Trouwen?
 

Ik heb nu bijna een jaar verkering met mijn vriendin, tis 13 september 2003 aangegaan, en op 1 januaria om kwart over 12 heb ik haar ten huwelijk gevraagd, en zeur nu niet over dak te jong ben, want dat doet de halve school al. De andere helft vindt t superschattig. Is het nou raar dat ik op mn 15e al weet dat ik de ware heb gevonden?

Ik woon wel al iets van 6 maanden bij haar, omdat het niet meer ging bij mn ouders. En nu is ze 4 daagjes op schoolkamp, en ik mis dr verschrikkelijk en maak me zorgen om haar.

Kzou wel willen horen wat anderen hiervan denken, stelletje van 15 en 16 die verloofd zijn en bij elkaar wonen...

PS: we hebben nog niet officieel een datum geprikt ;)

Ik vind het nogal vreemd, maar dat is misschien ook omdat ik nu al (op mn 18e) niet aan samenwonen kan denken, laat staan op mijn 16e. Ik vind het belangrijk dat mijn vriendje en ik allebei nog een eigen leven er op na houden.
Bovendien hechten wij allebei totaal geen waarde aan het huwelijk, dus aan trouwen denk ik ook niet..

Maargoed, als jullie hier tevreden mee zijn, prima. Laat andere mensen toch, doe wat je zelf het beste vindt. Ik wens jullie dan iig veel geluk.

Leuk voor je serieus...

Maar als je op je 15e iemand ten huwelijk vraagt bewijst dat alleen maar van je onrealistische kijk op de wereld. Niet echt een goed vooruitzicht lijkt me.

tja je vraagt om een mening...:o

Ik vraag mijn vriend ook wel eens, of ie met me wil trouwen. Ik wil ook heel graag dat he dte ware is, maar toch meen ik het niet echt serieus..en hij meent het ook niet serieus dan..

Ik vind het echt leuk voor je dat jullie zo knetterverliefd zijn.

Maar goed, wacht nog een jaar of 7 en kijk dan of jullie nog steeds bij elkaar passen :o
Je gaat tenslotte de volgende jaren ontzettend veel veranderen. Pas als alles een beetje stabiel wordt qua persoonlijkheid en levensstijl kan je zien of jullie echt voor elkaar geschapen zijn..

Mja, leuk... gefeliciteerd..

Ik vraag mijn vriend ook wel eens of hij met me wil trouwen, krijg altijd hetzelfde antwoord:'Jazeker, als jij dat wil!' Dat vind ik goed genoeg :P

Uhm, tja. Gefeliciteerd dan maar.
Of het verstandig is weet ik niet. Je kunt dan wel al voor 6 maanden bij haar wonen, maar of je dat de rest van je leven kan betwijfel ik. Weetje, zie het nog even aan en maak geen overhaaste beslissingen...
Veel geluk!

Tja, ik heb het sowieso niet echt op trouwen, waarom zou ik een papiertje nodig hebben waarop staat dat ik van iemand hou?(ik zie het nut gewoon niet)
en tja...ik had er niet aan moeten denken om op mn 15e al aan iemand vast te moeten zitten, ik bedoel:tis leuk voor je dat je zo gek op haar bent enz, maar je bent nu nog jong, dit is de leeftijd om te experimenteren en dingen te ontdekken qua liefde, en ik zou er later waarschijnlijk onwijs spijt van krijgen als ik die kansen allemaal toen niet gegrepen had.
Maar vind het leuk voor jullie dat jullie zo gelukkig zijn samen (y) Heel veel succes voor de toekomst!

Lol



:d

maarreh ik snap het niet helemaal eigenlijk...:S je kunt toch pas op je 18e trouwen (ja ik kan 't ook mis hebben hoor) maar dan gaan jullie nu *nep* trouwens ofzo en over 3jaar in 't echt?!
Vertel :p

A:
Welke ***** heeft t lef om hierover te schrijven!!! :mad:
B:
We gaan dan over 3 jaar trouwen,
C:
Waarom wil iedereen experimenteren met liefde en seks? :confused: Ik hoor t overal! Waarom zou ik eerst weetikveel hoeveel vriendinnetjes hebben, en weetikveel hoeveel mensen naaien alvorens een beslissing te nemen over de toekomst? Ik merk dat iedereen aanneemt dat t nooit gaat lukken of weetikveel wat, maar volgens mij hangt het er ook vanaf hoe je de wereld ziet :) Ik zie geen ene echt positieve reactie
Dat vink beledigend. Ik heb een hartstikke realistische kijk op de wereld, vriend IK BEN DOOR MN EIGEN MOEDER T HUIS UITGEFLIKKERD. Dan weet je wel hoe de wereld in elkaar steekt. (pardonnez moi)...

Nah ik snap t wel: De nederlandse jeugd vind eerst dat ik nog een paar andere meisjes moet hebben en pas op mn 30e in een singles-bar een of andere slet op moet pikken.

Sorry, niet mijn stijl :)

misschien heb je wel gelijk jah...je bent een beetje normaal als je met velen het bed hebt gedeeld...en dat is natuurlijk onzin.
Je hebt écht zooo ontzettend gelijk! Zolang jij zeker weet dat zij de ware is (en het is geheel wederzijds) ga er dan ook voor...en geniet ervan...!! ;)

sorry voor hierboven ietwat lacherig manier van schrijven...

eindelijk iemand die me niet voor gek verklaart :D

Ook niet die van mij, en hoe ik ook van mijn vriendin hou en hoe graag ik ook met haar de rest van mijn leven zou willen doorbrengen, ik zal haar niet voor mijn 20'ste ten huwelijk willen of durven vragen. Ik wil zekerheid hebben over mijn toekomst na school en carriere, haar toekomst en carriere, mentaal en fysiek door de jeugd heen zijn zodat ik 100% zeker ben dat ik geen foute keuze maak en ervoor zorgen dat een stabiele gezinssituatie gecreeerd kan worden, wat inhoud dat er in elk geval in het begin van het huwelijk geen buitengewoon stressvolle situaties zijn zoals ernstige ruzie met ouders, problemen op school of wat dan ook. Trouwen gaat om zekerheid, dat heb jij nog lang niet. En ik heb ook meer dan genoeg levenservaring om dat te kunnen zeggen.

het is vriendin, niet vriend.:) Je vroeg een mening die krijg je dan, daar hoef je t natuurlijk niet mee eens te zijn (hij is zeker niet beledigend bedoeld). Als jij denkt op jonge leeftijd zelfstandig en verantwoordelijk genoeg te zijn voor een huwelijk dan zegt dat voor mij heel veel over jouw kijk op de wereld. (op je 15e het huis uitgezet worden zegt misschien precies het tegenovergestelde van verantwoordelijkheidsgevoel, maar daar weet ik natuurlijk niet veel vanaf)


Over 3 jaar wil ik je nog wel eens spreken.....;)

[QUOTE]smoguzbenjamin schreef op 27-08-2003 @ 22:22:
En dan klamp je je vast aan iemand anders. Ik ken jou niet maar wel mensen in dezelfde situatie. Zodra de moeder en/of de vader het grondig verziekt, klampt de desbetreffende persoon zich vast aan zijn vriendin.

Heb je uberhaupt mijn post wel gelezen? Ik zeg niet dat je het niet moet doen maar wacht totdat jullie allebei volwassen zijn.
Als monogamie bij jou past, prima. Maar wees zo verstandig om eerst volwassen te worden.

Nja, wat is het nu om dat dan al vast te leggen en dat dan al te bepalen.. dat snap ik nou niet

Ik snap t al.
Ik ben gek.
Nja.
Als iedereen vindt dat ik gestoord ben omdat ik "zo ongelofelijk veel ga veranderen" dan mogen ze dat.

:D MAAR IK BEN NOG STEEDS GVD VERLOOFD EN DAAR BEN IK BLIJ OM! :D

Zo.
Nu weet je dat ook weer :p

Over drie jaar woon ik gelukkig samen met r en leid ik een rustig leventje.


Willekeurig antwoord:

"Als je serieus denkt dat je over 3 jaar nog bij dr ben, ben je kinderachtig bezig..."

Neuj, gek vind ik je niet.. naïef, dat wel

Ik vraag me trouwens af waarom je hier een topic over opent als je toch alleen maar de positieve reacties wil horen en op de rest niet eens echt in gaat

*zucht* leg me geen woorden in de mond.

Ik wou gewoon kwijt dak gelukkig ben, en ik vroeg me serieus af hoe de wereld erover denkt! Mag t niet ofzo? En trouwens, als ik naief gevonden word, dan mag dat. Maar t zal me geen ruk schelen. Ik ben ik en ik BLIJF ik.

Dat is niet willekeurig. Maar goed, je wilt toch geen echte discussie. Je wilt alleen maar bevestiging en klopjes op de schouder omdat je zo monogaam en verstandig bent.

Luister naar ons advies. Wij zijn ook niet bepaald gek.

Je wil weten hoe de wereld erover denkt maar bij elke reactie van een persoon die er negatief tegenaan kijkt schiet je gigantisch in de verdediging en kom je met "argumenten" als "denk wat je wil ik doe het lekker toch".. zegt al genoeg, lijkt me

If you knew the history dude,






You'd get it....


Ik ga nu. Sluit dit topic maar af. Kheb er geen zin meer in. Deze discussie gaat niet over trouwen maar over hoe stom ik wel niet ben.

Snap jij je eigen sig wel?

Yeah sure. Sure snap ik m. Ik zie t wel onder ogen....


Maar ik ga nog steeds.
Mazzels

Heb ff oogkleppen voor ofzo.. sjemig

wie wil hier nou geen discussie voeren

Ach, op aanvraag en zooi

Een slotje :)