Als de zon eindelijk haar gezicht laat zien..
 

Als de zon eindelijk haar gezicht laat zien,
zijn bij mij de wolken al weer teruggekeerd.
Het flitst in mijn hoofd,
mijn gedachten zijn uiteengerukt,
en komen druppeltje voor druppeltje aan bod.
Ik blaas ze op,
het worden dreigende donkere wolken.
Ik wil ze wegblazen,
maar al mijn kracht is opgezogen door deze tornado.
Ik heb warme hulp nodig,
zonnige hulp.
Hulp vanaf staande grond.
Hulp waar ik nu niet kan komen.
Verdwaald in mijn eigen gedachten,
Mijn hoofd in de wolken.
In de zwarte angstaanjagende wolken..

Ik vind het mooi, het heeft wel een bepaalde sfeer, maar misschien kun je er meer vorm aan geven, misschien een paar keer 'ik ben' weglaten. Het staat er nogal vaak, vind ik. Verder wel mooi.

Dankjewel, das idd wel waar.. Ik heb het ff veranderd.. ent klinkt nu wel mooier..! thxx... ook dankjewel voor je mening :) en reactie!