red me...
 

Soms, dan heb ik het gevoel,
dat niemand om me geeft.
Ik vraag me af,
hoezo ik nu nog leef.

Ik zit daar alleen,
zachtjes te zuchten.
Ik wil weg,
ik wil vluchten.

Ik kijk in de spiegel,
en zie me daar zitten.
Helemaal alleen,
door mijn gedachtes te spitten.

Ik weet niet wat ik moet,
moet ik doorgaan?
Moet ik stoppen,
kan ik mezelf verslaan?

Red me...

:(

Wat is de intentie van je gedicht?



Qua grammaticaal: regel 4 kan niet(verraad meteen gedwongen rijm). Expliciet taalgebruik; jammer.

Dit is eigenlijk het enige stukje dat me raakt, van de rest ben ik niet ram kapot, eigenlijk...

Ik vind het geen mooi gedicht. Het is te 'simpel': het raakt me niet echt, en bovendien komt de rijm nogal gedwongen over. De 'hoezo' in regel 4 klopt grammaticaal inderdaad niet, zonde...