tegenwerking moeder, wat zou jij doen? Help!
 

Okej, ik weet t ff niet meer...Heb nu bijna 3 maanden met een ontzettend lieve jongen...Daarvoor hadden we al een jaar goed contact, spraken soms wat af (zwemmen, winkelen, dat soort dingen) en op msn spraken we elkaar geregeld...

Er is alleen een probleem; hij is Turks...Op zich maakt dat niets uit, maar zijn ouders weten na 3 maanden dus nog niets van ons samenzijn af...Ookal zouden ze dit weten, zou t nog niet veel uitmaken, want ik kom daar toch niet binnen...
Ik ben nou eenmaal een Westers meisje en hij is Turks...Dat gaat volgens hun niet samen...

Mijn moeder is het hier absoluut niet mee eens...Ze vind t maar helemaal niks dat ik daar niet mag komen...Ze probeert vanalles om ons uitelkaar te halen...
Ik mag um nu nog maar 1 keer in de week zien en dan ook maar een uurtje ofzo...We worden hier allebei helemaal gek van!

Wat zou jij doen als joun ouders het er niet mee eens waren met wie je iets hebt? Zou je dit verbreken omdat zij vinden dat je ''wel wat beters'' kan krijgen?
En zijn hier Turkse (of Nederlandse) mensen die ongeveer t zelfde meemaken of hebben meegemaakt?
Zo ja, hoe ging dit bij jou?

En wat zou ik eventueel tegen mijn moeder kunnen zeggen dat ze misschien van gedachten verandert?
plz help me...

Ik ben Turks en mijn broer dus ook. Mijn broer heeft een Nederlandse vriendin gehad en mijn ouders wisten ervan af. Mijn moeder had er moeite mee en kwam vooral vaak naar mij toe om te zeggen dat ze het niet leuk vond en dat ik dat niet moet doen, want als ik het doe word ik verstoten. Toch mocht zijn vriendin bij ons komen en hij mocht weleens bij haar slapen. Blijkbaar kon mijn moeder het enigszins accepteren, maar ze zei dan weer wel 'hij is een jongen, maar jij als meisje.. als jij dat doet zal ik dat nooit accepteren' :rolleyes: Helaas is het uitgegaan tussen hun.

Ik zag hoe mijn broer gelukkig was en het kon me echt niets schelen dat mijn broer een Nederlandse vriendin had. Als hij daar gelukkig mee is dan ben ik ook blij voor hem. Jammer dat mijn moeder daar heel anders over denkt, maar zij is ook in een Turkse dorpje opgegroeid. Haar ideeen over de liefde enzo botsen heel erg met mijn ideeen. Ik weet dat als ik met een Nederlander kom aanzetten dat ik verstoten wordt, maar mocht ik gelukkig worden met een Nederlander, dan kies ik voor het geluk en dan ben ik misschien wel mijn ouders kwijt.. maar wel gelukkig.. en daar gaat het toch uiteindelijk om..

Wauw, wat knap van je!Mijn vriend zegt ook voor mij te kiezen als het er op aan komt, maar nu kiest hij dus nog niet voor mij...

Maar ik denk dat je ook niet zomaar na 3 maanden al voor je vriendin kan kiezen. Het gaat toch om zijn familie en ik zou ook niet zo snel een keuze kunnen maken. Maar inderdaad.. als het erop aankomt zal hij moeten kiezen. En als ik van iemand hou en ik weet dat ik mijn leven met diegene wil doorbrengen dat ik ook mijn keuze zal gaan maken.

waarom in vredesnaam woon je in Nederland als je niet tegen het feit kunt dat je dochter eventueel met een Nederlander trouwt oid? wat is er dan wel niet mis met je? als je zo graag iemand uit je eigen land wil , dan moet je daar blijven , ik heb echt niets tegen mensen uit het buitenland in Nederland, gezellig zelfs, maar als je hun niet accepteerd hoe wil je dan dat wij Nederlanders wel respect voor hun hebben? ik snap dat dus echt totaaaal niet...

Tjah, zo denk ik er dus ook vaak genoeg over...Tis wel heel verwarrend als je er mee te maken hebt :(

Nee, dat is zo...Zijn moeder weet t trouwens wel, maar zijn vader is heel streng....Zijn moeder is er ook niet blij mee en werd boos toen hij vroeg of ik een keer mocht komen...

Hier ben ik t helemaal mee eens. Ik kan dat ook niet begrijpen, cultuurverschil denk ik... Ik heb nix tegen die mensen, echt niet, heb zelfs n goede vriendin die zo opgevoed is, maar ik kan er gewoon niet bij.

Dat heb ik met mijn ex-vriendin ook gehad, haar moeder accepteerde het niet.
Allerlei dingen op het laatste moment verpesten, als we naar een bruiloft gingen buiten Almere op het moment dat we weggaan zeggen "wel 12 uur thuis hè?" en dan duurt het tot 12 uur "dan gaan we wel alleen met de trein terug" en dan "nee dat wil ik niet hebben" zo vermoeiend allemaal.

ik ben zelf ook 4 maanden met een turk geweest, maar jah cultuurverschil is te groot en ben nu ook wel blij dat het uit is. Heb nu een hele lieve andere vriend gewoon nederlander en dat is tog wel wat beter. Ze zegge nu dat ze van je houden maar let maar op, hij wordt later tog uitgehuwelijkd en dan heb jij je jeugd verpest.

><><><H4L><><><

Ten eerste; niet elke Turkse jongen wordt uitgehuwelijkd en ten tweede, al zal dat wel zo zijn, betekent dat dan direct dat hij al die tijd niet van me heeft gehouden??? :confused: (n)

Het is inderdaad niet zo dat elke Turk uitgehuwelijkt wordt. Mijn broer bijvoorbeeld zal niet uitgehuwelijkt worden.

En wat betreft cultuurverschil. Dat hoeft opzich niet groot te zijn. Zelf ben ik bijvoorbeeld best wel meer de Nederlandse kant opegaan dan de Turkse. Dat komt doordat ik hier ben geboren en ik kwam al vroeg in een peuterzaal. Ik ben dus echt tussen de Nederlanders opgegroeid en dat merk je ook aan me. Ik ben niet zo iemand die heel ouderwets over de dingen denkt, terwijl mijn moeder dat wel doet. En dan heb ik het dus over vriendjes enzo..

Na 3 maanden kan hij nog niet voor je kiezen, hij zOu wel gek zijn,je hebt het hier wel over zijn familie...

Ik kan mee voorstellen dat je niet echt gelukkig bent met de situatie,ik heb het zelf ook meegemaakt maar het is zo voor geen van de partijen makkelijk...

De reactie van Tinjooo is ook zeer begrijpelijk, dit heb ik me ook erg veel afgevraagd, maar de ouders van je vriend zijn opgegroeid met hele andere gewoontes en in een hele andere cultuur dan wij, en je kunt niet verwachten dat de ideën(?) die deze mensen hebben (en hun hele leven gehad hebben van huis en land/cultuur uit hebben meegekregen) ineens veranderen wanneer ze in Nederland gaan wonen. Wij zijn vrij opgevoed en als we naar Turkije of wel ander land met andere gewoontes dan ook zullen verhuizen zou dat waarschijnlijk ook niet zomaar veranderen...

Wat je moeder doet is ook wel te begrijpen, maar misschien moet je eens samen met je vriend met haar proberen te praten en haar duidelijk proberen te maken dat haar pogingen om jullie uit elkaar te krijgen tijdverspilling zijn?

Wat een onzin trouwens dat alle turken worden uitgehuwelijkt :rolleyes:

Nu ik ben één keer op een Turkse jongen verliefd geweest... en hij op mij. Maar we hebben nooit samen wat gehad. We gingen wel leuke dingen doen, zoals zwemmen, winkelen,... maar meer niet.
Bij onze ouders zou het niet in goede aarde vallen.
Maar kom... dat was voor mij toen ook maar 'puberliefde'. Maar als ik echt het gevoel zou hebben van die jongen is echt iemand die ik niet wil verliezen(doordat andere onze relatie niet goedkeuren)... dan zal ik er ook alle moeite van de wereld voor doen om bij hem te kunnen blijven.

Greets Lieve,xxx

ben ik me heel erg van bewust en ik verwacht ook helemaal niet dat hij nu al voor me kiest...
Heb je ook gelijk in...Hierdoor vind hij het ook minder leuk om bij me te zijn als mijn moeder er ook is, soms wil hij helemaal niet naar binnen :(

Weer gelijk (wat ben je toch een slim meissie :) )
Iedereen begrijpt de reactie van mijn moeder :) Niet zo gek, want ik zou precies t zelfde doen denk ik...We zitten er idd over na te denken om gewoon een gesprek hierover aan te gaan...

Echt wel! (n) Omdat haar vriend maybe is uitgehuwelijkt, worden alle Turken dat? :confused: Bullshit!

Dat gevoel wat je net beschreven hebt, voel ik voor hem, daarom laat ik um ook niet gaan omdat m'n moeder het er niet mee eens is...

dat is algemeen bekend ;) maar goed ik wens jou en je vriend veel sterkte en hou je ons op de hoogte ¿

Hihi, jah doe ik...Dankjewel... (y)

Oke, om jullie op de hoogte te houden...Ik heb het gisteren uitgemaakt..

Ik zag zijn ouders in de stad met een culturenfestifal...Ze verkochten Turks eten, zijn zus en broer waren erbij en het was ontzettend moeilijk om ze te zien!
Ik moest voorbij lopen als een wildvreemde, ik besta niet voor hun en dat voelde zo kut!Ik wist dit langer als vandaag, maar gisteren zag ik het met mijn eigen ogen...

We hebben heel lang op msn gepraat, maar we komen er niet meer uit...Hij blijft zeggen dat ik zijn ouders niet kan zien en ik kan hier niets meer mee...Hoe moeilijk ik het ook vind, het is niet anders...

We zien elkaar om 9.20, ik wil het dan tegen hem zeggen, want we hadden afgesproken het nooit via msn uit te maken...

Ik weet hoe gemeen dit is van mij, maar hij wou me niet zien...