"Chagrijnig, alweer"
 

Verdomme, chagrijnig, alweer
zonder reden, ik ben volmaakt gelukkig
maar chagrijnig
en ik begrijp niet waarom
ik begrijp gewoon niet waarom
misschien komt het door hem
iets in mij zegt me dat
maar waarom zou het
hij maakt me gelukkig
gelukkiger dan ik ooit geweest ben
misschien is dat het wel
misschien wil ik wel niet gelukkig zijn
misschien gun ik me dat niet
misschien ben ik echt gelukkig als ik ongelukkig ben
snap je nu hoe screwed up ik ben?!

Het klinkt mij niet alsof je lang hebt nagedacht over je woordkeus. Ik vind het meer een van-je-af-schrijven gedichtje. Daar is op zich niks mis mee, maar het ontroert mij persoonlijk niet zo veel.

't Lijkt meer een soort verhaaltje ofzo, vind ik

sorry, maar ik vind het een slecht gedicht...de woordkeus lijkt telkens heel veel op elkaar, en is niet echt orgineel. hij loopt ook niet echt lekker; het metrum is niet goed. het is inderdaad meer een verhaaltje, en ik vind het woordje 'screwed up' niet echt passen in de rest van het gedicht. mayb kun je dit idee verder uitwerken: een ander metrum kiezen en deze zinnen in andere bewoordingen zetten.