voor u heb ik het allemaal
 

voor u had ik het gedicht.
dat mij alles zou doen verwerpen
zou doen laten smelten
en verdampen
tot in de wolken zij die daar aangaf.

vergif spuit ik nu in 'dien'
't niet gaf, of geeft
smijten zou ik willen
want ik had het voor u

kant en klaar
maar, verdomme, het is zo waar!
dat af en toe, de vergeeflijkheid terugkomt
en mij naar u doet verlangen

haat je me,
draag je me,
vergeef je me,
laat je me slapen?

verzinken in de "put der gedachten"
waar ik in kruip
niet eens meer sluip
te opvallend voor zij
die het behoeden, en het aan de muur zullen hangen.

opdat het gezien wordt, als bedrog
die ik u geef,
alleen ik
aan haar.
alsjeblieft
ik houd van jou. sorry.





ik doe niet aan hoofdletters bij plotselinge diggies die in al dan wel of niet in een vervreemde-bui geschreven zijn.

Die sorry aan het einde vind ik mooi, maar verder komt het mij een beetje chaotisch over, dat vind ik iets minder.

Wat zijn diggies trouwens?