gedichtje: dierentuin
 

Dierentuin

Ijsberend
kijken naar
de verte
voelen aan
de kilte
van leeg zijn
ruiken aan
het niets
proeven van
het leven
dat is geweest
luisteren naar
het trage ritme
van z'n hart

Een pindanootje.

Het leven
van de olifant
heeft weer zin.

Leuk, vrolijk, grappig in vorm. Je kan de sfeer proeven. Na regel 8 zou ik een regel wit laten...

hmm vrolijk? het gaat over het oersaaie leven van een olifant en het feit dat zoiets klein als een pindanootje z'n dag nog iet of wat zin geeft. z'n "leven" bestaat uit pindanootjes.

en over die regel wit laten: zou dat de opsomming van de vijf zintuigen niet n beetje onderbreken? maar langs de andere kant is't natuurlijk wel een groot blok. ahh hell who cares :p

inhoud is triest, maar toch, het lijkt alsof je het "vrolijk" beschrijft, bedoel ik.(sarcastisch het goede woord?). hmm, ik heb het misschien ook niet al te goed gelezen;)
Wat betreft die witte regel, ik had mijn ogen nog niet goed laten vallen over die zintuigen, in die zin is het beter zo. Maar, zo'n splitsing maakt het wel overzichtelijker naa mijn idee. Tja. zelf weten. Jouw gedicht.:)