The Force That Feeds on Life.
 

I am detatched from you, nameless,
Non-existent;
a fury of thoughts swirling;
violating what should be nurtured.

I am the force that feeds on life
and sucks reason from existence.
A thread of stars that communicate
thoughts of suicide to fickle minds.
In the silence of death I am the only sound that is heard.
I attract you;
terrify you;
ravage all that you were, all that you will be.
My power is boundless.
These thoughts I give to you
sealed in the relic that serves
Not as a comfort, but a reminder that
when you scream in the agony of indecision,
I will be with you once more.
I will force you to choose
and you will choose me.

Mooi gedicht, 'k heb je wel beter zien doen.
Maar al met al is het toch weer een pareltje:)

*hihi* dankjewel ja ik weet het heb mooiere weet owk van mezelf da ik wel beter kan maar ja...

Lijkt me dat alleen de eerste regel van de tweede stroof lekker loopt, is ook de titel, dus: Heb je het gedicht daaromheen gebouwd?