Bang om dood te gaan?
 

Ik ben op zich best bang om ooit dood te gaan. Ik bedoel alles wat we hebben meegemaakt in ons leven, tot soms de meest gruwelijke dingen aan toe, is zeg maar te realiveren. Het is menselijk en iedereen kan erover meepraten. Maar ooit komt voor iedereen een keer het moment dat er iets gaat gebeuren wat je nog NOOIT eerder hebt meegemaakt. Dat gevoel is zo raar. Misschien is het dan wel voor altijd donker en zie je oneindig lang niks maar voel je wel je geest bestaan. Ik vind dit zo'n rare gedachte.
Er valt niet aan te ontkomen. Het zal ons allemaal ooit een keer gebeuren. Als ik hier te lang over nadenk word ik erg heel erg down van.

Ik ben heel erg benieuwd naar jullie kijk op dit 'probleem'.

Ik verlang naar de dood op aarde, omdat ik dan mijn Vriend mag omhelzen in de hemel! (Niet dat ik zelfmoord neigingen of zoiets heb...)

Ik geloof eerder dat met mij ook mijn geest ophoudt mocht ik dood gaan. De geest en mijn bewustzijn lijken mij afhankelijk van mijn hersenen.
Mocht je bewustzijn verder dan kan het ook geen zintuigen gebruiken en als je dan eeuwig in het Niets moet verkeren lijkt me geen pretje. Dan kan je maar beter terecht komen in een wereld voor bewustzijnen met andere dimensies.

REIE

Maar zijn jullie niet heel erg bang om dit onontkoombare toch te moeten meemaken...:(

Ik zie alles als een nieuw avontuur, en zo ook de dood. Het is gewoon weer iets nieuws wat ik kan ontdekken. Of niet, dat weet ik dan pas. Als ik het niet weet omdat er niks is na de dood maakt het niet meer uit, en als ik het op een of andere manier wel weet was dat slechts mijn volgende 'avontuur', en ook daarna komt er hopelijk nog weer wat nieuws, en daarna weer, en zo door......

De dood is voor mij het Niets.
Waarom zou je bang zijn voor het Niets?

ik ben niet bang voor de dood, alleen voor de manier waarop....

bang voor de dood? waarom? wat boeit het om dood te zijn? ik weet op zich niet wat ik van de dood moet verwachten, maar bang ben ik er zeker niet voor, t lijkt me wel makkelijker, soort van verlossing, niet dat ik op dit moment voor zelfmoord zou kiezen denk k, neemt niet weg dat ik er niet tegen op zie ofzo om dood te gaan, je gaat toch wel dood, is heel normaal, het lijkt me alleen lullig voor de mensen die achterblijven, maar als ze een beetje verstandig zijn doen zouden ze ook niet te moeilijk doen over mijn dood, aangezien ik er ook niet mee zou zitten, dusss

oja, is dit niet eigenlijk meer iets voor psychologie? slechts een vraag...

kben niet bang voor het onvermijdelijke.

Nee ben niet bang om dood te gaan. Ik ben toch zo fit als een hoentje en ik kijk altijd heeel goed uit bij het oversteken.
En ja ik ben in een bullshit bui.
Sorry

haha, voorzichtig met oversteken (goeie, W3ndy), was ik nooit, maar ga het nu maar wel worden, want ik wil nu echt niet dood :D:) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :) :)

ik wil dood, maar ik wil ook eeuwig leven:rolleyes:

ik vind het zo jammer dat ik niet alle schoonheden van het heelal zou kunnen zien, maar ik besef ook de gemeende nutteloosheid van het bestaan.

god I wish I was a vegetable :p

Ik ben absoluut niet bang om dood te gaan. Misschien is het leven na de dood wel veel leuker en spannender dan hier. Aan die gedacht hou ik me vast.

Ik ben niet bang. Maar vind het wel raar. Dat het op een gegeven moment allemaal ophoudt.

Beetje eng, maar ik ben niet bang. Ook geloof ik niet in een hiernamaals of dat er ook maar iets gaat verder leven. Ik hou me liever bij de feiten.

Ook zou ik wel onsterfelijk willen zijn. En dan hopelijk ooit de mogelijkheid krijgen om de ruimte in te gaan! *zwijmel* *droom* :)

Groetjes
Ben(die wel astronaut wil worden :)

ik dacht vroeger dat ik niet bang was van de dood. ik geloof dat het alleszins beter is dan hier..
maar zekerheid is er nooit.. en blijkbaar is mijn geloof niet sterk genoeg. op een bepaald moment een paar jaar geleden was ik er helemaal zeker van dat ik dood ging gaan binnen de volgende paar uur. en ik was bang. ik was doodsbang (dat woord is hier wel gepast..). kdenk dat jullie eigelijk ook wel bang zouden zijn.

maar aan de andere kant schijnt het dat mensen die op sterven liggen op het einde gewoon rustig worden.. en niet meer bang zijn. (of toch zeker lijken..)

Als ik er over nadenk dan wordt ik echt super-pissed van de dood omdat ik het gewoon niet kan ontlopen...

Maar dood is -nix- niet het vermelden waard omdat er geen informatie wordt geregistreerd. Dus als dood me bij verassing pakt dan is het geen probleem. Maar ik kan er gewoon niet over nadenken zonder er boos op te worden - daarom: zie signature.

Wel ben ik bang dat alles zo plots een einde kent maar de gedachte van de dood maakt me soms blij aangezien ik geloof in een paradijs, een hogere sfeer waar alles zo beter is dan hier, een wereld zonder zorgen. Niet dat ik aan zelfmoord denk, want dat zou een geforceerde dood zijn, maar een lotmatige dood, zoals een ongeval of een ziekte, dat hoort bij ons leven.

Ik vind het jammer dat je het zo ziet.
Je hoeft niet bang te zijn voor het mistery. De vragen waar niemand antwoorden op kan geven. Leef je leven en laat de dood maar komen.

Veel gelovigen zijn ook bang voor de dood. Daarvoor is er nu een geloof dat zegt dat je dan naar een betere plek gaat (mits je je niet misdraagt, erg slim) Al die mensen klampen zo aan hun geloof vast en bidden zo veel tot god. Alleen maar om die ene angst te verstoppen.

Dood hoort bij het leven. pech gehad. Mischien is het mooi mischien ook niet. Ik kan daar geen antwoord op geven.

wanneer je het leven echt recht in de ogen kijkt, ben je niet meer bang om dood te gaan.

Ik vind dat er niet echt een reden is om bang te zijn voor de dood. Als er niks is na de dood, zal je ook van niks weten.
Is er iets na de dood, dan is het leuk om het te ontdekken.
Zo simpel is het :)

Natuurlijk is het wel sneu voor al die dierbaren die je moet achterlaten, daarvoor ben ik wel bang.

Ik ben niet zo zeer band om dood te gaan ,maar wel van de gedachten dat ik dood ga terwijl ik nog zoveel dingen wou doen in het leven ..

moet je eens over t nut van t leven na gaan denken, dan weet je weer hoe betrekkelijk het is wat je allemaal wilde doen in je leven (persoonlijk vind ik t altijd een beetje clicheargument, dat nergens op slaat, want ik weet niet echt dingen die ik nog zou moeten doen, niet dat ik nu maar meteen dood wil ofzow)

me to
ik ben echt niet bang om dood te gan, alleen bang dat de mensen om me heen het niet redden of zow.

Ja, in feite is het leven hier op aarde best wel *piep*. Gellukig is dit leven maar een oneindig klein deeltje van de uiteindelijk eeuwigheid.

:eek: Bang om dood te gaan? Misschien is een beetje angst niet slecht....Het zorgt ervoor dat je weer met je voeten op de grond staat....


=AoA=



Dimension-M

wat een stierenstront, ergens in gaan geloven omdat je anders bang bent...

Ik ben echt bang om dood te gaan, ik vind het echt raar, ik kan het gewoon niet geloven dat je er een dag komt dat je er nooit meer bent. Gewoon een eng idee, en een eng gevoel.
Maar eigenlijk moet je er ook helemaal niet teveel bij nadenken want daar word je alleen maar triest van. Dat doe ik niet, ik geniet van het leven, daar is het leven toch voor?