vol liefde & verdriet --> gevoelloos ???
 

Ik heb nog geprobeerd mijn oude topic naar boven te halen, maar die is gewist ofzo denk ik :confused: nouja, het doet er ook niet toe..

Bijna een half jaar geleden heb ik een burn-out gehad, hoofdzakelijk doordat ik veelste gestresst bezig was met een bepaalde man voor wie ik gevoelens koester. Ik weet niet hoe ik deze gevoelens moet definiëren, het voelt als verliefdheid, maar daar heb ik niet helemaal vrede mee omdat ik het een beetje verafschuw gezien zijn leeftijd. Ik zet me tegen die gevoelens af.. Nouja, het ligt een beetje raar allemaal. :rolleyes:

Tot een week of vier geleden ging het allemaal redelijk goed, maar opeens begonnen de plotseling huilbuilen zonder enige aanleiding weer. Ik werd me weer bewust van het gevoel dat ik enkele maanden onderdukt had en werd nogal downie. Begon hierdoor meer te werken, veel meer en zat op een gegeven moment toch weer op een punt dat ik me burn-outerig voelde :(
Toen heb ik besloten om het maar aan hem te vertellen.. Hoe vaag het ook was en wat het dan ook was, ik zou het gewoon zeggen want dit kan/kon zo ook niet langer. Ik heb weinig zin om me om de zoveel maanden zo te gaan voelen..

Toen zag ik hem afgelopen weekend en ik werd spontaan helemaal ziek van de zenuwen en jaloezie enzo, en opeens was het gevoel weg.. En zo is het nog steeds, ik voel niks meer, geen haat geen liefde geen jaloezie, niks.. Ik vind dit echt raar.. ik vind mezelf echt raar. :confused: ik weet ook niet wat ik met deze topic wil.. om advies kan ik jullie moeilijk vragen..

Maar het is net alsof het gewoon te veel is geworden ofzo.. ik heb hier gewoon een jaar lang ontzettend mee gezeten. En opgekropt, want niemand durfde ik het irl te vertellen (voor zover ik daarzo behoefte aan heb).. Een jaar lang heb ik de pijn moeten voelen die deze rare gevoelens met zich mee brachten.. en nu is het hele gevoel weg.. Ik weet niks meer, nergens over..

Iemand die dit herkent? Waarschijnlijk niet.. maar toch bedankt voor het lezen van deze troep :)

Liefs,
Jeanine :(

Je onderdrukt het uit angst zodanig dat je het niet meer voelt?

Euh... Nou, ik weet niet of het helemaal samenvalt, maar ik ben ontzettend lang verliefd geweest op een jongen die nooit zoiets voor mij gevoeld heeft ('alleen vrienden blijven', god wat een kutzin), en toen was het gevoel ook opeens weg... *shrugs*