verteld...
 

ik heb net alles verteld aan m'n psych over wat er vroeger met me is gebeurt. ik weet niet of ik nu blij ben of niet dat ik het heb verteld. ik voel me zo kappot van binnen. het is alsof ik niet normaal meer kan ademhalen. het is zo raar dat iemand het nu weet. het voelt vies. wie weet hoe ik hiervan af kan komen. ik weet echt niet wat ik moet doen of hoe ik hiermee om moet gaan.

Ik weet niet wat je aan je psych hebt verteld, maar ik kan me voorstellen dat je je hier rot door voelt!
Je hebt hem toch iets verteld wat van jou was, en dat misschien verder niemand wist.
En nu weet hij iets van jou.... dat kan best beangstigend zijn!

Ga je binnenkort nog eens met hem praten? Vertel hem dan dat je je er 'vies' over voelde en dat het toch niet zo fijn was.
Ik denk dat hij dat wel begrijpt. Waarschijnlijk is het niet niks wat je hem hebt vertelt.

Ik denk dat het rotte gevoel dat je nu hebt wel weer over zal gaan. Daar moet een tijdje over heen gaan. Zoiets kan niet van vandaag op morgen.

Succes! :)

JUP!!! totaal mee eens nix aan toe te voege

Waarschijnlijk heb je dat wat je heb verteld je al lang bij je gedragen en heb dat dus nu voor de eerste keer aan iemand verteld.
Het lijkt misschien alsof je je ziel heb blootgelegd, je hebt je kwetsbaar opgesteld lijkt het. Maar degene aan wie je het hebt verteld is te vertrouwen en nu heb je misschien iemand om er goed mee over te praten.

Misschien dat je in je volgende gesprek tegen hem kunt zeggen hoe je je voelt, en kunnen jullie erover praten. Waarschijnlijk voel je je dan een stuk opgeluchter.

Succes ermee!

Ik vind het erg goed van je dat je verteld hebt wat er gebeurt is (wat dat dan is dat boeit verder even niet)...

Dat je je nu kapot voelt van binnen is de meest logische reactie. Je kunt het voorstellen als dat je kwetsbare binnenste opeens naar buiten gekeerd wordt en blootgesteld wordt aan de wereld, terwijl dat nooit eerder is gebeurd misschien...

Voel je ook schaamte? Dat kan namelijk ook omdat je het nu opeens aan iemand verteld hebt...dit is iig niet nodig hoor...Je psych kijkt er echt niet raar van op en zal alleen maar blij zijn dat je het verteld hebt...

Wat je aan dat rotgevoel kunt doen? Ik denk dat je er vanzelf wel aan went dat iemand het weet en dat je dat gevoel moet accepteren zolang het duurt. Bedenk wel dat je een heel grote stap hebt gezet waar je trots op kunt zijn...en het is ook wel slim om je psych te vertellen wat dit bij je losgemaakt heeft...geef er maar gewoon even aan toe.