Bezoekje aan ouwe school een teleurstelling
 

Ik zal even alles uitleggen voor ik aan het verhaal begin...

Ik ben Frans, ik begon in klas 1 in havo/vwo ik ging net over, in de 2e klas havo ging ik ook net over.
In havo 3 bleef ik zitten, de 2e keer dat ik klas 3 zat stond ik op zitten blijven dus ben ik halverwege klas 3 overgestapt naar mavo3.
De 2e keer dat ik havo3 deed heb ik een fantastisch jaar gehad, geweldige mensen iedereen was aardig, ik was behoorlijk kapot toen ik naar mavo3 moest omdat ik ze ging missen.



Vandaag,

Vandaag ben ik een bezoekje aan mijn ouwe school gaan brengen, de hele school was anders, de kinderen dus ook, ze waren allemaal helemaal niet zo aardig, soms zagen ze me niet eens staan. Een paar begonnen zelfs grappen over mijn gewicht te maken.

Nu zullen ze dit niet persoonlijk hebben bedoeld maar ik voel wel minder aan hen verbonden, vooral omdat ik nog niet zo veel mensen op de mavo ken, ik voel me dus een beetje tussen 2 wallen,

Weet iemand wat ik bedoel? kan iemand mij er mee helpen?

Ik denk dat dat komt doordat je in je hoofd
een soort van ideaalbeeld bent gaan maken van
het leuke jaar, onbewust..

En dan kom je terug, is alles niet zoals je het had
gedacht, en raak je teleurgesteld.

Ik had dat best wel toen ik na een jaar of wat
weer in m'n oude buurt kwam. (verhuizing)
Alles was anders, huizen werden verbouwd,
ons oude huis zag er heel anders uit,
het was gewoon 'mijn' buurt niet meer...

Dat was best wel hard ja, had me allerlei dingen voorgesteld,
en het bleek gewoon totaal anders te gaan dan ik wilde.
Mja, echt iets eraan doen kon niet, behalve
accepteren dat veranderingen nou eenmaal gebeuren..

Maar goed, hier heb je ws niks aan, weet niet echt
iets om te helpen oid, behalve dat ik het dus
wel een beetje herken..

Nouja eigenlijk zou ik er over willen praten,


Ik heb wel een band met die mensen maar ja, ze waren zo anders en ook ouder.. maar het viel me tegen, vooral dat ze zo onaardig waren..

Daarom ga ik nooit terug naar oude scholen :D misschien valt het wel negatief uit, nee dan maar niet :|

ja maar dat is eigenlijk met alle leuke dingen zo.. Later teruggaan kan wel, maar het is nooit zo leuk als de vorige keer dat je er was.. Gewoon omdat je naar die school gaat met de verwachting dat iedereen nog hetzelfde is, en even leuk als toen je daar wegging.. En dan kom je daar en dan blijkt het heel erg tegen te vallen

Ik ben een jaar geleden eens teruggegaan naar mijn oude basisschool, maar ik denk dat ik die schok nu pas teboven ben :o

Ze hadden op zich maar twee dingen aangepast (de kleur van de muren en de deuren), maar ik heb me serieus af staan vragen of het wel mijn school was. Hij leek (natuurlijk ;)) gekrompen en de gigantische glijbaan uit mijn herinnering, daar kon ik zomaar overheen stappen.... :D :o

De leeftijd waarop je ergens voor het laatst geweest bent zal vast wel uitmaken, maar ik denk dat het vooral het 'idealiseren' is :) Als je ergens een beeld van hebt, ben je niet zo gauw tevreden met iets totaal anders...