stockholm-syndroom - voor hawor.
 

de maan zuigt je uit me weg
zoals het eb wordt aan de zee
hoe ik ook schep en graaf
je zakt steeds verder mee

je doe me pijn door zo lief te zijn
en ik mis je om me heen
misschien kom je wel terug in mij
zoals de zee ook weer verscheen

(K) hij is (y) thx. jbnsl. al weer wat beter? het is idd koud zonder jou enzo.

mooi geschreven! 't klopt helemaal 't gedicht enzo, en ik vind het ook zo precies goed :)

ik twijfel ernstig over het metrum, eigenlijk...

mooie woorden, zelfde gevoel
knap dat je origineel kan blijven

Ik stoor me persoonlijk een beetje aan de eerste zin, past voor mijn gevoel niet bij de stijl van de tekst...

maakt niet uit :) metrum is voor ouzrough

Vind vooral de laatste twee zinnen heel erg mooi...
als soort van 'conclusie' zeg maar... :)
Verder vind ik het een beetje 'gerijmd' maar niet storend :)
xxx