samenwonen
 

Mijn vriend en ik hebben nou eindelijk ons eigen stekkie. Na lang zoeken heben we twee kamers op een gang tegenover elkaar gevonden die we dan ook meteen gehuurd heben. De ene kamer is omgetoverd tot slaapkamer en de ander tot studeer/woonkamer.

Nu heb ik een paar vraagjes voor de mensen die al samenwonen: "Hoe bevalt het jullie? Is de band sterker geworden? Is de relatie veranderd sinds jullie samenwonen?; Zo ja, positief of negatief?

liefs, Hanne

Ik woon al bijna 1,5 jaar samen en het gaat hartstikke goed! Onze band is sowieso erg veranderd omdat we daarvoor erg ver van elkaar vandaan woonde (100km.) en elkaar niet veel zagen. Ik ben vrij snel gaan samenwonen en het ging bovenverwachting goed!

:) dat is erg leuk te horen!

Mijn vriend en ik woonden ruim 300 kilometer uit elkaar... en zijn nu bijna een jaar en twee maanden samen... dus ook redelijk snel dat we samen gaan wonen...

liefs, Hanne

Leuk voor jullie zeg :)

Ik woon nu ruim een jaar samen, in het begin hadden we het wat moeilijk. We zagen elkaar voordat we gingen samenwonen regelmatig, maar we konden nooit zomaar even langs gaan. Ik woonde in Enschede hij in Maastricht, dus 4 uur reizen met een trein. Afschuwelijk altijd.. Maar om elkaar meteen hele dagen te zien en ook rekening met elkaar te houden.. dat duurde nog even en we kregen ook vrij snel ruzie. In het begin (9 maanden ongeveer) woonden we met z'n tweetjes op 1 kamer, dat was natuurlijk ook een beetje moeilijk, maar op den duur ging het heel goed. Na 9 maanden zijn we groter gaan wonen, omdat alles heel serieus aanvoelde etc. Daar wonen we nu dus :) En het gaat alleen maar beter eigenlijk... het is heel anders nu.. Maar duidelijk positief anders :)

Mijn vriend en ik waren bijna 2 jaar samen toen we samen gingen wonen, nu dus 3 jaar.

dat soort dingen zijn altijd leuk om te lezen..dat et zo goed gaat enzo

*droomt weg over ooit een eigen chaos met vriendinnetje*

Wij waren een maand samen :o Ik kende hem irl pas 3 maanden (via de chat en telefoon al bijna een jaar)

Ik vond samenwonen in het begin tegenvallen...

alle dingen en vooral rekeningen die erbij komen kijken was nogal stressen...

Nu na ruim een jaar samenwonen gaat het goed met ups en downs

Ik wil volgend jaar gaan samenwonen, als ik met mn nieuwe studie ga beginnen - nu doe ik nog ff een jaartje 6V. Ik ben al ruim 3,5 jaar samen met mn vriend, we zijn praktisch elke dag bij elkaar en toen we drie weken fulltime in mijn huis hebben gewoond - ouders op vakantie - ging het ook wel leuk. We hebben wel redelijk veel ruzie, maar dat slaat meestal nergens op.

Maar, ace*dusty (en de rest), is het inderdaad niet zwaar qua geld enzo? Want mn vriend en ik studeren dan allebei nog, dus ik weet niet hoe we dat willen gaan redden zonder bijbaantje. En áls we al een bijbaantje hebben - 't lijkt me niks, wat dat betreft. Ik heb het nu best wel breed, dus... :(

Wat leuk zeg!! Ik woon nog niet samen, maar mijn vriend en ik zijn op zoek naar een leuk huisje :)

Mijn vriend en ik hebben van tevoren bekeken hoe we hetgaan redden metgeld. We krijgen beiden studiefinanciering en beiden een bijdrage van onze ouders (bij mij bestaat datuit mn schoolgeld voor het komende jaar + eten mee mogen nemen wat er in de kast staat) en mn vriend heeft ook een behoorlijke bijdrage. Verder werk ik in de weekenden en ga ik doordeweeks 1 a twee avonden per week werken. Op deze manier lukt het ons wel. We hebben enorm geluk met onze kamers aangezien die redelijk goedkoop zijn. De studiefinanciering is ruim voldoende daarvoor (houden we per persoon nog bijna 100 euro per maand over hierdoor).

Op deze manier komen we hoogstwaarschijnlijk rond... en anders blijven er altijd nog ouders die zo nu en dan een steuntje in de rug bieden en anders bestaat de optie studielening bij de IB-groep nog.

liefs, Hanne

Wat wonen veel jonge mensen hier al samen. Hoe zijn jullie tot die keuze gekomen? Hebben jullie daar echt zelf voor gekozen of had het met andere dingen te maken. :)

leuk voor jullie dat jullie 2 kamers hebbe kunne regelen!!!
wij staan nu ong een jaar ingeschreven das dus nog niet zo lang, wel reageren we toch elke week (wie weet hebben we n keer mazzel :)) en ik hou bij waar we op reageren...
nu woon in bij hem en zn ouders.. al n half jaar ik ben daar gewoon deel van t gezin... mar de kamer is zo klein... khoop echt dat we snel iets vinden wat we kunnen betalen al is het maar iets heel kleins om te beginnen ( altijd beter dan alleen een slaapkamer die echt van je eigen is..)

Wij zijn tot de keuze gekomen om samen wonen omdat de afstand tussen ons zo enorm groot was (ruim 300 km was ruim 4, 5 uur reizen met de trein) en we elkaar meer wilden zien. Het kwam daarom ook mooi uit dat we beiden met een nieuwe opleiding zouden beginnen. Hij in Breda, ik in Nijmegen. Dus hebben we Den Bosch gekozen als onze woonstad om zo lekker samen te kunnen wonen en ons stekkie op te bouwen.

liefs, Hanne

Ik hoop voor jullie dat jullie gauw iets zullen vinden. Wij hebben uiteindelijk via internet twee kamers gevonden.

liefs, Hanne

Als je een leuke studententijd wilt hebben kun je echt maar beter niet samenwonen, tenzij je in het hokje stereotype burgert$#* wilt horen. No offense hoor, echt niet, maar samenwonen in je studententijd is vreselijk. Ik heb 't in mijn omgeving een paar keer gezien en als er íets erg is...

Maar ik durf eigenlijk niet alleen.

En bovendien, wie zegt dat wij ons ook zo gaan gedragen? We zijn nu al zo lang bij elkaar dat we beide aan elkaar gewend zijn en niet elkaar constant elke dag nodig hebben... snap je?

Niet iedereen is hetzelfde.
Daarnaast weet ik zeker dat ik wanneer ik alleen zou wonen, ik niet anders zou zijn dan ik nu ben. Samenwonen kan heel erg onhandig zijn wanneer je elke nacht een nieuwe dronkenwip wil hebben, maar ja, dat wil ik sowieso niet.
Ik ben niet het slijmerige trutje met een slijmerige vent naast me op een bank naar Studio Sport kijken omdat hij dat wel en afwassen omdat hij dat wil. We hebben allebei een eigen leven maar hier thuis voegen we dat samen.
Wanneer mensen me dan een burgertrut gaan noemen, tja, dan vind ik ze sowieso als stom, mensen met dat soort vooroordelen zullen niet snel vrienden worden dus tja.. dan mis ik helemaal niets.

Moet je dan eigenlijk wel doen. Samenwonen is wel lekker veilig, maar je moet het ook echt alleen kunnen.. anders ben je te afhankelijk van elkaar, zoiets moet je niet hebben. (Dat hebben mijn ouders bv nu, daarom gaan ze nu uit elkaar...)

jemig, wat gaat iedereen hier snel en jong samenwonen.
Ik ben nu 17 en heb bijna 2 jaar met mijn vriend. Hij is bijna 19. We beginnen nu allebei met een nieuwe studie, maar we denken echt nog niet aan samenwonen. Mijn ouders zien me al aankomen. Mam, pap, ik ga samenwonen. Ze deden al ongelooflijk moeilijk over bijelkaar slapen enzo.
Ik wil nu nog echt even genieten van mijn jeugd/studentenleven.
Maja, veel plezier met het samenwonen

Ik ben vooral gaan samenwonen omdat de afstand tussen ons enorm was en omdat ik het bij mijn ouders meer dan zat was. Dat is me enorm goed bevallen, ik zou niet anders meer willen. En ik ben gewoon enorm vrij en kan volledig genieten van mijn jeugd/studentenleven.. ik ben niet anders doordat ik samenwoon ofzo.

Hmm. Nou, ik moet mijn opmerking even nuanceren. Het is niet zo dat ik bang ben voor alleenzijn. Ik ben er juist erg goed in - maar alleen in een huis en dan vooral 's nachts jaagt me de stuipen op het lijf.

En ik ben gewoon liever met mn vriend, maar dat snap jij ook wel. ;)

Gefeliciteerd met je vondst :)

Ik denk dat ik nog niet ga samenwonen met mijn vriend als ik volgend jaar ga studeren, de angst om nooit alleen gewoond te hebben is groot dus dat wil ik sowieso een jaartje doen (maar hij mag natuurlijk altijd blijfen logeren ;)). Later kan ik altijd nog samenwonen.

Héél veel succes ermee!

xx

Dan is het natuurlijk goed :) Zolang je maar alleen kan zijn en voor jezelf kan zorgen wanneer het nodig is. Mijn vader kan dat helemaal niet (ok, hij kan een beetje koken... maar afwassen 'vergeet' hij vervolgens een week of vijf).

En natuurlijk snap ik dat :)

hooi

ik ben ook erg nieuwsgierig hoe het is om op je 19e al samen te wonen, ik heb al een vriend maar wij hebben het nooit over gehad om samen te wonen. Hij zal het wel niet willen, want hij gaat nu pas studeren.
waarom willen mensen liever eerst zelf op kamers en dan pas samenwonen met nog steeds dezelfde persoon? weten jullie dat? mij lijkt het beide leuk. maar samenwonen lijkt me een beetje eng, maar toch mijn voorkeur.

Wat dacht je van dit topic:
http://forum.scholieren.com/showthread.php?t=1708469

I.p.v. eentje van vijf jaar oud :/

Ik zal al zo raar te kijken toen Krummeltje zat te vertellen dat ze nog niet samenwoont en met 6 VWO bezig is. :o