen voor hun gedrag?? :p ;)

ja! misschien willen ze niet dat wij weten van hun straatverbod in de buurt van hun ex;)

of tja.... jongens praten altijd moeilijk over gevoelens en gedrag he.....op zich ook wel boeiend om n topic over te maken, achja:)

Ik word dan psycho en ga haar stalken en al haar nieuwe vriendjes bedreigen. :cool:

:D

Ikzelf was vroeger wat losbolliger dan nu en had wel verdriet zegmaar maar probeerde dr niet aan te denken door me op anderen te storten. Als het nu uit zo gaan met mn vriend (wat er voorlopig niet in zit :) ) dan moet ik er echt niet aandenken om ook maar intiem te zijn met een andere jongen, lijkt me niks... En ik denk dat ik me dan ook maanden echt klote voel:| Mja, das nu niet aan de orde :)

euhm als het uit is ga ik niet gelijk achter de vrouwen aan
maar wel inees veel meer naar vrienden uitgaan bierdrinken en een beetje in een fesststemming leven en de dingen dien die je niet kan doen als je een partner hebt (niet gelijk met een andere meid zoenen ofzo) maar bijvoorbeeld met je zatte kop gaan staan "moonen" of naar hele leijke oude vrouwen fluiten en kijken hoe ze reageren

kortom ik ga eerast heel kinderachrtig doen en dan weer normaal en dan sta ik weer open voor vrouwen :D

ik vroeg me al af of jongens hier anders in zouden zijn dan meisjes... :p (maargoed, dat jij dit doet zegt natuurlijk niets over anderen ;) )

Meisjes leggen de schuld denk ik veel eerder bij zichzelf. Als een meisje gedumpt wordt zal ze veel eerder gaan afvragen of ze wel lief genoeg was, of ze wel mooi genoeg was en dergelijke. Ze keren zich in zichzelf en dat kan soms tot heel nare situaties leiden.

Jongens zijn minder introvert op dat punt, die leggen de schuld veel sneller buiten zichzelf. Zo is het bijvoorbeeld altijd het nieuwe vriendje dat de schuldige is, of de exvriendin die niet goed bij haar hoofd was. Het zijn ook altijd jongens die hun exvriendin achteraf gaan stalken, nooit andersom.

zoiets dacht ik dus ook al. En woede kun je afreageren, verdrier minder denk ik. Ik wil niet zeggen dat meisjes er meer verdriet van hebben maar ze laten dat verdriet er gewoon uit, jongens doen dat door boos te worden...
Hoewel ik ook jongens ken die er ook heel veel om huilen.

Mijn leefregel nummer een is:

You have no one to blame but yourself.

Ik weet niet hoe het komt, maar ik ben er telkens al vrij goed over heen geraakt!
Zoals bij T., ik kwam van bij hem thuis ... we hadden gepraat en we waren tot de conclusie gekomen dat we het beter konden stoppen. En ik ben daarna tot bij m'n vriendinnen in het stamcafé gegaan en een beetje gaan poolen en stuff. Ze vroegen zich wel af, waarom ik al bij hen zat... omdat ze wisten dat ik naar hem thuis ging.
Ze vonden het wel raar dat ik er zo 'normaal' onder deed.
Ik heb nog nooit om een jongen gehuild. Ergens vind ik het wel raar, als ik met vriendinnen praat en ze vertellen over het uitmaken met hun vriend, of het gedumpt worden. Dan zeggen ze vaak dat ze er dagen om hebben zitten huilen.
Bij mij zie je het vaak niet eens.

Zoals met T. bijvoorbeeld, hij zit nog steeds in m'n hechte vriendengroep. En vaak vragen ze dan al eens dingen over hoe het voelde nadat we het uitgemaakt hadden... en dan zeg ik dat hij gewoon een heeeeeel goede vriend is. En dat ik het helemaal niet zo erg vond om onze relatie te stoppen... (en ik vind mezelf eigenlijk nu best wel 'koel' vinden) :eek:

Ik weet ook niet hoe het komt!?!?! :confused:

Nog niet eens ooit een relatie gehad; van het eind van een pril begin ben ik al maanden kapot, laat staan een relatie..

:(

Ik word boosaardig en ga hardvochtig door het leven.

En je moet leren spellen.

Dan vertoon ik zeer destructief gedrag. Hoe kan iemand het nou met mij uitmaken?! Om pisnijdig van te worden. Niet te genieten. Jammergenoeg ben ik nog nooit gedumpt, en het verwerken van een relatie die ik beeindigd heb is geen probleem.

-edit- hehehe, :cool: .

Als ik een wijf dump dan zie ik 'r daarna niet meer, ex is ex he. Als zij mij dumpd dan ga ik wel eerst natuurlijk aan mensen zeggen wat ze verkeerd deed met neuken enzo ofzo

Ik ben 1x gedumpt, al na een week. Daar ben ik echt 2 maanden
overstuur van geweest.

Verder heb ik het een paar keer zelf uitgemaakt en daar was ik geen van de keren echt kapot van ofzo. Ik moest alleen huilen op het moment dat ik het mijn moeder vertelde ( :confused: )
Maar ik heb het gister met mijn vriend uitgemaakt en ik ben er nu
toch wel erg kapot van. Maar deze was ook wel erg serieus, we
praatten al half over samen wonen zodat ik in Utrecht kon studeren tot ik mijn eigen kamertje had. Maarja t ging niet meer.

toen het uit was met mijn vriend toen moest ik eerst wel huilen... en toen voelde ik me opgelucht. Ik heb hem verder gewoon een week met rust gelaten en zijn toen gewoon als vrienden verder gegaan

Da's pas karakter hebben.
Ik kan dat niet, verdergaan als vrienden. Ik ben altijd als het ware boos op mijn ex omdat ze het uitmaakt.
En ik hoop ook altijd te vlug dat het weer goed komt.

Vrienden na relatie...niets voor mij.

toen het net uit was besefte ik het niet zo goed denk ik. Ik had het zien aankomen ook. Toen ben ik drie maanden lang heel erg rot gaan doen tegen mn ex, ook al probeerde ze alles goed te doen.
Ik bleef verliefd en probeerde haar steeds terug te winnen, maar door mn rot gedrag werd ze alleen maar kwader. En op een dag deed ik iets wat niet door de beugel kon en is ze me beginnen negeren, drie maanden lang.

Een paar weken geleden, een half jaar na onze relatie, is ze weer beginnen praten en heeft ze dat stilaan opgebouwd. Ik ben nog steeds verliefd op haar, maar nu ben ik alleen nog maar blij dat ze nog tegen me wilt praten. Ze dacht dat ze er goed aan zou doen om me te negeren en dat was dus ook zo :)

Nu zijn we weer de beste vriendinnetjes :)

Bij mn ex was ik gewoon een wrak, het ging wel op sommige momenten en dan gaanmensen je een week later vraag "goh is het nog aan?" :mad:
Slaapproblemen, nachtmerries, ik was gewoon ronduit depri. Nahja, dat duurde zo'n twee drie maand, en daarna ging het wel weer over. Hij behandelde mij ronduit neerbuigend, en het ging ook uit uit het niets, echt pats boem en ik zat daar met mn mond vol tanden. Liet dus een beetje een deuk achter :) oh well. En als het nu uit gaat, geen idee hoe ik dat neem, waarschijnlijk ben ik wel erg verdrietig, maar niet zo bitter als met mn ex, en de nasleep zal ook zeker minder zijn. (Omdat ik weet dat zou mijn vrien dhet uitmaken hij dat niet zomaar zou doen en zich verzekeren dat ik het niet te zwaar neem, en we blijven zeker vrienden.)

mijn (ex) vriendin is na bijna 9 maanden vreemdgegaan en als ik het van iemand niet had verw8 was het wel van haar. En ook die kerel gewoon :mad: als het nou een leuke jongen was...
Tis nu iets langer dan een week uit en ik voel me nog steeds para, de eerste paar dagen sliep ik niet en at ik niet en dat gaat nu wel iets beter maar ik voel me nog steeds zwaar kut.
In het begin zei ze dat het misschien ooit wel weer goed zou komen tussen ons enzo maar gister was het opeens van: het kan nooit meer goedkomen tussen ons. Dan krijg je gewoon nog een trap na en voel je je weer helemaal ver#$@$.
T enige wat ik doe is piekeren over haar, me longen verzieken en bij vrienden zitten maar ik blijf gewoon aan haar denken.
de hele dag van: zal ze nu bij die kerel zitten, bij de simpelste dingen moet ik aan haar denken.. wordt echt PARA!!!
Ze zegt dat ze vrienden wil blijven maar als ik vraag of ze iets wil afspreken om wat te doen als vrienden dan wil ze dat niet omdat ze bang is dat we dan weer lichamelijk contact gaan hebben e.d. tis gewoon te ingewikkeld...

:( :( :(

Na mijn eerste vriendin heb ik 3 jaar niet eens aan het beginnen van een relatie gedacht.

Maar goed, de omstandigheden waaronder het uitging waren ook erg raar, waardoor mijn vertrouwen in relaties direct een deuk op liep.

Ik stortte me na een paar weken nog meer op mijn hobby (computers), wat nu mijn werk is geworden (systeembeheerder). Dus er is ook iets positiefs uit gekomen.

Nu heb ik al 1,5 jaar weer een lieve vriendin, valt niet te vergelijken met die eerste relatie (die eigenlijk gedoemd was te mislukken).

Alle contact afkappen. Geen toenadering meer zoeken naar haar toe. Je doet je zelf alleen maar pijn!

ZIJ is fout geweest, waarom wil jij haar nog terug? Denk er maar eens over na, hoe ze jouw vertrouwen heeft geschaad. Ik weet wel zeker dat je haar dan echt niet meer wilt zien.

Vrienden blijven is onzin, want een in een vriend moet je ook vertrouwen hebben en dat is door haar eigen acties al onmogelijk geworden. ZIJ zal het moeten proberen terug te winnen.

En als ze dat niet doet... JAMMER VOOR HAAR.

Toen mijn ex-vriend het uitmaakte was ik eerst best wel heel erg kapot, viel zomaar 6 kilo af omdat ik nauwelijks nog kon eten van verdriet (en daarna duurde het vier maanden voor ik weer een fatsoenlijk gewicht had). We probeerden vrienden te blijven maar als we elkaar zagen was dat toch té awkward, dus toen hebben we besloten om elkaar een tijdlang alleen via msn te spreken, maar dat was alsnog heel moeilijk voor mij dus ik probeerde het steeds te vermijden. Na een maand of drie, iets meer misschien, was ik over het verdriet en de woede enzo heen. Na vier maanden kreeg hij een nieuwe vriendin en begon ik verliefd te worden op mijn huidige vriend. 't Is nu iets meer dan een jaar uit en nu nog spreken we elkaar alleen op msn, maar dat zijn meestal wel erg leuke gesprekken:). We hebben geen van beide behoefte aan meer contact dan dat, maar we willen ook geen van beide het contact met elkaar verliezen.

Ik heb 2 keer gruwelijk liefdesverdriet gehad. Dat was bij mijn vorige vriendje en bij het vriendje daar weer voor. Ik zag het dan ook helemaal niet aankomen dat zij twijfelden. Huilen, huilen. Veel gedichten schrijven. En sterker worden, een van de dingen die positief zijn aan gedumpt worden, je wordt er erg sterk van.

Als mijn nu-vriendje het uit zou maken, weet ik zeker dat ik heel erg verdrietig zou zijn. Maar ook weten dat het leven verder gaat. En dat ik het alleen ook aan kan.

Omdat ik van haar hou.... :o :(
maar aan de andere kant hoef ik der ook niet meer terug.. tis heel dubbel...
aan de ene kant hou ik van der maar aan de andere kant vind ik het een $let dat ze dat gedaan heeft.

opgelucht, vrolijk.. ik voel me vrij...heerlijk gewoon (y)..

Misschien moet je een keer verliefd zijn en dat het dan uitgaat. Dan voel je volgens mij wel verdriet. Want wat jij nu hebt, dat had ik ook altijd, maar ik was toen nog nooit verliefd. Nu ben ik tot over mijn oren verliefd en als het nu uit zou gaan, dan zou ik zeker weten gaan huilen.

Jou begrijp ik dus echt niet he.
Wat jij hebt meegemaakt met je ex lijkt mij echt erg.
Maar waar is jou zelfrespect, als zij vreemdgaat dan wil je haar toch niet meer terug. Dan wil je toch niet meer met haar omgaan als vrienden. Je moet ook nog een beetje eer hebben. Ik zou dan echt wel negeren, geen contact meer willen. Want als je al zo lang hebt en dan dood leuk vreemdgaat, zoiets kan ik echt niet begrijpen hoor. Damn wat voor een meisje is dat zeg.
Dan krijg je toch haat gevoelens........
Wat kunnen mensen toch gemeen zijn zeg........

Weet ik. (n)

[ontopic]
Ik neem over het algemeen vrij rustig de tijd voor mezelf, en daaruit kan komen dat ik der nog wel leuk vind of niet leuk vind, of dat ik het nog fijn vind om met der te praten na de relatie of niet, maar over het algemeen houd ik contact tot het minimum en neem rustig de tijd om het te verwerken. Ik ga ook pas een relatie weer aan als ik voor mijn gevoel over men ex heen ben, of iig zover ben dat ik mezelf al met een ander kan plaatsen.

Ouwe koeien uit de sloot halen lukt alleen als ze nog niet zo verteerd zijn dan niemand meer weet wat het zijn ;)

Verder ben jij wel de laatste die moet proberen een beerput open te trekken :rolleyes:

Ik snap dat je van haar houdt, maar het heeft GEEN ZIN.

De band die jullie bijelkaar hield (VERTROUWEN) is helemaal KAPOT.

Het enige wat je kunt doen is afwachten OF zij deze band nog wil herstellen (zal moeilijk zijn!). Als zij dat niet wil, jammer. Je moet (na enige periode van depri zijn) uiteraard weer verder met je leven.

Ook iets wat ik niet snap : Meisjes hebben vaak binnen 1 week weer een ander. Waar slaat dat op? Bij mij zit er tussen relaties minstens een half jaar, waarin ik eigenlijk compleet niet geinteresseerd ben in relaties... :confused:

Ik doe mijn best. :cool:

Ben je blij dat je niet meer snacht word opgebeld? :rolleyes:

ik is psychobunny met een reden :cool:

neej,mijn ex word altijd maar terug mn ex-ex :) maar als het af is,altijd maar wenen,wenen,wenen,hoe lang die periode ook duurt...ik eet nix,en k sluit me op...

Ik was opgelucht dat het gedaan was, maar toch heeft het nog meer dan 3 maanden geduurd vooraleer ik verliefd werd op een ander en bijna een jaar vooraleer ik terug een vaste relatie had.

Mijn ex heb ik achteraf nog terug gezien, maar stilaan is ook dat opgehouden.

als het uit is en ik ben nog verliefd op die persoon word ik obsessief psychotisch

als het uit is en ik ben niet meer verliefd op die persoon kan het me geen ene reet roesten en doe ik gewoon dingen die ik altijd al gedaan zou hebben.

Ik weet niet hoe ik ga reageren, maar ik denk dat ik het binnenkort wel ga weten jammer genoeg :(

Ik zou zeer lustloos zijn en niet weten wat ik moest doen(n) En veel huilen denk ik en ik zal alles zeer nutteloos vinden..

ik moet niks... :rolleyes:

Ik heb geen idee hoe ik me zal gedragen als het met mijn vriend uit is. Alhoewel ik af en toe wel die neiging krijg..
Pfffff het woordje aandacht geven en romantiek komt niet in zijn woordenboekje voor.... :mad: